Μπορεί να έχουν περάσει 365 μέρες από τη φονική φωτιά στο Μάτι… Εκεί, όμως, ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει. Μαύρο παντού, καμένα σπίτια και άνθρωποι βουβοί συνθέτουν την εικόνα μίας περιοχής που από πολλούς είχε χαρακτηριστεί ως ο Παράδεισος της Αττικής.
Ένα χρόνο μετά και η ατμόσφαιρα παραμένει φορτισμένη. Θλίψη, οργή και ένα «γιατί»… 102 ψυχές χάθηκαν μέσα σε λίγη ώρα στη φονικότερη πυρκαγιά στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Οι κάτοικοι προσπαθούν να μαζέψουν τα «κομμάτια» τους και να ξαναφέρουν ζωή στον τόπο της τραγωδίας… Οι διαφωνίες για το τι έφταιξε είναι πολλές αλλά όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα. Το Μάτι δεν θα μπορέσουν να το ξεχάσουν ποτέ, οι εικόνες της φρίκης θα είναι για πάντα χαραγμένες στο μυαλό τους.
Ο Γιώργος Καμαριώτης έφτασε στο Μάτι λίγες μέρες μετά από την τραγωδία για να βοηθήσει τους κατοίκους ως εθελοντής. Τα μάτια του βούρκωσαν όταν προσπάθησε να μιλήσει για τις πρώτες μέρες μετά από τη φονική φωτιά.
«Ήλθαμε εδώ 28 του μήνα. Είδαμε αυτά που είδε όλος ο ελληνικός λαός στην τηλεόραση… μία καταστροφή μεγάλη, ανεπανάληπτη θα έλεγα. Υπήρχε πανικός, υπήρχε πόνος, συναισθήματα ανάμεικτα» ανέφερε στο newsbeast.gr ο κ. Καμαριώτης συγκινημένος, τονίζοντας ότι το μόνο που μπορούσε να δει κάποιος ήταν το «μαύρο».
Ο Σπύρος Κασφίκης μένει στο Μάτι πολλά χρόνια και γνωρίζει πολύ καλά την περιοχή. Από τη φονική φωτιά «έχασε» την ακοή του από το ένα του αυτί καθώς από τα νερά και από τα φλεγόμενα αντικείμενα το αυτί του μολύνθηκε ενώ και η γυναίκα του έπαθε έμφραγμα.
«Η γυναίκα μου έπαθε έμφραγμα. Την είχα εγώ αγκαλιά στη θάλασσα, πεντέμιση ώρες… Αγκαλιά μέχρι να συνέλθει. Μετά από πέντε μέρες όμως δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Έμεινε δυο μέρες στο νοσοκομείο» είπε.
«Τέτοιο πράγμα δεν το έχω ξαναδεί. Μέσα σε έξι λεπτά κάηκε το Μάτι. Μόλις πέρασε τη Μαραθώνος σε έξι λεπτά κάηκε το Μάτι. Ο άνεμος έτρεχε με 120 χλμ την ώρα πριν από τη φωτιά. Κόλαση» τόνισε.
Ο κ. Κασφίκης μιλώντας στο newsbeast.gr ανέφερε και πώς κατάφερε να σώσει περίπου 60 άτομα που ήταν στο γκρεμό. Οι άνθρωποι από τον πανικό αλλά και τον καπνό δεν έβλεπαν ότι ήταν στο γκρεμό αλλά νόμιζαν ότι ήταν παραθαλάσσια.
Ζητούσαν απεγνωσμένα βοήθεια και τότε ο κ. Κασφίκης τους ότι δεξιά τους είναι τα σκαλιά που οδηγούν στη θάλασσα. Ο ίδιος θυμάται ότι κανείς δεν έβλεπε τίποτα… «Βλέπαμε καπνούς και φωτιές πάνω από τα κεφάλια μας. Ακούγαμε μόνο βοήθεια, βοήθεια». Συγκινημένος, μίλησε και για τους ανθρώπους που χάθηκαν τονίζοντας ότι η εικόνα που δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ είναι τους γείτονες του νεκρούς.
Συγκλονισμένη η Χριστίνα Ανθημοπούλου μιλάει για τον γείτονα της τον σεφ Παναγιώτη Κοκκινίδη ο οποίος τους προειδοποίησε για τη μεγάλη φωτιά και σώθηκαν, ενώ εκείνος δεν τα κατάφερε και κάηκε ζωντανός μαζί με την οικογένεια του.
«Εγώ ήμουν στο σπίτι μου, μόλις είχα γυρίσει από Ραφήνα από γιατρό. Μόλις είδαμε τη φωτιά, μύρισε και λέμε κάπου εδώ κοντά θα είναι. Χωρίς να μας ειδοποιήσει κανείς, κάποια στιγμή αρχίσαμε και μαζεύαμε το σπίτι για να σηκωθούμε να φύγουμε, γιατί τρομάξαμε με την ιδέα ότι θα έλθει πιο κοντά.
