Την απόκριση του εγκεφάλου μας στο άκουσμα διαφορετικών ήχων ανέλυσε νέα ελβετική έρευνα, διαπιστώνοντας πως ορισμένες ηχητικές συχνότητες μας προκαλούν περισσότερο άγχος απ’ ό,τι άλλες.

Όταν ακούμε κάποιον κοντά μας να ουρλιάζει, ταραζόμαστε και έχουμε μια αίσθηση επιθετικότητας, σαν να χτυπάει ένας συναγερμός. Τι συμβαίνει όμως πραγματικά στον εγκέφαλό μας εκείνη τη στιγμή;

Οι μελετητές, όπως εξηγεί το ΑΜΠΕ επικαλούμενο τη γαλλική «Le Parisien», ανέλυσαν τις αντιδράσεις ατόμων που υποβλήθηκαν σε διαφορετικούς ήχους, προκειμένου να μπορέσουν να καθορίσουν τα όρια των συχνοτήτων μέσα στα οποία οι επαναλαμβανόμενοι ήχοι θεωρούνται δυσάρεστοι. Στη συνέχεια παρατήρησαν ποιες εγκεφαλικές περιοχές ενεργοποιούνταν στο άκουσμα ήχων διαφορετικών συχνοτήτων.

Φάνηκε ότι ενεργοποιούνται οι φλοιώδεις και υποφλοιώδεις περιοχές του εγκεφάλου, οι οποίες ενεργοποιούνται κατά παρόμοιο τρόπο και στη θεραπεία αποστροφής (τύπος συμπεριφορικής θεραπείας όπου ένα αποσπασματικό ερέθισμα συνδυάζεται με μια αρνητική συμπεριφορά με την ελπίδα ότι η συμπεριφορά θα αλλάξει στο μέλλον για να αποφευχθούν τα αποσπασματικά ερεθίσματα), εύρημα που συνιστά μια πρώτη εξήγηση γιατί στο άκουσμα ουρλιαχτών ο οργανισμός τίθεται σε κατάσταση επιφυλακής.

Συγκεκριμένα, 16 συμμετέχοντες κλήθηκαν να ακούσουν ορισμένους επαναλαμβανόμενους ήχους των οποίων η συχνότητα κυμαινόταν μεταξύ 10 και 250 Hz. Οι ερευνητές αναλύοντας τις απαντήσεις των συμμετεχόντων κατέληξαν ότι το διάστημα στο οποίο ένας ήχος θεωρείται δυσάρεστος βρίσκεται μεταξύ 40 και 80 Hz ή είναι ανάμεσα στους ήχους που θυμίζουν προειδοποίηση ή συναγερμό, όπως το ανθρώπινο ουρλιαχτό, ειδικά αυτό του μωρού.

Αυτός είναι ο λόγος που οι συναγερμοί χρησιμοποιούν αυτές τις επαναλαμβανόμενες συχνότητες για να μεγιστοποιήσουν τις πιθανότητες ανίχνευσής τους και να τραβήξουν την προσοχή. Έτσι τα βρέφη φαίνεται ότι ξέρουν πώς να τραβήξουν την προσοχή των γονέων.

Για να μάθουν περισσότερα, οι ερευνητές εξέτασαν πιο συγκεκριμένα τι συμβαίνει με τους ήχους που θεωρούνται «τραχείς». Οι ήχοι αυτοί αναζητούνται κυρίως στην αμυγδαλή, στον ιππόκαμπο και τον πρόσθιο εγκεφαλικό φλοιό, καθώς αυτές είναι οι περιοχές στις οποίες εντοπίζεται ο πόνος και η αποστροφή, απ’ όπου ακριβώς προέρχεται και το γεγονός ότι οι ήχοι αυτοί θεωρούνται ανυπόφοροι.