Υπάρχουν αρκετές θεραπευτικές πρακτικές που η δυτική ιατρική δεν εγκρίνει, ασχέτως της αποτελεσματικότητας των μεθόδων τους. Δεν χρησιμοποιούμε πια βδέλλες, ας πούμε, παρά το γεγονός ότι κάποτε διαδραμάτιζαν μεγάλο ρόλο στη θεραπεία. Για άγνωστο ωστόσο λόγο, μια τέτοια παλιά πρακτική χρησιμοποιείται ακόμα από λογής και λογής θεραπευτές, παρά το γεγονός ότι η ομοιοπαθητική ιατρική μάς έρχεται από τον 18ο αιώνα και οι παρεμβάσεις της έχουν κριθεί αναποτελεσματικές. Η μέθοδος εναλλακτικής θεραπείας προέρχεται εν πολλοίς στην αναθεωρημένη εκδοχή της από τον Samuel Hahnemann και το μακρινό 1796 και βασιζόταν στην πεποίθηση πως κάτι μπορεί να θεραπεύσει τον άρρωστο αν προκαλέσει τα ίδια προβλήματα σε έναν υγιή. Μπορεί η πρακτική να μοιάζει βέβαια με τη γενική ιδέα πίσω από τα εμβόλια, δεν είναι όμως, καθώς στα εμβόλια ο ιός είναι αδρανής και χορηγείται μόνο για την προετοιμασία του ανοσοποιητικού συστήματος. Πρόσφατα λοιπόν το Επιστημονικό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Ακαδημιών εξέδωσε μια ανακοίνωση, στην οποία μας λέει πως δεν βρήκε καμιά ισχυρή ή ελέγξιμη απόδειξη που να επιβεβαιώνει την αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής για καμία από τις νόσους που υποτίθεται πως θεραπεύει. «Κάθε ισχυριζόμενη αποτελεσματικότητα των ομοιοπαθητικών σκευασμάτων στην κλινική πράξη μπορεί να εξηγηθεί είτε από το φαινόμενο placebo ή να αποδοθεί σε κακό σχεδιασμό της μελέτης, τυχαία διακύμανση, παλινδρόμηση προς τον μέσο όσο ή μεροληπτική δημοσίευση». Ο σκοπός της έρευνας δεν είναι βέβαια η απόπειρα για απαγόρευση των ομοιοπαθητικών σκευασμάτων, αλλά η απλή ενημέρωση του κοινού για τις θεραπευτικές δυνατότητες που έχει μπροστά του σε κάθε πρόβλημα υγείας. Την ώρα πάντως που τα σκευάσματα της ομοιοπαθητικής αποδεικνύονται ασφαλή για χρήση, καθώς είναι υπερ-αραιωμένα, όπως μας λέει η μελέτη, είναι αντιδεοντολογικό να λένε κάποιοι πως θεραπεύουν ανίατες ασθένειες σαν τον καρκίνο. Κι εκεί θέλει να δώσει έμφαση το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο, στους ισχυρισμούς των επιτήδειων πως τα ομοιοπαθητικά είναι η πανάκεια. Αλλά και να βοηθήσει τις ρυθμιστικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παίρνουν σωστότερες αποφάσεις αναφορικά με την έγκριση των ομοιοπαθητικών…