Οι επιπτώσεις των γιγάντιων πυρκαγιών το περασμένο καλοκαίρι στη λεκάνη του Αμαζονίου ποταμού και κυρίως οι πρόσφατες και εν εξελίξει πυρκαγιές στην Αυστραλία, εκμηδενίζουν ουσιαστικά τα οφέλη που έχουν προκύψει από τις όποιες προσπάθειες της τελευταίας πενταετίας για τη μείωση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων στην ανάλυση του για τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Αυστραλία ο Καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Ευθύμης Λέκκας.

Όπως αναφέρει ο Ευθύμης Λέκκας, οι γιγαντιαίες πυρκαγιές σε πάνω από 20 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και η ολοκληρωτική καταστροφή χλωρίδας και πανίδας, ισοδυναμούν με καταστροφική πτώση μετεωριτών σε μία ευαίσθητη περιοχή του πλανήτη.

Παράλληλα με την καταστροφή του βίο-περιβάλλοντος, σημαντικότερες είναι οι επιπτώσεις στο γεωπεριβάλλον. Επιπτώσεις, οι οποίες αντιστοιχούν σε αλλαγές στη φυσικογεωγραφία της περιοχής, στη διάβρωση των εδαφών, στη μεταφορά των τοξικών υπολειμμάτων της καύσης στα υδάτινα επιφανειακά και υπόγεια συστήματα. Οι επιπτώσεις αυτές έχουν κυρίως άμεση επίδραση στο υδάτινο σύστημα, καθώς μέσω των ρευμάτων της ωκεάνιας κυκλοφορίας, θα επιδράσουν αρνητικά στη παγκόσμια κλιματική ευαίσθητη ισορροπία.

Ειδικά στην περίπτωση της Αυστραλίας το μείζον πρόβλημα είναι η σταδιακή ερημοποίηση τεράστιων εκτάσεων, ενός φαινομένου που δεν αντιστοιχεί μόνο στη μετατροπή της σε μια ερημική περιοχή, αλλά στην καθολική υποβάθμιση των γήινων συστημάτων και κυρίως των εδαφών που μετατρέπονται δια παντός σε άγονα, υποβαθμισμένα εδάφη που δεν μπορούν να υποστηρίξουν καμία βιοδραστηριότητα και το σύστημα αδυνατεί πλέον να ανακάμψει.

Η επιταχυνόμενη επέκταση των ερημικών περιοχών στην Αυστραλία και η μετατροπή της σε μια ήπειρο-έρημο, επιταχύνει σε υπερθετικό βαθμό την κλιματική κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η κλιματική κρίση ενισχύεται σε όλα τα επί μέρους συστήματα και ο στόχος της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας είναι να αποτιμήσει με ακρίβεια τις ποσοτικές και ποιοτικές παραμέτρους και προπαντός να προτείνει συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες δράσεις.

Δράσεις, οι οποίες επιβάλλεται να γίνουν πολιτικές προτεραιότητας σε παγκόσμιο επίπεδο. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να προσθέσουμε μια ακόμα περίοδο στην πολύπλοκη ιστορία της Γης, την «Ανθρωπόκαινο περίοδο», η οποία θα χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση, την ανάπτυξη και την εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους.