Οι εικόνες με τους μετανάστες να προσπαθούν να σωθούν στην Τήλο και τη Σάμο για τον παπά Στρατή Δήμου, εφημέριο της εκκλησίας Κεραμίου στο δήμο Καλλονής στη Λέσβο είναι κάτα κάποιο τρόπο γνωστές.

Συνέντευξη στη Βάσω Ασμανίδου

Άλλωστε, ο εφημέριος είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται πάντα δίπλα στους παράνομους μετανάστες που αναζητούν ένα καλύτερο αύριο για εκείνους και τις οικογένειές τους. Είναι ο παπάς που βοηθά παιδιά που έχουν χάσει τους γονείς τους είτε από κάποιο πόλεμο είτε από τα… κύματα και τονίζει ότι όταν πρόκειται για μια ανθρώπινη ζωή, το χρώμα περισσεύει…

Ο παπά Στρατής Δήμου μιλάει στο newsbeast.gr, για την υποστήριξη και τη βοήθεια που παρέχει στους μετανάστες. Φέρνει στο νου εικόνες που έχει δει με παιδιά να εκλιπαρούν για ένα πιάτο φαΐ και να φιλούν τα χέρια λιμενικών που τους έσωσαν τη ζωή.

– Εικόνες όπως αυτές στη Σάμο και στην Τήλο είναι γνωστές σε εσάς, έτσι;
«Εμείς ξέρουμε πως ζουν και τι ψάχνουν αυτοί οι άνθρωποι. Έφυγαν από τον τόπο τους για ένα καλύτερο αύριο και τώρα παλεύουν για να σωθούν στα κύματα. Βλέπετε ότι οι δουλέμποροι πετούν στη θάλασσα μέχρι και μωρά μόλις μερικών μηνών. Αδιαφορούν για τις ζωές που πετούν».

– Μπορείτε να μας μεταφέρετε εικόνες από ανθρώπους που μέχρι σήμερα έχετε βοηθήσει;
«Όταν φέρνω στο νου αυτές οι σκηνές, τα δάκρυα είναι λίγα. Όταν βλέπεις για παράδειγμα μικρά παιδιά να κλαίνε γιατί έχει πνιγεί η μητέρα τους στα παράλια της Μυτιλήνης και θεωρείς ότι έπρεπε αυτό το ταξίδι να μην είχε γίνει, διότι αν δεν γινόταν, ίσως εκείνη να ζούσε και το παιδί να μην ήταν ορφανό ή να βλέπεις μικρά παιδιά να πέφτουν στα πόδια ή να φιλούν τα χέρια κάποιου λιμενικού γιατί έπεσε στη θάλασσα μαζί με κάποιους άλλους για να τους σώσει, θεωρείς ότι μόνο με το να τους βοηθήσεις, παραμένεις άνθρωπος. Είναι αρκετά δύσκολο να δεις τέτοιες σκηνές. Κι εξίσου δύσκολο είναι να κάνεις ένα παιδί σαν αυτά να χαμογελάσει. Εμείς θέλουμε να δώσουμε ελπίδα σε κάποιους ανθρώπους για την επόμενη ημέρα και να δούμε ένα παιδί να χαμογελάει. Το χαμόγελο του παιδιού που βγαίνει πεινασμένο και διψασμένο από την θάλασσα, μας συγκλονίζει».

– Πόσο καιρό βοηθάτε μετανάστες;
«Εδώ και περίπου έξι χρόνια βοηθάμε μετανάστες και γενικά ανθρώπους που υποφέρουν. Σκοπός μας είναι να είμαστε διαρκώς δίπλα στους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη. Κάθε μέρα δίνουμε ρούχα, παπούτσια, σαμπουάν, αφρόλουτρα, τρόφιμα και ό,τι χρειάζεται ο άνθρωπος εφόσον μπορούμε και έχουμε. Δίνουμε και χρήματα σε ανθρώπους που συνήθως χρειάζονται γιατρό, χωρίς ποτέ να ξεχωρίζουμε φύλο, τιμή, θρησκεία και οτιδήποτε άλλο διακρίνει τους ανθρώπους. Όλοι οι άνθρωποι για εμάς είναι ίδιοι».

– Πώς βλέπουν την κίνησή σας οι κάτοικοι του νησιού;
«Είναι μία κίνηση που έχει γίνει αποδεκτή από τον κόσμο. Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι εδώ στην περιοχή μας έρχονται άνθρωποι που είναι περαστικοί. Έρχονται άνθρωποι που έχουν προβλήματα, που έχουν ανάγκη από ένα πιάτο φαί, από μια εκδήλωση συμπαράστασης και αγάπης στο πρόβλημά τους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έρχονται εδώ για να μείνουν. Είναι άνθρωποι που ψάχνουν τρόπους για να επιβιώσουν».

– Τι απαντάτε σε εκείνους που υποστηρίζουν ότι βοηθάτε παράνομους μετανάστες;
«Τι σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει να τους αφήσουμε να πεθάνουν επειδή μπήκαν παράνομα στη χώρα; Αυτό είναι ένα θέμα πολιτικό και πρέπει να το λύσουν οι πολιτικοί. Εμείς βλέπουμε το ανθρωπιστικό πρόβλημα και εξετάζουμε την ανθρωπιστική πλευρά. Όλοι είμαστε άνθρωποι και οι άνθρωποι θα πρέπει να αλληλοστηρίζονται».