Τις άγνωστες επιθυμίες του αλλά και το παράπονό του εκφράζει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Real News ο Μίκης Θεοδωράκης, με αφορμή την επικείμενη πρεμιέρα της παράστασης που αφορά τη ζωή του στο Badminton.
Όπως δηλώνει «κατόρθωσε να έχει την απόλυτη σχέση με την τέχνη και ειδικά με τη μουσική. Όμως οι συνθήκες ήταν τέτοιες που δεν κατάφερα να δώσω σε αυτόν τον τομέα όσα ήθελα και μπορούσα να δώσω.
Τώρα, εκ των υστέρων διαπιστώνω ότι θα μπορούσα να ελαττώσω, χωρίς ηθική βλάβη, την αφοσίωσή μου στο χρέος ολοκληρώνοντας την προσφορά μου στην τέχνη.
Έτσι, θα φύγω γεμάτος με μια θάλασσα μουσικής που έχω μέσα μου και που τη θυσίασα χωρίς να μπορέσω να πραγματοποιήσω ούτε το 10% των οραμάτων μου για το μέλλον της ανθρώπινης κοινωνίας. Η βία τελικά αποδείχτηκε πιο δυνατή από τους αμέτρητους αγώνες και τις θυσίες των ανθρώπων. Και για μένα ολέθρια».
Ο Μίκης Θεοδωράκης εκφράζει και το παράπονό του για το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του έργου του παραμένει ακόμη και σήμερα άγνωστο.
«Εκανα τα πάντα για την ολοκληρωτική μέθεξη του μουσικού μου έργου και των προσωπικών μου ιδεών. Κάποτε πλησίασα αυτή την επιθυμία μου. Όμως άγριοι άνεμοι με απομάκρυναν. Ήταν άδικο για μένα και νομίζω και για τους άλλους. Άλλωστε, τα πνευματικά δώρα που προσέφερα ήταν λίγο ως πολύ γνωστά. Δεν είναι όμως κρίμα ότι το μεγαλύτερο μέρος, ίσως το 80% του δημιουργικού μου έργου που βρίσκεται αρχειοθετημένο (κατά τον καλύτερο ομολογουμένως τρόπο) στη Βιβλιοθήκη Βουδούρη, στο Μέγαρο Μουσικής, παραμένει ουσιαστικά άγνωστο και αναξιοποίητο;».