Ο κοινοβουλευτικός υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Μίχαελ Ροτ, σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, απένειμε στον επιζήσαντα του ολοκαυτώματος, Χάιντς Κούνιο, τον Σταυρό της Αξίας Α’ Τάξεως της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Στην ομιλία του ο κ. Ροτ έκανε μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία του κ. Κούνιο, αναφερόμενος στη σύλληψη και την εκτόπισή του σε νεαρή ηλικία κατά τη διάρκεια την ναζιστικής κατοχής από τη Θεσσαλονίκη στο Άουσβιτς, υπενθυμίζοντας επίσης τα 23 θύματα της οικογένειάς του, ανάμεσα στους 48.000 Θεσσαλονικείς Εβραίους, που βρήκαν φρικτό θάνατο στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
«Αντιμετωπίσατε την επιβίωσή σας ως καθήκον να συνεισφέρετε ενεργά στην αναβίωση της σχεδόν χαμένης εβραϊκής κοινότητας. Ως καθήκον να διατηρήσετε ζωντανή τη μνήμη για τα διαπραχθέντα εγκλήματα, τη μνήμη των θυμάτων των αποτρόπαιων εγκλημάτων των ναζί» τόνισε ο κ. Ροτ.
Σε άλλο σημείο, αναφέρθηκε στο έργο του Χάιντς Κούνιο, στη συγγραφή του αυτοβιογραφικού και ερευνητικού έργου του για την καταγραφή των ονομάτων των Εβραίων της Θεσσαλονίκης που έπεσαν θύματα του ναζισμού, υπενθύμισε τη συγνώμη του προέδρου της ΟΔΓ Γιοακίμ Φον Γκάουκ προς τις οικογένειες των φονευθέντων και επεσήμανε τον αγώνα του 87χρονου επιζήσαντα του Άουσβιτς για «δικαιοσύνη και συμφιλίωση», ως μια «ενωτική» φωνή, «απαραίτητη» ακόμη «και μετά την επίσκεψη του Προέδρου της ΟΔΓ, την ίδρυση Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας και την ίδρυση Ταμείου για το Μέλλον, του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας, «με σκοπό πάντα την συμφιλίωση και τη μνήμη».
Σημείωσε ότι ο Χάιντς Κούνιο παραμερίζοντας τον προσωπικό πόνο για όσα υπέστη ο ίδιος και η οικογένειά του από τους Γερμανούς, δε μίσησε τη Γερμανία και τους Γερμανούς και ήταν πάντα «υπέρμαχος της συλλογικής μνήμης των γεγονότων και της κοινής διαμόρφωσης του μέλλοντος».
«Αναζητούσατε διαρκώς την άμεση επαφή με τους νέους για να μπορέσουν να συλλάβουν το ασύλληπτο και να τους μεταφέρετε το «Ποτέ Ξανά» ως στάση ζωής» είπε ο κ. Ροτ και πρόσθεσε:
«Το έργο και η δράση σας στη Γερμανία συνέβαλαν ώστε να ενισχυθεί η συνείδηση της ιστορικής ευθύνης της Γερμανίας και να στραφεί το βλέμμα σε ένα κοινό μέλλον. Το γεγονός ότι η συμφιλίωση κατέστη δυνατή το οφείλουμε και σε σας».
Από την πλευρά του ο κ. Κούνιο σημείωσε ότι είναι μεγάλη τιμή η απονομή που γίνεται στο πρόσωπό του την οποία αφιέρωσε «στα θύματα του ολοκαυτώματος και ιδιαίτερα στους 50.000 Θεσσαλονικείς Εβραίους, που δεν συνάντησαν ποτέ ξανά την αγαπημένη τους πόλη».
«Ήρθα στα δεκαπέντε μου χρόνια αντιμέτωπος με την ίδια την κόλαση και αναγκάστηκα να την υπομείνω για δυόμιση χρόνια» σημείωσε, υπογραμμίζοντας ότι η απώλεια των δικών του, τον έκανε «άλλο άνθρωπο» και «υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του ατόμου», ενώ του εμφύσησε την ανάγκη να αφιερώσει τη ζωή του στη διατήρηση της μνήμης και στον αγώνα για ένα καλύτερο κόσμο, χωρίς διακρίσεις, «για να μην υπάρξει ποτέ ξανά ολοκαύτωμα».
«Με το έργο μου εύχομαι να στέλνω ένα δυνατό μήνυμα ειρήνης και ελπίζω η ευχή μου να εισακούεται» πρόσθεσε ο κ. Κούνιο.
Ο κ. Ροτ έκανε επίσης ιδιαίτερη αναφορά στη σύζυγο του κ. Κούνιο, που υπήρξε επίσης θύμα των ναζιστικών διώξεων, εκφράζοντας τη βαθιά του ευγνωμοσύνη και εκτίμηση.
«Είναι σπουδαίο ότι η γερμανική κυβέρνηση απονέμει αυτόν τον τίτλο τιμής στον κ. Κούνιο» τόνισε ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης Δαβίδ Σαλτιέλ, εξαίροντας τη συμβολή του τιμώμενου στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και πρόσθεσε ότι η τιμή αυτή προς το πρόσωπό του αντανακλά σε όλη την ισραηλιτική κοινότητα Θεσσαλονίκης.
Στην εκδήλωση τιμής παραβρέθηκαν, εκτός από τη σύζυγο και απογόνους του κ. Κούνιο, ο πρέσβης της ΟΔΓ στη χώρα μας Peter Schoof, ο γενικός πρόξενος της ΟΔΓ στη Θεσσαλονίκης Ingo Von Voss, η αναπληρώτρια πρόξενος Anita Englert-Zerbin, η αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης, Καλυψώ Γούλα, κ.α.
Νωρίτερα, ο κ. Ροτ επισκέφθηκε τη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης ξεναγήθηκε στις εγκαταστάσεις και ενημερώθηκε για την ιστορία και τις δραστηριότητες της σχολής, ενώ συνομίλησε με μαθητές λυκείου του ελληνικού τμήματος για θέματα που αφορούν στις σπουδές τους, το δυαδικό σύστημα εκπαίδευσης, καθώς και τις σχέσεις των δύο χωρών.