ΑΠΘ: Ένας στους δύο φοιτητές θεωρεί την έλλειψη ασφάλειας στα ΑΕΙ ως σημαντικό πρόβλημα

Ένας στους δύο φοιτητές του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) αξιολογεί το θέμα της έλλειψης ασφάλειας και αστυνόμευσης στο πανεπιστημιακό campus ως σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει στη φοιτητική του ζωή. Το εύρημα, όπως και άλλα χρήσιμα συμπεράσματα για τον σχεδιασμό εφαρμογής της διάταξης που υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια της Βουλής σχετικά με την προστασία των ακαδημαϊκών ελευθεριών, μέσω της εξομοίωσης του χώρου των ΑΕΙ με τον κοινό δημόσιο χώρο, όσον αφορά στην άσκηση αρμοδιοτήτων των αρχών και την επέμβασή τους λόγω τέλεσης αξιόποινων πράξεων, προσφέρει έρευνα του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, η οποία θα παρουσιαστεί τη μεθεπόμενη εβδομάδα σε διεθνές συνέδριο.

Η έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 3.788 φοιτητές όλων των τμημάτων και των σχολών του ΑΠΘ και του ΠΑΜΑΚ, καταγράφει τις απόψεις τους ως προς την αξιολόγηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στο περιβάλλον του Πανεπιστήμιου. Θα παρουσιαστεί στο σύνολό της το 16ο Διεθνές Συνέδριο ανάλυσης δεδομένων της International Federation of Classification Societies (IFCS), που θα φιλοξενήσει το ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη, με τη συνεργασία της IFCS και της Ελληνικής Εταιρείας Ανάλυσης Δεδομένων, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

«Διαφορές σε ΑΠΘ και ΠΑΜΑΚ»

Η έρευνα διενεργήθηκε κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο του Απριλίου σε τυχαίο δείγμα φοιτητών του ΑΠΘ και του ΠΑΜΑΚ. Τα βασικά συμπεράσματα, όπως προκύπτουν από την αρχική επεξεργασία των δεδομένων, είναι τα εξής:

Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο οι φοιτητές και οι φοιτήτριες με υψηλή συχνότητα επιλέγουν ως σημαντικότερα προβλήματα στο πανεπιστήμιο όπου φοιτούν την έλλειψη ασφάλειας και αστυνόμευσης (49%), την έλλειψη χρηματοδότησης (46%), την έλλειψη καθαριότητας (41%). Με 33% ακολουθούν οι προοπτικές επαγγελματικής αποκατάστασης και ο εξοπλισμός των εργαστηρίων.

Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ οι φοιτητές και οι φοιτήτριες με υψηλή συχνότητα επιλέγουν ως σημαντικότερα προβλήματα στο πανεπιστήμιο όπου φοιτούν τον μεγάλο αριθμό εισακτέων (41%), την έλλειψη επικοινωνίας διδασκόντων-διδασκομένων (38%), τις συγκοινωνίες (31%). Με 31% ακολουθούν η χρηματοδότηση και με 28% η πληροφόρηση.

«Προφανώς έχει να κάνει με το ότι το ΠΑΜΑΚ είναι ένα κτήριο και το ΑΠΘ ένα campus. Το πρόβλημα εντοπίζεται στον ανοικτό χώρο, στον οποίο υπάρχει η αίσθηση παραβατικών συμπεριφορών. Στα κτήρια και του ΑΠΘ ευτυχώς είναι λίγα έως ελάχιστα τα φαινόμενα αυτά», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, για τη διαφοροποίηση της αξιολόγησης των προβλημάτων σε ΑΠΘ και ΠΑΜΑΚ, ο καθηγητής Εφαρμοσμένης Στατιστικής Θεόδωρος Χατζηπαντελής, διευθυντής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Πολιτικής Έρευνας του ΑΠΘ και επιστημονικά υπεύθυνος του 16ου Διεθνούς συνεδρίου της IFCS.

Ερωτηθείς αν θα ακολουθήσουν έρευνες σχετικά με τις προσδοκίες των φοιτητών από την εφαρμογή της νέας διάταξης, αλλά και για την αποτίμηση των ενεργειών εφαρμογής της μετά από από κάποιους μήνες ο καθηγητής απαντά: «Πιθανόν στο επόμενο εξάμηνο να βάλουμε κάποιες σχετικές ερωτήσεις. Ίσως αν δούμε ότι το θέμα υποχωρεί σε σημαντικότητα να μπορούμε έμμεσα να αξιολογήσουμε το νέο πλαίσιο. Πάντως για να υπάρξουν αποτελέσματα πρέπει να υπάρξει διαφορετική πολιτική από τις δυνάμεις τάξης, όπως για παράδειγμα περιπολίες το βράδυ στο ΑΠΘ, παρουσία στα σημεία τριβής, όπως το ΑΧΕΠΑ κλπ».

