«Νεοπλουτισμός και επαρχιωτισμός του Ελληνάρα»

Προικισμένη ηθοποιός, με επιτυχίες στο θέατρο και την τηλεόραση, δεν μιλάει συχνά για θέματα μη καλλιτεχνικά.

Η Σμαράγδα Καρύδη δε χρειάζεται συστάσεις. Λέει ότι «εδώ μας έφεραν «ο νεοπλουτισμός και ο επαρχιωτισμός», περιγράφει τον «Ελληνάρα, που βρέθηκε ξαφνικά με πολλά λεφτά και ένα πούρο στο στόμα», και υποστηρίζει στη συνέντευξή της στο aixmi.gr ότι οι πολιτικοί έφαγαν τα πολλά, αλλά και οι πολίτες «ζούσαν με το όνειρο του βολέματος και του διορισμού».

Μιλάει επίσης για τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων αλλά αναφέρεται και στη σχέση της με το facebook και το twitter είναι απόλυτη: «Δεν ψάχνω γκόμενο ή φίλους», λέει.

-Οικονομική ή ηθική κρίση; Από τι πάσχουμε τελικά;
«Από ηθική πάσχουμε σίγουρα εδώ και πολλά χρόνια. Υπήρξε τρομερή ασυδοσία, καμία αίσθηση αξιοκρατίας και ελέγχου στη χώρα. Εντάξει είναι παγκόσμιο το φαινόμενο, αλλά στην Ελλάδα εμείς το ζήσαμε και το βλέπαμε. Νεοπλουτισμός, επαρχιωτισμός, και φυσικά αυτά το έφεραν όλο αυτό».

–Έχουμε πιάσει πάτο, ως χώρα;
«Φοβάμαι ότι δεν έχουμε πιάσει. Έχει κι άλλο. Υπάρχει πολλή βία, πολύς θυμός, απολύονται πολλοί άνθρωποι, η πείνα φέρνει και τη βία και το θυμό».

-Τα «φάγαμε μαζί», όπως λέει ο Θόδωρος Πάγκαλος;
«Νομίζω, ειπωμένη από το στόμα του Πάγκαλου, είναι πολύ λάθος η έκφραση. Αλλά ο καθένας μας έχει μερίδιο ευθύνης. Δεν πρέπει να βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω, σαν πολίτες. Σίγουρα αυτοί που μπορούσαν φάγανε τα περισσότερα και αυτοί ήταν οι πολιτικοί και κάποιοι άλλοι που ξέραμε. Εμείς, όμως, τους αφήσαμε και το κάνανε, γιατί ζούσαμε με το όνειρο του βολέματος και του διορισμού. Οι Έλληνες έχουμε αυτό το ελάττωμα. Δεν είμαστε Γερμανοί και Ιάπωνες. Πώς να το κάνουμε. Δεν έχουμε τη χώρα πάνω από τον εαυτό μας. Ο καθένας όσο μπορεί να κλέψει, να κοροϊδέψει, μπορεί να είναι ένας κύκλος, γιατί ξέρουμε αν δώσουμε τους φόρους, δεν θα πάνε για έργα που μας αφορούν, δεν θα πάνε στην Υγεία, στους δρόμους κάποιοι θα τα φάνε. Οπότε λες, «ας κλέψω και εγώ». Σίγουρα δεν φάγαμε όσα έφαγαν αυτοί, αλλά πολύ φοβάμαι αν ο καθένας από εμάς ήταν σε θέση που θα μπορούσε να φάει όσα φάγανε αυτοί, τότε θα δοκιμαζότανε».

-Είναι, δηλαδή, η νοοτροπία του Νεοέλληνα;
«Φοβάμαι ότι είναι η νοοτροπία του Νεοέλληνα. Φτιάχτηκε κάποια στιγμή ένα πράγμα, αυτό που λέμε ο “Ελληνάρας”, που παλαιότερα δεν υπήρχε».

–Είναι ίσως και η έλλειψη Παιδείας;
«Έλλειψη Παιδείας σε συνδυασμό με τα λεφτά που δόθηκαν στον Έλληνα, χωρίς να παράγει τίποτα από ένα σημείο και μετά. Είτε από δάνεια, είτε επιχορηγήσεις, είτε από χρηματιστήρια. Ξαφνικά βρέθηκε με λεφτά που δεν του ταιριάζουν. Και αισθητικά είναι απαίσιος ο “Έλληνας” με τα λεφτά γιατί αρχίζει τα πούρα… Έτσι, δημιουργήθηκε ο Ελληνάρας, που δεν υπήρχε. Ίσως αυτή η κρίση να είναι ευκαιρία να ξαναέρθουμε στα ίσα μας».

–Ως πολίτης πώς είδες τους χειρισμούς του Αντώνη Σαμαρά μέχρι τώρα;
«Δεν ξέρω αν μπορεί να κάνει και παρά πολλά πράγματα. Όποια κυβέρνηση και να είχαμε, νομίζω πως θα έκανε ό,τι της επέτρεπε η Ευρωπαϊκή Ένωση».

-Πιστεύεις ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πετύχαινε περισσότερα αν ήταν τώρα στην εξουσία ή τον θεωρείς άπειρο;
«Δεν είναι το πρόβλημα πείρας ενός προσώπου, αλλά θέσεων και τι ένα κόμμα πρεσβεύει. Δεν με πειράζει να είναι κάποιος άπειρος, αρκεί να μη φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Φοβάμαι ότι και ο Τσίπρας. Φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Και αυτός να ήταν στην εξουσία δεν θα έκανε όλα αυτά που λέει και υπόσχεται. Τον φοβάμαι λίγο σαν παλιό Ανδρέα Παπανδρέου».

