Πίσω από τα διπλά συρματοπλέγματα παίζουν βόλεϊ με μια αυτοσχέδια μπάλα. Κάποιοι άλλοι, πιο ηλικιωμένοι, παρακολουθούν το ματς με άδειο βλέμμα. Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας η ζωή για τους 188 μετανάστες που κρατούνται σήμερα στο πολυδιαφημισμένο κέντρο κλειστής φιλοξενίας της Αμυγδαλέζας συνεχίζεται.
Οπως αναφέρουν στελέχη της Διεύθυνσης Αλλοδαπών, το κέντρο χωράει σε αυτήν τη φάση 208 άτομα, επειδή λειτουργούν οι 3 από τις 13 πτέρυγές του. Στο μέλλον, όταν κι εφόσον ολοκληρωθούν οι εργασίες, θα μπορούν να φιλοξενηθούν 820 άτομα. Προς το παρόν, πάντως, η δυναμικότητά του παραμένει συγκεκριμένη.
Οι κρατούμενοι μένουν ανά τετράδες στα λυόμενα σπιτάκια και έχουν στη διάθεσή τους ένα προαύλιο των 500 τ.μ. σε κάθε πτέρυγα. Από τις 28 Απριλίου, όταν και άνοιξε το κέντρο, έχουν περάσει από εκεί 248 άτομα συνολικά. Κάποιοι έχουν απελαθεί.
«Αν κάνεις αίτηση για άσυλο, έπειτα από τρεις μήνες μπορείς να βγεις. Εγώ έχω κάνει αίτηση», λέει στο Έθνος μέσα από τα συρματοπλέγματα σε άπταιστα Ελληνικά ένας κρατούμενος. Μας πληροφορεί πως είναι 25 χρόνων, τον λένε Ζισάν, κατάγεται από το Πακιστάν και ζει 7,5 χρόνια στην Ελλάδα.
Δούλευε τέσσερα χρόνια ως διανομέας ντελίβερι σε αλυσίδα ταχυφαγείου. «Είχα χαρτιά, αλλά έληξαν. Δεν πλήρωσα τον δικηγόρο και άργησε να ανανεώσει την άδεια». Εμενε, λέει, στα Κάτω Πετράλωνα και παντρεύτηκε στην Ελλάδα μια Ινδονήσια που καθαρίζει σπίτια. Τώρα δεν τη βλέπει, αλλά της μιλάει στο τηλέφωνο. «Θέλω να με αφήσουν ελεύθερο για να μπορέσω να δουλέψω ξανά. Αν έχω δουλειά θα μείνω εδώ, αλλιώς θα γυρίσω πίσω στο Πακιστάν».
Χωρίς έγγραφα
Από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη διαβεβαιώνουν πως η ροή κρατουμένων προς την Αμυγδαλέζα είναι συνεχής και πως εκεί μεταφέρονται άνθρωποι που δεν έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα, δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας και είναι προς απέλαση. Μπορούν, δηλαδή, να επιστρέψουν στις χώρες τους.
Ολοι οι κρατούμενοι, λέει η Διεύθυνση Αλλοδαπών, είναι Πακιστανοί ή Μπανγκλαντεσιανοί. Οι υπόλοιπες εθνικότητες κρατούνται σε άλλους χώρους.
Από την πλευρά του, ο δήμαρχος Αχαρνών, Σωτήρης Ντούρος, που είχε πρωτοστατήσει στις πρόσφατες διαμαρτυρίες των κατοίκων, υποστηρίζει: «Εχω τη διαβεβαίωση πως από τις εκλογές της 6η Μαΐου και μετά δεν έχει μεταφερθεί κανείς καινούργιος εδώ». Κάτι που όμως διαψεύδει η Αστυνομία. Από την Πάτρα, πάντως, δεν ήρθε κανείς μετανάστης στην Αμυγδαλέζα, όπως συμφωνούν όλες οι πλευρές.
«Καλά είναι εδώ», δηλώνει ο Ζισάν, υπό το άγρυπνο βλέμμα των αστυνομικών-φρουρών του. Μερικοί από τους συγκρατούμενούς του μετρούν λίγους μήνες στην Ελλάδα, άλλοι κάποια χρόνια, λέει.
Οπως ο Ουμάρ που στέκεται δίπλα του και ζει πέντε χρόνια στη χώρα μας, αλλά ποτέ δεν έβγαλε χαρτιά. «Οι περισσότεροι έρχονται από άλλα κρατητήρια», θα υποστηρίξει ένας φύλακας. Κάποιοι θέλουν να γυρίσουν πίσω και άλλοι όχι. Κανείς τους, πάντως, δεν έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα εθελοντικού επαναπατρισμού του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, όπως μας διαβεβαιώνει ο επικεφαλής του, Δανιήλ Εσδράς.