Τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία 24ωρα στην Ουκρανία, ξύπνησαν μνήμες από τις πιο εφιαλτικές στιγμές του πλανήτη μας. Στη σύγχρονη τουλάχιστον ιστορία, η μεγαλύτερη καταστροφή από ανθρώπινο χέρι συντελέσθηκε τον Αύγουστο του 1945 στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι της Ιαπωνίας, όταν η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά ατομικές βόμβες για να τελειώσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έκτοτε και ιδιαίτερα την περίοδο του «Ψυχρού Πολέμου», η ανθρωπότητα ζει με τον εφιάλτη ενός νέου πυρηνικού ολοκαυτώματος.
Δυστυχώς, τις τελευταίες ημέρες, λέξεις όπως «πυρηνικές κεφαλές», «ατομικές βόμβες» κ.ά. ακούγονται όλο και πιο συχνά, μετά την ανακοίνωση της Ρωσίας ότι έθεσε σε ετοιμότητα τις πυρηνικές δυνάμεις της, προκαλώντας ανατριχίλα στον κόσμο. Ελάχιστοι ίσως θυμούνται ότι για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, πυρηνικές κεφαλές υπήρχαν και στην Ελλάδα, με αεροσκάφη έτοιμα ανά πάσα ώρα και στιγμή να απογειωθούν και να πραγματοποιήσουν πλήγμα. Όχι, ότι η χώρα μας άνηκε στο «κλειστό κλαμπ» των πυρηνικών δυνάμεων, αλλά ως μέλος του στρατιωτικού σκέλους του ΝΑΤΟ σε μία «ευαίσθητη» γεωγραφικά περιοχή, εξυπηρετούσε… συγκεκριμένες ανάγκες.
Έτοιμοι ανά πάσα ώρα για κρούση από αέρος
Γυρίζοντας αρκετά πίσω στον χρόνο -κάπου στο 1961-, με τον «Ψυχρό Πόλεμο» να βρίσκεται στην κορύφωση του οι ΗΠΑ αποφασίζουν να τοποθετήσουν πυρηνικές κεφαλές σε επτά κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, που βρίσκονται σε σχετικά κοντινή απόσταση με την τότε ΕΣΣΔ. Ένα απ’ αυτά τα κράτη είναι και η Ελλάδα, όπου στην αεροναυτική βάση του Άραξου αποθηκεύονται 20 βόμβες βαρύτητας (B61) σε ειδικούς θόλους για πυρηνικά όπλα.
Παράλληλα, στο πλαίσιο του συμμαχικού σχεδιασμού πυρηνικής αποτροπής, μία μοίρα –με την ονομασία «Στράικ»- αποτελούμενη από αεροσκάφη F-104G Starfighter ήταν σε ετοιμότητα φόρτωσης και εκτόξευσης των συγκεκριμένων κεφαλών. Τα αεροσκάφη αυτά είχαν καλωδιώσεις ειδικά για την μεταφορά και την πυροδότηση πυρηνικής βόμβας, καθώς και ειδικά κουρτινάκια που προστάτευαν τον πιλότο από την πυρηνική λάμψη!
Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε 24ωρη βάση ένα μαχητικό αεροσκάφος ήταν σε επιφυλακή, φορτωμένο με πύραυλο πυρηνικής κρούσης, το οποίο μάλιστα ελάχιστοι ήταν αυτοί που μπορούσαν να προσεγγίσουν, ενώ φρουρούνταν από Αμερικανούς.
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, αυτά τα όπλα μαζικής καταστροφής παρέμειναν στον ελλαδικό χώρο και κατά τη διάρκεια της επταετούς χούντας, παρά τις αρχικές ανησυχίες για την ασφάλεια των πυρηνικών κεφαλών που «γεννήθηκαν» από το πραξικόπημα. Οι Αμερικάνοι, άλλωστε, ήταν οι μόνο είχαν τους κωδικούς ενεργοποίησης που μέχρι τη στιγμή της ρίψης δεν θα τους αποδέσμευαν, ώστε ακόμη και ο πιλότος να μην μπορεί να… πατήσει το κουμπί χωρίς έγκριση. Στόχος δεν ήταν προφανώς η Ρωσία, αλλά κάποια από τις γειτονικές χώρες (σ.σ. Βουλγαρία, Αλβανία) που άνηκαν στο «Σύμφωνο της Βαρσοβίας» και η κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία που δεν είχε, όμως, ενταχθεί στο συνασπισμό αυτόν λόγω της διαμάχης του Τίτο με τον Στάλιν.
