«Σήμερα υπάρχει μια παγκόσμια χούντα»

Την κυβερνητική επιλογή για το ξαφνικό κλείσιμο της δημόσιας τηλεόρασης κριτικάρει ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, ο οποίος μιλά επίσης για τη «Χρυσή Αβγή» -όπως την αναγράφει-, αλλά και για τη «σιωπή» των πνευματικών ανθρώπων, ενώ όντας κυνηγημένος από τη δικτατορία απαντά αν ξαναζούμε σήμερα χούντα.

Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής..»

Παρουσιάζατε στην ΕΤ3 τη μοναδική τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο. Ποια είναι η γνώμη σας για το κλείσιμο της ΕΡΤ, τους χειρισμούς της κυβέρνησης και τη μεταβατική δημόσια τηλεόραση;

Εξέφρασα τη γνώμη μου ευθύς εξ αρχής. Ο όλος χειρισμός ήταν απαράδεκτος και προσβλητικός για τον Ελληνα πολίτη. Ας μη μιλήσουμε πώς είναι για τους εργαζόμενους. Η ΕΡΤ δεν είναι μια ΔΕΚΟ όπως ας πούμε ο Εθνικός Οργανισμός Βάμβακος. Εκείνον τον κλείνεις για ένα τρίμηνο για να φέρεις πιο σύγχρονα εκκοκκιστήρια ή για να απολύσεις μερικούς που δεν είναι εντελώς αναγκαίοι και δεν το παίρνει είδηση κανείς. Δεν έχει καμία επίπτωση στην κοινωνία. Ραδιόφωνο και Τηλεόραση όμως περιέχουν στην ίδια τη λέξη τους ανθρώπινες αισθήσεις. Οραση και φωνή. Αυτά τα δύο εκπέμπουν μηνύματα και ζουν για το δευτερόλεπτο. Η φίμωση κι η τύφλωση είναι εναντίον, όχι μόνο της δημοκρατίας, αλλά του ίδιου του ανθρώπου.

Φέτος συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη. Υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Λαμπράκη σήμερα, για να αφυπνίσουν;

Άνθρωποι υπάρχουν αλλά το μέσο μετάδοσης του μηνύματός των είναι απόλυτα ελεγχόμενο. Προσέξτε: δεν λέω το ίδιο το μήνυμα. Αλλά το μέσο. Κι όπως είπε πριν από 50 χρόνια ακριβώς ο Μάρσαλ ΜακΛιούαν «το μέσο είναι το μήνυμα» (The medium is the message). Για να το αντιστρέψει 20 χρόνια μετά ο Ρεζίς Ντεμπρέ: «Το μήνυμα είναι το ίδιο το μέσο».

Αρκετοί υποστηρίζουν ότι σήμερα υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα ή ακόμα και χούντα. Ως άνθρωπος που έχετε γνωρίσει και το παρακράτος και έχετε κυνηγηθεί από τη χούντα, πώς το σχολιάζετε;

Με το να λέμε ότι ο Τσίπρας είναι σαν τον Ανδρέα Παπανδρέου και ότι το σήμερα θυμίζει τη χούντα, αφαιρούμε από τις λέξεις και τα ονόματα την πρωταρχική τους σημασία. Προκαλούμε μια σύγχυση της ιστορίας και των εννοιών. Ναι, σήμερα υπάρχει μια παγκόσμια χούντα που είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι οίκοι αξιολόγησης, οι λεγόμενες «αγορές». Ο εξαγριωμένος, ανεξέλεγκτος καπιταλισμός με άλλα λόγια, στην πιο ακραία του έκφανση. Νοσταλγώ την «ισορροπία του τρόμου» που μας εξασφάλιζαν τα κράτη του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Μετά την καταστροφή ακολουθεί η αναγέννηση. Θα συμβεί το ίδιο και σε εμάς;

Περάσαμε από δυσκολότερα και επιβιώσαμε. Εδώ και 3.000 χρόνια υπάρχουμε, ακόμα. Και ακτινοβολούμε. Δυστυχώς περισσότερο εκτός του ελλαδικού χώρου. Είμαστε, όπως έγραφα το 1962, «η χώρα που δεν μας χωράει».

Η κρίση οδηγεί σε βαθύτερη κρίση ή μάθαμε κάτι ως λαός;

Η κρίση που βιώνεται καθημερινά είναι μια εμπειρία αβάσταχτη για όλους μας. Μετά όμως μερικά χρόνια θα μείνει μόνο σαν φράση: «η 5ετία της κρίσης 2010-2015 ή η 20ετία». Oπως 1.000 χρόνια συνοψίστηκαν σε μια λέξη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, 450 χρόνια οθωμανικής κατοχής πάλι σε μια φράση, όπως η δικτατορία του Μεταξά, ο Πόλεμος, ο Εμφύλιος, η χούντα. Εκείνο που είναι αβάσταχτο είναι το κάθε 24ωρο που ζούμε τώρα.

Οι συνθήκες είναι κατάλληλες ώστε να υπάρξει αριστερή κυβέρνηση. Πιστεύετε ότι η Αριστερά είναι έτοιμη να κυβερνήσει και, αν ναι, πώς αυτό θα εκφραστεί πολιτικά;

Η Αριστερά έχασε από το 1989 τον «τροφοδότη λογαριασμό». Τώρα πρέπει να ξαναβρεί τον «ηθικό τροφοδότη» και να πιστέψει σε μια νέα ουτοπία. Ηταν αρχές του 2000 το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα. Απέκτησε και τον πρώτο νεκρό του στη Γένοβα το 2001, όμως από την 11η Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς, πέρασε σαν «τρομοκρατία» και αποδυναμώθηκε.

Ποιοι μας έφεραν σ’ αυτήν την κατάσταση και ποια είναι η ευθύνη των πολιτών;

Σ’ αυτήν την κατάσταση μας έφεραν οι raiders των Χρηματιστηρίων που απέκοψαν το χρήμα από την παραγωγή και το ανακήρυξαν αυτεξούσιο. «Το χρήμα παράγει χρήμα. Είναι αυθύπαρκτο. Δεν αντιστοιχεί με την εργασία». Το χρήμα για το χρήμα. Οπως άλλοτε λέγανε «η τέχνη για την τέχνη»!

Η αναγκαία για τη χώρα μεταρρύθμιση γίνεται με όραμα;

Γίνεται με όνειρο. Γιατί το όραμα μπορεί να γίνει και «παρόραμα». Ενώ το όνειρο που γίνεται εφιάλτης δεν είναι όνειρο.

Πώς μπορεί να ανακοπεί η άνοδος του φασισμού και του ρατσισμού και κυρίως το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής;

Με την υποτίμηση του χρυσού και με την αναγραφή της Αβγής με «β» (όπως γράφουν τώρα τα «χρυσά αβγά»). Αστειεύομαι. Αλλά από όλες τις ερωτήσεις σας αυτή πονάει πιο πολύ. Ενας Ελληνας «Γκρίλο» ίσως την απορροφούσε. Αλλά ποιος θα είναι αυτός; Ισως κάποιος που έχει τηλεθέαση, ατομικά ο ίδιος, ενάμισι εκατ. τηλε-αγροτο-πολιτών. Το μέσο είναι το μήνυμα, ξαναλέμε.