–Υπάρχει πιστεύεις αυτή τη σύγκριση;
«Νιώθω ότι υπάρχει πολύ παροχωλογία. Υπόσχεση ότι θα κάνει πράγματα τα οποία δεν είναι σε θέση να κάνει. Δεν νομίζω ότι είναι ειλικρινής, ούτε ο Τσίπρας. Μακάρι να είναι η ελπίδα. Και εγώ μία ελπίδα ψάχνω, έτσι και αλλιώς, αλλά δεν ξέρω αν είναι εκεί».

–Η καταγγελία του Μνημονίου και η προσπάθεια διαπραγμάτευσης απ’ την αρχή -όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ- αποτελεί ρεαλιστική εναλλακτική λύση;
«Το Μνημόνιο δεν καταδίκασε τη χώρα. Η χώρα ήταν καταδικασμένη από πριν. Το Μνημόνιο ήρθε ως επιστέγασμα. Δεν έφερε το Μνημόνιο την κρίση. Επομένως δεν αποτελεί ρεαλιστική λύση η καταγγελία του, από το λίγο που μπορώ να καταλάβω, αλλά όλα αυτά με επιφύλαξη. Απλώς ο Τσίπρας δεν μου δίνει την εντύπωση ότι έχει τόσο ρεαλιστικές λύσεις όσο λέει».

–Αν συναντούσες τον Κώστα Καραμανλή τι θα του έλεγες;
«Τίποτα. Δεν το έχω προσωποποιήσει. Ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, μας κατέστρεψαν. Όλοι μαζί, ο καθένας από το πόστο του και το πόσο έφτανε το χέρι του, το φτιάξανε και το φτιάξαμε».

-Πώς κρίνεις την παρουσία της Χρυσής Αυγής; Συμφωνείς ή διαφωνείς με την άποψη να τεθεί εκτός νόμου;
«Θεωρώ πως ό,τι τίθεται εκτός νόμου, γιγαντώνει τη δύναμή του. Από αυτήν την άποψη το θεωρώ λάθος. Δεν γίνεται να το βγάλεις εκτός νόμου, ισυνταγματικά. Αλλά, άντε και το βγάζεις, μετά μπορεί να αλλάξει ένα όνομα και ένα ΑΦΜ, και να γίνει άλλο κόμμα με τα ίδια πρόσωπα. Κάνοντας κάτι τέτοιο σε ένα κόμμα, το ενισχύεις».

-Σου κάνει εντύπωση ότι ο κόσμος, σύμφωνα με τα γκάλοπ, βγάζει τη Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα;
«Δεν θεωρώ ότι είναι πραγματικό. Με ποια έννοια. Νομίζω ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν είναι ακραία. Απλώς οι ακραίοι είναι αυτοί που εκφράζονται συνήθως. Οι άλλοι μένουμε στη σιωπή, επειδή δεν μπορούμε να γίνουμε φανατικοί, γιατί βλέπουμε τη σχετικότητα των πραγμάτων. Δεν σηκωνόμαστε από τον καναπέ και ζούμε τον φασισμό των άκρων, που μας επιβάλλουν τη γνώμη τους».

-Πώς θα χαρακτήριζες με δυο -τρεις λέξεις τους πολιτικούς αρχηγούς που ακολουθούν;
«Σαμαράς: Τον περίμενα χειρότερο πρωθυπουργό, να σου πω την αλήθεια. Έχει κρατήσει κάποιες ισορροπίες και το παλεύει.
Βενιζέλος: Ο Βενιζέλος είναι πανέξυπνος, αλλά έχει χάσει όλο το ΠΑΣΟΚ μαζί. Έχει βουλιάξει η βάρκα.
Κουβέλης: Άτολμος μου φαίνεται.
Τσίπρας: Τι να πω για τον Τσίπρα, που δεν έχει δοκιμαστεί σε τίποτα; Αυτό είναι το ατού του. Το χαρτί του είναι ότι δεν έχει κάψει το χαρτί του, όπως οι άλλοι.
Καμμένος: Καμμένος! (γελάει), δεν ξέρω τι να πω για τον Καμμένο.
Παπαρήγα: Έχουν πρόβλημα πια αυτοί εκεί. Πρέπει να μιλήσουν σε γλώσσα που να αφορά τον κόσμο. Το έχουν χάσει το παιχνίδι. Σε περιόδο κρίσης το ΚΚΕ θα έπρεπε να έχει αυξηθεί.
Μιχαλολιάκος.: Σιωπή».

-Θα ψήφιζες ένα νέο κόμμα υπό τον Ανδρέα Λοβέρδο;
«Γιατί να ψηφίσω Λοβέρδο; Δεν ξέρω αυτό το κόμμα τι πρεσβεύει ούτε τι είναι. Ο Λοβέρδος από μόνος του δεν μου λέει κάτι. Ότι θα σώσει τώρα την Ελλάδα, και όλα τα δοκιμάσαμε και πάμε τώρα και στον Λοβέρδο. Θέλω να πω είναι παλιό πρόσωπο, τώρα το γεγονός ότι έκανε νέο κόμμα μου λέει ότι έφυγε πρώτος από τη βάρκα που βουλιάζει. Όλα αυτά είναι παιχνίδια δικά τους, πραγματικά δεν αφορούν τον κόσμο. Έκανε κόμμα ο Λοβέρδος. Ε και; Θέλουν να κάνουν κόμμα για να κάνουν αρχηγικές κινήσεις».

–Η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει και την τηλεόραση. Είναι πιο φθηνή από ποτέ. Πώς το βλέπεις εσύ;
«Είναι ώρα να παίξει και η ΕΡΤ κάποιο ρόλο, γιατί είναι και η μόνη που μπορεί να το κάνει, αυτή τη στιγμή. