Στο πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης είναι αφιερωμένο το έργο του διακεκριμένου γλύπτη Κώστα Βαρώτσου, με τίτλο «Απόβαση», το οποίο βασίζεται στο κουφάρι ενός αλβανικού πλοίου με μετανάστες που βυθίστηκε το 1997 και βρίσκεται στην πόλη του Οτράντο στην Ιταλία. Ο γλύπτης μίλησε στο «Έθνος της Κυριακής» για την παράνομη μετανάστευση, την κρίση, αλλά και για την τέχνη.

Ερωτηθείς σχετικά με το θέμα της παράνομης μετανάστευσης, δε δίστασε να την παρομοιάσει με ένα σύγχρονο ολοκαύτωμα. «Πρόκειται για μία τραγωδία. Μόλις είδα τις φωτογραφίες του σκουριασμένου πλοίου σοκαρίστηκα. Διαισθανόμουν το τι γίνεται στη Μεσόγειο μ’ αυτούς τους απεγνωσμένους ανθρώπους, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ το μέγεθος της τραγωδίας. Οι νεκροί είναι χιλιάδες. Εκατοντάδες οικογένειες για μία καλύτερη ζωή πνίγονται στη Μεσόγειο. Έτσι απλά. Είναι ένα νέο ολοκαύτωμα για το οποίο ευθυνόμαστε όλοι», σημειώνει.

Ο ίδιος εκφράζει την άποψή του ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος πάνω στον πλανήτη έχει το δικαίωμα να επιλέξει να ζει όπου αυτός επιθυμεί, ενώ ερωτηθείς αν η Ελλάδα είναι ρατσιστική χώρα, απαντά: «Οι Έλληνες σήμερα ζουν μια διάσταση «να ζει κανείς ή να μη ζει». Όταν ο άνθρωπος βρεθεί στις κατάλληλες συνθήκες πίεσης, απόγνωσης, ανασφάλειας, πείνας, υποχωρεί η λογική του, η κοινωνική σύμβαση καταργείται, αλλάζουν βίαια ή καταρρέουν οι ηθικές δομές και τότε τα ζωώδη ένστικτα επιβίωσης βγαίνουν στην επιφάνεια. Τότε οι καταστάσεις γίνονται ανεξέλεγκτες και οι εκπλήξεις είναι πολύ μεγάλες. […] Όχι, δεν πιστεύω ότι είναι ναζί».

Ερωτηθείς αν πιστεύει πως η Ελλάδα «τρώει τα παιδιά της», σχολιάζει: «Όλα τα κράτη «τρώνε τα παιδιά τους», «nessuno profeta in patria», λένε και οι Ιταλοί. Όμως υπάρχουν μερικά παιδιά που δεν τρώγονται με τίποτα και είναι αυτά που σώζουν τους υπολοίπους».

Όσο για το ποιος φταίει για την παρακμή της χώρας και αν έχουν ευθύνη και οι πολίτες για την κατάσταση αυτή, επισημαίνει: «Η ευθύνη που αναλογεί στους πολίτες είναι ότι διαισθαντικά όλοι ήξεραν ότι μία ομάδα ανθρώπων, χωρίς κανένα επίπεδο ηθικής, είχε καταλάβει την εξουσία στον τόπο μας και δεν έκαναν τίποτα για να το αποτρέψουν. Η παρακμή έρχεται όταν αυτή η έλλειψη ηθικής μεταδόθηκε ως μοντέλο συμπεριφοράς σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας».

Υπάρχουν όμως και καλά που έχει φέρει η κρίση; «Ψάχνουμε απεγνωσμένα τα θετικά της κρίσης για να βρούμε έναν τρόπο να την αντέξουμε. Υπάρχουν καλά, όμως όσο δεν καταλαβαίνουμε τις αιτίες, τόσο θα βουλιάζουμε», απαντά.