Σε ό,τι αφορά την συνεισφορά στοχευμένων ερευνών γνώμης στην πανεπιστημιακή κοινότητα, σε ό,τι αφορά τον σχεδιασμό για την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας στον πανεπιστημιακό χώρο, ο κ. Χατζηπαντελής διευκρινίζει: «Δεν νομίζω ότι είναι θέμα έρευνας. Οι λύσεις είναι γνωστές. Η γενική θέση της πλειονότητας είναι ότι πρέπει ο δημόσιος χώρος να αστυνομεύεται όπως όλος ο υπόλοιπος χώρος. Πέρασε η εποχή που οι φοιτητές είχαν ένα διαφορετικό προφίλ, που ο συνήθης αστυνομικός μπορεί να θεωρούσε προφίλ παραβατικού ατόμου. Τη δεκαετία του 1970 οι φοιτητές είχαν διαφορετικό ντύσιμο, διαφορετική κόμμωση διέφεραν από την υπόλοιπη νεολαία. Τώρα είναι ίδιοι με το γενικό πληθυσμό. Ασφαλώς η παρουσία ανθρώπων και οι δραστηριότητες αποθαρρύνουν ή ελαχιστοποιούν τέτοιες ενέργειες. Αλλά σε κάποιες περιπτώσεις ενισχύουν την εμφάνιση παραβατικών συμπεριφορών. Αν σκεφτούμε ότι με την πολυκοσμία παρατηρούμε κλοπές τηλεφώνων και πορτοφολιών».

Στην έρευνα, εξάλλου, ανιχνεύεται η στάση των νέων φοιτητών αναφορικά και με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον βαθμό πολιτικής γνώσης, την πολιτική κινητοποίηση, την θέση στην κλίμακα Δεξιά-Αριστερά, την πρόθεση στάσης στις Ευρωεκλογές, το ενδιαφέρον για την πολιτική, τις πηγές ενημέρωσης, τις αξίες, τις αντιλήψεις για τη Δημοκρατία καθώς και την αξιολόγηση των κριτηρίων (κόμματα: ιδεολογική ταυτότητα και κοσμοαντίληψη, πρόσωπα: υποψηφίους και πολιτικό προσωπικό, θέματα: προτάσεις πολιτικής και πρόγραμμα, συνεργασία: πρόθεση και διάθεση για αναζήτηση κοινών πολιτικών διακυβέρνησης) με βάση τα οποία οι πολίτες επιλέγουν στις εκλογές.

«Το συνέδριο της IFCS»

Η συγκριτική αξιολόγηση και σύνθετες επεξεργασίες των αποτελεσμάτων της έρευνας θα παρουσιαστούν στο διεθνές συνέδριο IFCS2019. Το θέμα του συνεδρίου είναι “Data Analysis and Rationality in a Complex World”. Στις 26 Αυγούστου θα πραγματοποιηθούν προ-συνεδριακά σεμινάρια στα οποία μπορούν να συμμετέχουν και μεταπτυχιακοί φοιτητές. Οι εργασίες του συνεδρίου θα διεξαχθούν στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Η International Federation of Classification Societies ιδρύθηκε το 1985 και αποτελείται από επιστημονικές ενώσεις στατιστικής σε όλον τον κόσμο. Είναι ένας διεπιστημονικός και διεθνής οργανισμός, στόχος του οποίου είναι να προωθήσει την επιστημονική έρευνα στην περιοχή της Ανάλυσης Δεδομένων, καθώς και να συμβάλει στη διάχυση των επιστημονικών και εκπαιδευτικών πληροφοριών.

Το Διεθνές Συνέδριο της IFCS οργανώνεται κάθε δύο έτη και συγκεντρώνει πολλούς από τους σημαντικότερους ερευνητές και ακαδημαϊκούς στους σχετικούς τομείς (συμμετέχουν πάνω από 300 επιστήμονες κάθε φορά) και προσφέρει τη δυνατότητα ανταλλαγής ιδεών, καθώς και διαμόρφωσης δικτύων συνεργασίας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.