Με τη φωτεινή, πολύχρωμη αισθητική του, τη βία και το περιστασιακά πρόστυχο χιούμορ του, το The Great του Hulu, έχει αναδειχθεί αθόρυβα σε μία από τις καλύτερες σύγχρονες σειρές εποχής. Συνδυάζοντας στοιχεία δράματος εποχής και καυστικής σάτιρας, καταφέρνει να είναι ειλικρινές και ξεκαρδιστικό. Το περίβλημα του The Great εσωκλείει πιο σύνθετες αλήθειες: την Ιστορία και ποιος την αφηγείται, τη γυναικεία δύναμη και τα επιτεύγματα της και την αιώνια σύγκρουση μεταξύ καταπιεστικών θεσμών και εκείνων που λαχταρούν να απελευθερωθούν από αυτούς.
Υπόθεση
Στην τρίτη σεζόν των δέκα επεισοδίων, το The Great υιοθετεί την πιο τρελή του υπόθεση: Αντί να αφήσει τη Μεγάλη Αικατερίνη (Elle Fanning) και τον σύζυγό της Πέτρο (Nicholas Hoult) σε αντιπαράθεση μεταξύ τους, αναρωτιέται τι θα μπορούσε να συμβεί αν ήταν στην πραγματικότητα στην ίδια πλευρά, μια ιστορία που εκτείνεται πέρα από το κεντρικό βασιλικό ζευγάρι με ποικίλους τρόπους.
Ακολουθεί το review της σειράς από την ομάδα του Lordoftheseries.gr.
Η 3η σεζόν του The Great είναι πολλά πράγματα. Είναι σπαρακτική, υστερική, έντονη, όμορφη και παράξενη. Είναι μια ιστορία για την αγάπη και την προδοσία και για το πόσο δύσκολο είναι να δεις πραγματικά κάποιον γι’ αυτό που είναι και όχι γι’ αυτό που θα ήθελες να είναι. Είναι ένα μάθημα για το πόσο ευάλωτο σε αφήνει αναπόφευκτα η αγάπη, πόση δουλειά χρειάζεται η ενσυναίσθηση, και πώς όλοι είμαστε τελικά ιστορίες, με τη μία ή την άλλη μορφή. Ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο κόλπο του The Great: μπορεί να πρόκειται για μια περιστασιακά αληθινή ιστορία που μόνο μερικές φορές ακολουθεί την ιστορική πεπατημένη, όταν πρόκειται για ιστορικά γεγονότα. Αλλά το πνεύμα της είναι απαράμιλλο.
Για να είμαστε δίκαιοι, η 3η σεζόν δεν είναι τέλεια και πολλά από τα προβλήματά της είναι γνωστά. Τα επεισόδια είναι μεγάλα και μερικές φορές παραγεμισμένα. Η σειρά συχνά μοιάζει- παραδόξως- αποφασισμένη να κρατάει βοηθητικούς χαρακτήρες που δεν εξυπηρετούν κανένα πραγματικό σκοπό (ο Freddie Fox και η εκθρονισμένη σουηδική βασιλική οικογένεια της Grace Moloney) ή να αναγκάζει τα κεντρικά της πρόσωπα να επαναλαμβάνονται χωρίς λόγο (μοιάζει σαν η Catherine και ο Marial να έχουν την ίδια διαφωνία περίπου οκτώ φορές). Κάποιες φαινομενικά σημαντικές υποπλοκές -συμπεριλαμβανομένου ενός βασικού θανάτου- αντιμετωπίζονται με εκπληκτική κεκτημένη ταχύτητα, και οι θεατές που ήλπιζαν σε περισσότερη δράση ή από κάποιους από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες της αυλής της Αικατερίνης, μάλλον θα απογοητευτούν.
Όμως παρά τα ελαττώματά της, η 3η σεζόν του The Great είναι πιο σκοτεινή και συναισθηματικά πιο πλούσια από ό,τι οι 2 πρώτες. Εξακολουθεί να είναι δυνατή και καταιγιστική, γεμάτη γελοίες ρωσικές παραδόσεις και πονηρά αναχρονιστικά αστεία. Αλλά είναι επίσης πιο θλιβερή και πιο περίπλοκη, με σχόλια που συχνά κρύβονται πίσω από ένα όμορφο φόρεμα, ένα σφηνάκι βότκας και ένα ξεσηκωτικό “Huzzah!”. Τα τελευταία της επεισόδια οδηγούν σε ριψοκίνδυνες και καθοριστικές επιλογές, που χαρακτηρίζουν μια σειρά που είτε πρόκειται να ρίξει αυλαία, είτε να κατευθυνθεί προς μια εντελώς νέα κατεύθυνση. Δεν είμαι σίγουρη για το ποιον δρόμο θα επιλέξει τελικά ο δημιουργός Tony McNamara, αλλά μέχρι στιγμής η εμπειρία στην αυλή της είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.
