Το Μονομελές Πρωτοδικείου Αθηνών με απόφασή του ανατρέπει τις μνημονιακές επιταγές που επιφέρουν διπλασιασμό των δικαστικών εξόδων, περιορίζοντας περαιτέρω τη δυνατότητα των οικονομικά ασθενέστερων να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη.

Υπό δικαστική κρίση μπήκε η ρύθμιση που αυξάνει από 4%, στο 8%, το δικαστικό ένσημο για τις αγωγές και όλα τα δικόγραφα που κατατίθενται στο δικαστήριο.

Όπως επισημαίνεται στο σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, όσο μεγαλύτερο ποσό διεκδικεί κανείς, τόσο αυξάνεται και το αγωγόσημο, που πρέπει να προκαταβάλει, γεγονός που αποθαρρύνει όσους δεν έχουν μεγάλη τσέπη από το να διεκδικούν αποζημιώσεις.

Η απόφαση, που εκδόθηκε από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών, Χρ. Σεβαστίδη, επικαλείται τόσο το άρθρο 20 παρ.1 του Συντάγματος, όσο και το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, που ορίζουν ότι ναι μεν επιτρέπεται στον νομοθέτη να θεσπίζει προϋποθέσεις για την παροχή προστασίας από τα δικαστήρια, αλλά αυτές θα πρέπει να είναι ανάλογες με τη λειτουργία των δικαστηρίων και την ανάγκη αποτελεσματικής απονομής της δικαιοσύνης και, κυρίως, να μην υπερβαίνουν τα όρια εκείνα, πέρα από τα οποία θα συνεπάγονται την κατάλυση του ατομικού δικαιώματος δικαστικής προστασίας.

Η καταβολή δικαστικού ενσήμου και, μάλιστα ,σε ποσοστό διπλάσιο από αυτό που ίσχυε μέχρι σήμερα, για κάθε άλλο δικόγραφο, πλην της αγωγής, θα επιφέρει τεράστια οικονομική επιβάρυνση στον Έλληνα πολίτη και ουσιαστικά θα του στερήσει τη δυνατότητα παροχής δικαστικής προστασίας, όπως αναφέρεται στην απόφαση.

Ο δικαστής επισημαίνει ότι «η αύξηση του δικαστικού ενσήμου και η επέκτασή του όχι μόνο στα δικόγραφα της αγωγής, αλλά και σε κάθε άλλο δικόγραφο, είναι προφανές ότι γίνεται για λόγους εισπρακτικούς και δεν συνάδει με τη λειτουργία των δικαστηρίων, αφού το λειτουργικό κόστος της δικαιοσύνης όχι μόνο δεν έχει αυξηθεί, αλλά αντίθετα έχει περιοριστεί κατά πολύ».

Το δικαστήριο με την απόφασή του, πηγαίνει κόντρα στη νομοθετική πρόβλεψη, αποφαινόμενο ότι οι πολίτες μπορούν να καταθέτουν αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων χωρίς να καταβάλλουν το δικαστικό ένσημο, αφού τα ασφαλιστικά μέτρα, από τη φύση τους, δεν οδηγούν σε οριστική κρίση επί της ένδικης διαφοράς, αλλά παρέχουν προσωρινή δικαστική προστασία και συνήθως ακολουθούνται από την άσκηση αγωγής, για την οποία και καταβάλλεται το αντίστοιχο δικαστικό ένσημο.