Το περίγραμμα μιας αναπτυξιακής πολιτικής που ως βασικό στόχο θα έχει την αύξηση απασχόλησης και την ενίσχυση του κεφαλαιουχικού εξοπλισμού της οικονομίας παρουσίασε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Γ. Καββαθάς στη Διάσκεψη της Ομάδας ΙΙΙ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ) που διεξήχθη σήμερα στο Ζάππειο. Οι κλάδοι-ατμομηχανές είναι της ενέργειας, της υγείας, των κατασκευών, το αγροδιατροφικό σύμπλεγμα και οι κλάδοι της ναυτιλίας και του τουρισμού. Ο κ. Καββαθάς σημείωσε, ότι η οικονομική πολιτική που ακολουθείται μέχρι τώρα είναι αδιέξοδη και εκτός του ότι έχει καταστήσει το δημόσιο χρέος μη βιώσιμο έχει οδηγήσει και σε επικίνδυνη αύξηση του ιδιωτικού χρέους αφού το 1/3 σχεδόν από αυτό δεν είναι άμεσα εξυπηρετήσιμο ούτε από τα νοικοκυριά ούτε από τις επιχειρήσεις.
Ένα νέο και βιώσιμο αναπτυξιακό πρότυπο, υπογράμμισε ο κ. Καββαθάς, οφείλει να είναι ριζικά διαφορετικό ως προς τη κλαδική τους διάρθρωση σε σχέση με εκείνου του παρελθόντος που έχει εξαντλήσει τα όρια του.
Ένα δεύτερο στοιχείο που οφείλει να λάβει υπόψη της η νέα βιώσιμη αναπτυξιακή πολιτική είναι η κλίμακα της ανάπτυξης. Σε ένα νέο και βιώσιμο αναπτυξιακό πρότυπο, συνέχισε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, οι αύξουσες αποδόσεις κλίμακας δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των μεγάλων επιχειρήσεων που ελέγχουν από το 70% έως το 95% των επιμέρους αγορών. Αντίθετα, δυνατότητες για τέτοιου είδους οικονομίες κλίμακας υπάρχουν και οφείλουν να αξιοποιηθούν σε πολλών ειδών συμπράξεις είτε μεταξύ μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων είτε μεταξύ των μικρών επιχειρήσεων στον ίδιο ή και σε διαφορετικούς κλάδους οικονομικής δραστηριότητας. Αυτές οι συμπράξεις διευρύνουν τον επιχειρηματικό ορίζοντα των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, μπορούν να μειώσουν στοιχεία του λειτουργικού τους κόστους, αναβαθμίζουν της θέση των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στην αλυσίδα της αξίας και, τέλος, οδηγούν σε αύξηση της παραγωγικότητας.
Τρίτο στοιχείο μιας νέας και βιώσιμης αναπτυξιακής πολιτικής, πρόσθεσε ο κ. Καββαθάς είναι η χρηματοδότηση των απαραίτητων επενδύσεων και στα πλαίσια αυτά το τραπεζικό σύστημα πρέπει να είναι όχι μόνο βιώσιμο αλλά και οργανικά συνδεμένο με τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Βασική συνθήκη αυτής της βιωσιμότητας είναι η θεσμοθέτηση του «Χρυσού Κανόνα», σύμφωνα με τον οποίο οι εμπορικές τράπεζες δεν μπορούν να είναι και επενδυτικές. Μία δεύτερη συνθήκη είναι η ίδρυση χρηματοπιστωτικών οργανισμών ειδικού σκοπού και μικρού μεγέθους για τη χρησιμοποίηση εναλλακτικών εργαλείων χρηματοδότησης είτε επενδύσεων είτε κεφαλαίων κίνησης.