Μετά την απόσυρση των αεροσκαφών F-104G Starfighter από την Πολεμική Αεροπορία το 1992, η Ελλάδα δεν είχε τη δυνατότητα μεταφοράς πυρηνικών κεφαλών ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι λίγα χρόνια αργότερα, τα όπλα μεταφέρθηκαν αρχικά προς την Ιταλία και μετά προς άγνωστη κατεύθυνση. Τέλος, δυνατότητα φόρτωσης και εκτόξευσης αυτών των όπλων είχε και το αντιαεροπορικό σύστημα μακρού πλήγματος «Νίκη – Ηρακλής».
Η αποκάλυψη του στρατηγού Γρυλλάκη
Στο βιβλίο του με τίτλο «Αποκαλύπτω», ο επονομαζόμενος και ως «αόρατος» στρατηγός των μυστικών υπηρεσιών, Νίκος Γρυλλάκης, γράφει ότι την άνοιξη του 1992 άνθρωποι της KGB πρότειναν στην τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη την αγορά τριών πυρηνικών όπλων μικρής ισχύος από το οπλοστάσιο της ΕΣΣΔ έναντι 6 εκατομμυρίων δολαρίων. Ήταν η περίοδος που η Σοβιετική Ένωση είχε καταρρεύσει και μπορούσε κανείς να αγοράσει σε τιμές ευκαιρίας από… Kalashnikov μέχρι ατομικές βόμβες, με τους Ρώσους πράκτορες να… χτυπούν την πόρτα της τότε ελληνικής κυβέρνησης.
Οι άνθρωποι της KGB, όπως γράφει το «Αποκαλύπτω», φέρονται να διαβεβαίωσαν τον Νίκο Γρυλλάκη ότι αυτοί θα αναλάμβαναν τη μεταφορά των όπλων μέχρι το λιμάνι της Αμβέρσας στο Βέλγιο, όπου εκεί θα τις φόρτωναν σε πλοίο που θα υποδείκνυε η ελληνική κυβέρνηση. Φέρονται, μάλιστα, να είπαν ότι η πληρωμή τους θα γίνονταν μόλις το πλοίο έβγαινε σε διεθνή ύδατα. Σύμφωνα πάντα με το βιβλίο του Νίκου Γρυλλάκη, ο πρωθυπουργός αφού ενημερώθηκε λεπτομερώς, ζύγισε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα μίας τέτοιας κίνησης και αποφάνθηκε ότι δεν έπρεπε να προχωρήσουν οι συζητήσεις για τρεις λόγους: α) υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να διαταραχθούν οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ, β) θα δημιουργούνταν διεθνής θόρυβος σε βάρος της Ελλάδας και γ) είχαμε υπογράψει συμφωνία του ΟΗΕ για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων.
Τελικά, ο πιο πολυσυζητημένος άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών της Ελλάδας, φαίνεται να είπε στους Σοβιετικούς πράκτορες ότι η αγορά δεν μπορεί να προχωρήσει επειδή -δήθεν- ανέκυψαν ξαφνικά σοβαρά εσωκομματικά προβλήματα. Αξίζει, πάντως, να σημειώσουμε ότι το «Αποκαλύπτω» έχει προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας αν και συγγραφέας του ήταν ένας άνθρωπος με βαθιά γνώση του πολιτική και γεωπολιτικού «παρασκηνίου» τουλάχιστον τριών δεκαετιών. Διαχρονικά, πάντως, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν επιβεβαίωναν την ύπαρξη πυρηνικών κεφαλών στη χώρα.
