Η παρουσία των πρυτάνεων στις συνεδριάσεις των συμβουλίων των Ιδρυμάτων είναι υποχρεωτική και η μη παρουσία τους σε αυτές καθιστά τις αποφάσεις που λαμβάνονται μη νόμιμες. Αυτό έκρινε η πενταμελής σύνθεση του Γ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας, λόγω σπουδαιότητας, παρέπεμψαν το θέμα για νέα κρίση στην επταμελή σύνθεση και θα συζητηθεί τον ερχόμενο Οκτώβριο.
Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Ανδρέας Γιαννακουδάκης έχει προσφύγει στο ΣτΕ και ζητά να ακυρωθεί η από 20.5.2014 απόφαση του συμβουλίου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), με την οποία επελέγησαν ως υποψήφιοι για την εκλογή στο αξίωμα του πρύτανη στο ΑΠΘ οι καθηγητές, Σ. Λογοθέτης, Π. Μήτκας και Ι. Παπαδογιάννης και όχι ο ίδιος.
Στην υπ’ αριθμ. 2357/2014 απόφασή του, το ΣτΕ σημειώνει πως ο νόμος 4009/2011 για τα ΑΕΙ αναφέρει ότι στις αρμοδιότητες του πρύτανη περιλαμβάνεται η συμμετοχή του, χωρίς ψήφο, στις συνεδριάσεις του συμβουλίου του Ιδρύματος.
Σύμφωνα με το ΣτΕ, αυτή η διάταξη προβλέπει ότι ο πρύτανης «πρέπει να καλείται, επί ποινή ακυρότητας της οικείας συνεδριάσεως και της πράξεως που εκδίδεται κατ’ αυτήν» και να συμμετέχει και σε αυτές που «λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο της διαδικασίας εκλογής νέου πρύτανη».
Κατόπιν αυτών, οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι η επίμαχη απόφαση του συμβουλίου του ΑΠΘ, η οποία εκδόθηκε χωρίς να προηγηθεί σχετική πρόσκληση προς τον εν ενεργεία πρύτανη του Ιδρύματος, είναι μη νόμιμη και θα έπρεπε να ακυρωθεί. Την αντίθετη άποψη εξέφρασαν ο προεδρεύων της σύνθεσης σύμβουλος Επικρατείας και ένας πάρεδρος χωρίς δικαίωμα ψήφου.
Παράλληλα, στο ΣτΕ έχει προσφύγει ο εν ενεργεία πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Ιωάννης Μεσσήνης, και ζητά να ακυρωθεί η απόφαση του συμβουλίου του Ιδρύματος να προκηρυχθούν εκλογές για την ανάδειξη νέου πρύτανη, γιατί ο κ. Μεσσήνης συνταξιοδοτείται στις 31.8.2014, λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας.
Το Γ’ Τμήμα του ΣτΕ, στην υπ’ αριθμ. 2356/2014 απόφασή του, αναφέρει ότι από τον νόμο 4009/2011 συνάγεται πως ο νομοθέτης «δεν θέλησε η κατάληψη του εν ενεργεία πρύτανη από το νόμιμο όριο ηλικίας, η οποία συνεπάγεται βεβαίως την απώλεια της καθηγητικής ιδιότητάς του, να αποτελεί και λόγο διακοπής της θητείας του, αλλά αντίθετα, να συνεχίζει και να ολοκληρώνει στην περίπτωση αυτή τη θητεία του, περιοριζόμενος εφεξής αποκλειστικώς στην άσκηση των αρμοδιοτήτων του αξιώματός του».
Αυτή η επιλογή του νομοθέτη, συνεχίζει η δικαστική απόφαση, «επιβλήθηκε από την ανάγκη να διασφαλίζεται η διοικητική σταθερότητα στα ΑΕΙ και να αποτρέπονται κατά το δυνατόν, επαναλαμβανόμενες εκλογικές διαδικασίες, οφειλόμενες σε πρόωρο διακοπή της θητείας του πρύτανη». Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν την εν λόγω νομοθετική πρόβλεψη σύμφωνη με το Σύνταγμα (άρθρο 16).
Αντίθετη άποψη, και πάλι, διατύπωσαν ο προεδρεύων της σύνθεσης σύμβουλος Επικρατείας και ένας πάρεδρος χωρίς δικαίωμα ψήφου.
Τέλος, κρίθηκε μη νόμιμη η προσβαλλόμενη απόφαση του συμβουλίου του Ιδρύματος, αλλά και αυτή η υπόθεση παραπέμφθηκε στην επταμελή σύνθεση του ίδιου Τμήματος για νέα κρίση και θα συζητηθεί μαζί με αυτήν του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τον ερχόμενο Οκτώβριο.
