Μια συγκεκριμένη περιοχή στον εγκέφαλο ίσως να κρύβει το «κλειδί» για το ρυθμό με τον οποίο γερνάμε, δείχνει νέα έρευνα.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής το φυσιολόγο Ντονγκσένγκ Κάι, πραγματοποίησαν πειράματα σε ποντίκια και κατάφεραν να επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής τους κατά περίπου 20%, χωρίς μάλιστα να υποφέρουν από μυϊκή αδυναμία, απώλεια οστικής μάζας, προβλήματα μνήμης και άλλες παθήσεις που σχετίζονται με την προχωρημένη γήρανση.
Για να το καταφέρουν αυτό, επενέβησαν στην περιοχή του εγκεφάλου, που ελέγχει τη διαδικασία της γήρανσης. Η περιοχή αυτή βρίσκεται στον υποθάλαμο μια μικρή περιοχή σε σχήμα αμυγδάλου που ρυθμίζει την έκκριση διαφόρων ορμονών. Όπως προέκυψε μάλιστα από τη μελέτη, η περιοχή αυτή μπορεί να ελεγχθεί ώστε να μεταβληθεί η διάρκεια της ζωής του οργανισμού.
Αν κάτι ανάλογο ισχύει και για τους ανθρώπους, νέα φάρμακα, που θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, ίσως να καθυστερήσουν τη γήρανση και να παρατείνουν τη ζωή. Επιπλέον, θα καθιστούσε εφικτή την ανάπτυξη φαρμάκων για ασθένειες όπως η άνοια, το Αλτσχάιμερ, ο διαβήτης, ο καρκίνος και η καρδιοπάθεια.
«Είμαστε ενθουσιασμένοι. Η έρευνά μας υποστηρίζει την ιδέα ότι η γήρανση είναι κάτι παραπάνω από μια παθητική φθορά διαφορετικών ιστών. Μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο και να χειραγωγηθεί», δήλωσε ο Ντονγκσένγκ Κάι.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μια χημική ουσία ενεργοποιείται περισσότερο στον υποθάλαμο των ποντικιών, καθώς αυτά γερνάνε. Όταν οι επιστήμονες μπλόκαραν την εν λόγω ουσία, τα πειραματόζωα έζησαν έως 1.100 μέρες, έναντι 600 έως 1.000 ημερών που ζουν κανονικά. Όταν οι ερευνητές αύξησαν ξανά αυτή την ουσία στον οργανισμό των ποντικιών, όλα πέθαναν το πολύ σε 900 μέρες.
Τα πειράματα έδειξαν ότι, μετά από έξι μήνες που η ουσία NF-kΒ είχε μπλοκαριστεί, όλα τα πειραματόζωα είχαν περισσότερους μυς και οστική μάζα, μάθαιναν καλύτερα και είχαν υγιέστερο δέρμα, σε σχέση με όσα είχαν δεν είχαν υποβληθεί στη σχετική εγκεφαλική «χειραγώγηση» στον υποθάλαμό τους.
Συνολικά, οι ερευνητές κατόρθωσαν να επιβραδύνουν το ρυθμό της εγκεφαλικής (γνωστικής – νοητικής) εκφύλισης των πειραματόζωων έως 50%, με βάση μετρήσεις που βασίστηκαν στον χρόνο τον οποίο χρειάστηκαν τα ποντίκια για να βρουν το δρόμο τους σε ένα λαβύρινθο.