Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιείται αυτή την ώρα στο υπουργείο Εργασίας στο κέντρο της Αθήνας με κεντρικό σύνθημα: «Δεν τσακίζουμε τις ζωές μας για τα κέρδη τους». Περίπου 100 άτομα έχουν αναρτήσει πανό, ενώ ανοιχτή είναι αυτή την ώρα η οδός Σταδίου.
Σε ανακοίνωσή του το Συνδικάτο Οικοδόμων και Εργαζομένων στα δομικά υλικά και στις κατασκευές τονίζει:
«Πραγματοποιήθηκε σύσκεψη σωματείων και συνδικαλιστών που διοργάνωσε το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, την Τρίτη 23 Νοέμβρη, για τα εργατικά ατυχήματα, για τη διεκδίκηση μέτρων προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.
Από τη συζήτηση αναδείχτηκε ότι το ζήτημα αυτό αφορά όλη την εργατική τάξη, όχι μόνο τον κλάδο των κατασκευών, αλλά και του μετάλλου, τους λιμενεργάτες, τους διανομείς, τους εργαζόμενους στον τύπο-χαρτί, στις μεταφορές, σε εργοστάσια, στους ΟΤΑ και αλλού.
Δεν δεχόμαστε να θρηνούμε συναδέλφους μας και κάθε φορά οι υπεύθυνοι, οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας είτε να είναι εξαφανισμένοι είτε να πετάνε το μπαλάκι της ευθύνης στα ίδια τα θύματα. Δεν είμαστε συνυπεύθυνοι, όταν εν έτη 2021, με τις προηγμένες δυνατότητες που παρέχει η επιστήμη και η τεχνολογία, αντί να γίνεται πιο εύκολη η εργασία μας και να παίρνονται μέτρα που θα εξασφαλίζουν το ότι θα γυρνάμε στην οικογένειά μας γεροί και δυνατοί, τα εργατικά «ατυχήματα» έχουν γίνει σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Ένας νεκρός εργαζόμενος κάθε τρείς μέρες ούτε «ατύχημα» είναι ούτε μοιραίο, την στιγμή που σε μια σειρά κλάδους η εντατικοποίηση της δουλειάς, τα εξαντλητικά ωράρια, η έλλειψη μέτρων προστασίας και ελέγχων είναι καθεστώς.
Οι αιτίες του προβλήματος πατάνε πάνω σε μια σειρά αντεργατικούς νόμους προηγούμενων ετών, όπως η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η κατάργηση των ΒΑΕ σε κάποιους κλάδους ή η μη ένταξη άλλων, που πολλαπλασιάζουν τα εργοδοτικά εγκλήματα. Ενώ πραγματική τομή στα εργασιακά και στα συνδικαλιστικά δικαιώματα αποτελεί ο πρόσφατος νόμος-έκτρωμα Χατζηδάκη που δίνει αέρα στα πανιά της εργοδοσίας, για να κάνει ουσιαστικά ό,τι γουστάρει, ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους και βάζοντας σε δεύτερο πλάνο ακόμη και την ίδια την ζωή μας. Συνειδητά η σημερινή κυβέρνηση, στην ίδια ρότα με τις προηγούμενες, ακολουθεί πιστά την γραμμή της ΕΕ ώστε να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων.
Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της «ανάπτυξης» διεξάγεται ένας πόλεμος με θύματα τους εργάτες και τις οικογένειές μας. Όσο τα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων θα θεωρούνται μεγαλύτερο κόστος από μια αποζημίωση για έναν σακατεμένο ή νεκρό εργάτη, θα συνεχίσουν να χάνονται ανθρώπινες ζωές και να σακατεύονται όταν μοναδικό κριτήριο είναι το κέρδος. Με το ίδιο κριτήριο έχει υποβαθμιστεί και το δημόσιο σύστημα υγείας που έχει μετατραπεί σε μιας νόσου αντί να έχει στο επίκεντρο την πρόληψη αλλά και την αποκατάσταση επαγγελματικών ασθενειών και άλλων παθήσεων, χωρίς να πρέπει να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη και να κονομάνε τα κοράκια οι ιδιώτες της Υγείας που εκμεταλλεύονται τον πόνο του λαού. Κατά συνέπεια, η ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου θρέφεται από τον ιδρώτα αλλά και το αίμα των εργατών και έρχεται σε αντίθεση με τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης.