Περνάει ένας γείτονας που κάηκαν πέντε άτομα – αυτός, τα παιδιά του, η μητέρα του και η γυναίκα του – και μας λέει “φύγετε, θα καούμε σαν τα ποντίκια”. Κατεβαίνοντας αυτός προς το Μάτι κάηκε μέσα στο οικόπεδο και εμείς πήγαμε Ραφήνα και έτσι σωθήκαμε» ανέφερε στο newsbeast.gr.
«Βλέπαμε ότι καιγόμαστε, είχαμε καεί στο σώμα, έβρεχε σαν φωτιά. Ήταν ένα τραγικό πράγμα» λέει η κ. Ανθημοπούλου τονίζοντας ότι δεν είχε κανείς επιλογή… «ή θα ζούσαμε ή θα πεθαίναμε»!
Η ίδια ανέφερε ότι οι εικόνες που δεν θα ξεχάσει είναι πολλές, δεν γίνεται να ξεπεραστεί το Μάτι… δεν μπορεί κάποιος να ξεχάσει τον πανικό, το φόβο, τον τρόμο και τους νεκρούς.
Η Βενετία Βουνάτσου ζει στο Μάτι ενώ είναι από τους τυχερούς μιας και δεν έχασε κάποιον δικό της αλλά ούτε και το σπίτι της. Ωστόσο, θυμάται εκείνη την ημέρα σαν εφιάλτη… «Είχε πάρα πολύ ζέστη. Πότισα όλο τον κήπο όλα τα λουλούδια μου και μετά βγαίνω στην πόρτα μου και βλέπω τη φωτιά.
Μέσα σε δέκα λεπτά έφτασε μέχρι την πόρτα μου. Και ήταν στα σκαλοπάτια μου η φωτιά. Ήλθα και έπεσα στη θάλασσα και κάθισα 6,5 ώρες. Ύστερα μας πήραν τα βαρκάκια και μας πήγαν στη Ραφήνα» τόνισε στο newsbeast.gr, ενώ θυμάται ότι τότε η θάλασσα ήταν σαν «βρασμένη», πάρα πολύ ζεστή.
Στο Μάτι μένει και ο Βασίλης Βρεττός ο οποίος κάνει λόγο για ξαφνικό «Αρμαγεδώνα». «Δεν βλέπαμε τίποτα από το μαύρο καπνό, έχανες και τον προσανατολισμό σου. Άνθρωποι, δεν ήξεραν προς τα πού είναι η θάλασσα, Ματιώτες, που πήγαιναν κάθε μέρα για μπάνιο. Ακούγαμε κραυγές και εκρήξεις από τα αυτοκίνητα και απόλυτο σκοτάδι» ανέφερε.
Ο ίδιος δεν έχασε κάποιο δικό του άνθρωπο όμως όπως χαρακτηριστικά λέει τις επόμενες μέρες το Μάτι ήταν σα νεκροταφείο. «Ήταν σα να βρίσκεται σε ένα νεκροταφείο. Μυρωδιά παντού, πάρα πολύ βαριά η απώλεια των συνανθρώπων, η καταστροφή του “Παράδεισου” μας, άνθρωποι στα νοσοκομεία με τρομερά εγκαύματα που δεν ξέραμε πόσοι από αυτούς θα ζήσουν και όσοι έζησαν παιδεύονται και θα παιδεύονται για μια ζωή από μικρά παιδιά μέχρι μεγάλοι και μία προσπάθεια αναδιοργάνωσης της πόλης μας».
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στο newsbeast.gr ο χειμώνας ήταν πολύ δύσκολος καθώς υπήρχε η ατμόσφαιρα της μοιραίας 23ης Ιουλίου 2018 μιας και οι μνήμες είναι νωπές. «Τα σπίτια μπορεί να τα ξεχάσουμε, τους νεκρούς πώς να τους ξεχάσουμε, τους εγκαυματίες;» αναρωτήθηκε.
Η Ελευθερία Τσακιριάν μένει έξω από το Μάτι αλλά εργάζεται ως σερβιτόρα στο μοναδικό καφέ που λειτουργεί πλέον στην περιοχή. Η ίδια μίλησε για την αξιοπρέπεια με την οποία αντιμετώπισαν οι κάτοικοι την συμφορά ενώ γεμάτη αισιοδοξία τόνισε ότι το Μάτι θα ξαναβρεί τη ζωντάνια του γιατί είναι πολύ δυνατό.
«Θεωρώ ότι το Μάτι κατοικείται από ανθρώπους που είναι πολύ δυναμικοί, έχουν προσωπικότητα και είναι άνθρωποι που έχουν το μορφωτικό επίπεδο και έχουν ό,τι χρειάζεται για να μπορέσουν να συγκροτήσουν τις δυνάμεις τους και να μπορέσουν να το ξεπεράσουν. Νομίζω ότι όλα ξεκινάνε από τον πυρήνα και το Μάτι είναι πολύ δυνατό» ανέφερε, μιλώντας στο newsbeast.gr.
