Η έξαρση της μεταναστευτικής και προσφυγικής κρίσης έχει αναδείξει για μια ακόμη φορά, μετά την κρίση χρέους, την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να λειτουργήσει με συνοχή και να λάβει έγκαιρα τις γενναίες αποφάσεις που η πραγματικότητα επιβάλλει.
Του Κωνσταντίνου Μίχαλου*
Η στοχοποίηση και η ανέξοδη κριτική σε χώρες όπως η Ελλάδα, που αποτελούν επιλογή εισόδου λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, επίσης δεν βοηθά.
Κυρίαρχο ζητούμενο είναι να υπάρξει μια νέα, κοινή Ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, με βάση τις αρχές της αλληλεγγύης και του δίκαιου επιμερισμού της ευθύνης.
Κύριο μέλημα πρέπει να είναι η αναθεώρηση του νομικού πλαισίου του Δουβλίνου, ώστε να μην πέφτει όλο το βάρος τις διαχείρισης στις χώρες εισόδου, αλλά να ισχύει μια δίκαιη κλείδα κατανομής των αιτούντων άσυλο μεταξύ των 28 κρατών – μελών. Χρειάζεται, ωστόσο, και μια συνολική επανεξέταση της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, με έμφαση στην ενίσχυση της συνεργασίας για την εξάρθρωση των κυκλωμάτων διακίνησης, για τη διευκόλυνση της επιστροφής όσων δεν δικαιούνται άσυλο, αλλά και για την εξάλειψη των παραγόντων που δημιουργούν το κύμα της μετανάστευσης.
Σήμερα, η Ευρώπη οφείλει να κάνει αυτό που δεν κατάφερε σε σχέση με την κρίση χρέους. Να λειτουργήσει με κοινό όραμα, με συνοχή, με αποφασιστικότητα. Να προτάξει τις αρχές της αλληλεγγύης, της συνεργασίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των προσφύγων και μεταναστών.
Όσο παραμένει διασπασμένη και αδρανής, το πρόβλημα θα γιγαντώνεται. Θα προκαλεί σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες στις χώρες υποδοχής. Κυρίως, όμως, θα λειαίνει το έδαφος για την ενίσχυση των ακραίων ρευμάτων εθνικισμού και ρατσισμού. Θα δίνει τροφή σε λόγους και πράξεις που πλήττουν ευθέως τις θεμελιώδεις αξίες αλλά και τις μεγάλες κατακτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
* Ο Κωνσταντίνος Μίχαλος είναι πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος και του ΕΒΕΑ.