Η μόνη διέξοδος είναι η οργάνωση και η συσπείρωση στα συνδικάτα, η διεκδίκηση με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες και το δικό μας συμφέρον που έρχεται σε σύγκρουση με τα «θέλω» της εργοδοσίας και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους που νομοθετούν ότι επιτάξει ο ΣΕΒ και κάθε επιχειρηματικό σύνδεσμος. Η κοινή μας δράση και συντονισμός, η αλληλεγγύη είναι που μπορεί να αντιστρέψει την όλη κατάσταση για να έχουμε συγκροτημένα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και ωράρια, για να τηρούνται στο ακέραιο χωρίς «εκπτώσεις» όλα τα μέτρα για την Υγεία και Ασφάλεια, ώστε να επιστρέφουμε σπίτι μας σώοι και αβλαβείς μετά τη δουλειά.
Η άθλια κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ΣΕΠΕ, η ανυπαρξία ελέγχων, η υποστελέχωση οφείλεται στις διαδοχικές παρεμβάσεις των κυβερνήσεων. Η εγκληματική ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης στο ίδιο τροπάρι με τις προηγούμενες διαλύει παραπέρα τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, με την μετατροπή του ΣΕΠΕ σε «Ανεξάρτητη Αρχή», που ουσιαστικά απαλλάσσει το Υπ. Εργασίας από οποιαδήποτε πολιτική και οικονομική ευθύνη. Δεν μπορεί το ΣΕΠΕ να φτάνει στο χώρο δουλειάς την επόμενη μέρα για να «βεβαιώσει» τον θάνατο, ή το σακάτεμα ενός εργάτη. Δεν είναι τυχαίο ότι σε δεκάδες αιτήματα σωματείων για ελέγχους σε χώρους δουλειάς είτε δεν παίρνουμε ποτέ απάντηση, είτε οι έλεγχοι πραγματοποιούνται μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα και κατά βάση γίνονται συστάσεις για να «συμμορφωθούν» οι εργοδότες.
Σε αυτή τη βάση συζητήσαμε πώς θα οργανώσουμε και θα συντονίσουμε την πάλη μας για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για να δυναμώσουμε την συλλογική δράση, διεκδίκηση ώστε να πάψουν να θεωρούνται οι νεκροί εργαζόμενοι εν ώρα εργασίας ή τα εργατικά ατυχήματα κάτι αυτονόητο.
Παλεύουμε για:
Ø Υπογραφή ΣΣΕ, με ουσιαστικές αυξήσεις σε μεροκάματα και μισθούς για 7ωρο – 5ήμερο.
Ø Δημόσια δωρεάν κοινωνική ασφάλιση για όλους.
Ø Σύνταξη για τα ΒΑΕ στα 55 έτη για τους άνδρες και στα 50 για τις γυναίκες, για να μειωθεί ο κίνδυνος ατυχημάτων.
Ø Λειτουργία επιτροπών Υγείας – Ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Ø Στελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών του ΣΕΠΕ – ΕΦΚΑ με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό και απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό.
Ø Εντατικοποίηση των ελέγχων στους χώρους δουλειάς για την τήρηση των μέτρων προστασίας.
Ø Μικτές επιτροπές ελέγχου εργαζομένων και αρμόδιων φορέων. Το πλαίσιο υπάρχει δεν λειτουργούν όμως με ευθύνη των κυβερνήσεων.
Σ’ αυτά τα πλαίσια αποφασίστηκε από κοινού κινητοποίηση. Προχωράμε σε παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εργασίας την Δευτέρα 29 Νοεμβρίου στις 18:00 μ.μ. Καλούμε όλους τους συναδέλφους και όλα τα σωματεία να δώσουν μαζικά το παρών.
Η συναδελφικότητα, η ταξική μας αλληλεγγύη για να μην θρηνήσουμε άλλο νεκρό εργάτη είναι δεδομένη, χρειάζεται όμως να δυναμώσει κι άλλο ο αγώνας, η πίεση προς την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Αυτό επιδιώκουμε να φτάσει σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργαζόμενο πως δεν ανεχόμαστε άλλο αυτή την κατάσταση.
Δεν τσακίζουμε τις ζωές μας για τα κέρδη τους. Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας».
Φωτορεπορτάζ: Γιάννης Κέμμος
