Οι σχέσεις Ελλάδας – Αϊτής, παρά τη γεωγραφική απόσταση, είναι αξιοσημείωτες, ενώ έχουν και ιδιαίτερο ιστορικό υπόβαθρο. Το τότε νεοσύστατο κράτος της Αϊτής ήταν η πρώτη χώρα η οποία επισήμως αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ελλάδας το 1822, ενώ ακόμα ήταν σε πλήρη εξέλιξη ο απελευθερωτικός αγώνας. Ήταν μια απρόσμενη εκδήλωση συμπαράστασης, καθώς η επιστολή με την οποία αναγνωριζόταν η κρατική μας υπόσταση ήταν γεμάτη αναφορές από την ελληνική ιστορία για τα τρόπαια από την ναυμαχία της Σαλαμίνας και τον θρίαμβο στον Μαραθώνα.
Η επιστολή του τότε Αϊτινού προέδρου προς τους Έλληνες διασώζεται στο βιβλίο του φιλικού και αγωνιστή του ’21, Ιωάννου Φιλήμονος.
Όπως σημειώνει στο todaypress.gr ο Ανέστης Γερονικολάκης για να βοηθήσει την Ελλάδα η Αϊτή έστειλε στο Παρίσι, στον Αδαμάντιο Κοραή, 45 τόνους καφέ με στόχο να πουληθούν και να αγοραστούν
όπλα για την ελληνική επανάσταση. Επίσης είχαν σταλεί 100 εθελοντές στρατιώτες για να πολεμήσουν στο πλευρό της Ελλάδας οι οποίοι
πέθαναν στην διαδρομή και δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους. H χώρα της Αϊτής διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο στην απελευθέρωση αρκετών λαών τόσο στην Κεντρική Αμερική όσο και αλλού.
Αντίστοιχα η χώρα μας έχει χορηγήσει κατά το παρελθόν ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια στην Αϊτή και συμμετέχει οικονομικά σε προγράμματα στήριξης της ανάπτυξης της χώρας.
Ένα επιπρόσθετο κοινό στοιχείο των δύο κρατών έχει να κάνει με τη Διασπορά, που αποτελεί σημάδι της ταραγμένης ιστορίας των δύο λαών
και ελπίδα για να ξεπεραστούν τα σημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Όσο και αν φαίνονται διαφορετικές οι περιπτώσεις, η
ισοπέδωση της Αϊτής λόγω των φυσικών καταστροφών την τελευταία δεκαετία και το αδιέξοδο της ελληνικής οικονομίας είναι πτυχές του
ίδιου προβλήματος: της αδυναμίας του εθνικού κράτους να ξεπεράσει κάποια προβλήματα με τις δυνάμεις που βρίσκονται μόνο εντός των
συνόρων του.
Ωστόσο, η χώρα της Αϊτής θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο βέλτιστης πρακτικής στον τομέα της ανακύκλωσης, καθώς απέδειξε στην πράξη πως οι άνθρωποι μπορούν να ανταλλάξουν πλαστικό με χρήματα και αγαθά. Με έναν ιδιαίτερο τρόπο η ανακύκλωση πλαστικών γίνεται πλέον συνώνυμη με την καταπολέμηση της φτώχειας!
Μία ιδιαίτερη επανάσταση άρχισε όταν η “Τράπεζα Πλαστικού”, όπως ονομάστηκε, δοκίμασε ένα νέο μοντέλο κοινωνικού εμπορίου στην Αϊτή, με μια απλή προϋπόθεση: Οι ντόπιοι να συλλέγουν τα πλαστικά απόβλητα και ως αντάλλαγμα θα έχουν εισοδήματα και άλλα οφέλη όπως, λάδι μαγειρέματος, πετρέλαιο θέρμανσης, δίδακτρα και πολλά άλλα. Τα κέντρα ανακύκλωσης της “Τράπεζας Πλαστικού” μετατρέπουν τα πλαστικά απόβλητα σε σφαιρίδια, που πωλούνται σε πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες τα επαναχρησιμοποιούν για να κατασκευάσουν τις συσκευασίες των προϊόντων τους.
Εάν το μοντέλο γίνει ευρέως γνωστό, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εξαλειφθούν ταυτόχρονα, η πλαστική ρύπανση, αλλά και η φτώχεια με έναν πανέξυπνο και βιώσιμο τρόπο!
Συμπερασματικά, η Αϊτή για τους Έλληνες δεν είναι απλώς μία πανέμορφη και ειδυλλιακή χώρα. Αποτελεί διαχρονικό ιστορικό συνοδοιπόρο της χώρας μας τον οποίο οφείλουμε να τιμούμε το λιγότερο με την κατοχύρωση αυτού του αποτυπώματος στην εθνική μας ιστορική μνήμη.
Πόσο δε παραπάνω σε μία χρονιά που συμπληρώνουμε 200 χρόνια από την έναρξη του ελληνικού αγώνα για της απελευθέρωση του…
