Σε μία μάλλον παράδοξη διαπίστωση κατέληξαν πρόσφατα Ολλανδοί ερευνητές. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με σχετική έρευνα που δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, Η μικρότερη ενεργοποίηση του θυρεοειδούς αδένα μπορεί να συντελεί σε μεγαλύτερο προσδόκιμο επιβίωσης.
Ειδικότερα, οι επιστήμονες μελέτησαν 859 αδέρφια από 421 οικογένειες με υψηλό προσδόκιμο επιβίωσης. Ο μέσος όρος ζωής ήταν τα 93 έτη.
Μετά από αξιολόγηση του προσδόκιμου επιβίωσης των γονέων των συμμετεχόντων, οι επιστήμονες ανέλυσαν τις θυρεοειδικές ορμόνες μέσω δειγμάτων αίματος που είχαν πάρει από τα αδέρφια. Οι δυο παράγοντες σχετίζονταν άμεσα, ενισχύοντας την άποψη της κληρονομικότητας στην μειωμένη θυρεοειδική λειτουργικότητα και τη σχέση της με την μακροζωία.
Να σημειώσουμε ότι, ο θυρεοειδής αδένας εκκρίνει ορμόνες που επηρεάζουν τον μεταβολισμό. Η μειωμένη δραστηριότητα των ορμονών αυτών μπορεί να αλλάξει την δαπάνη ενέργειας του σώματος, προς όφελος της προστατευτικής διατήρησης δυνάμενων διατηρώντας τον οργανισμό υγιή για περισσότερο χρόνο.
Φυσικά τα αποτελέσματα προκαλούν έκπληξη καθώς η μειωμένη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα έχει θεωρηθεί παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα.
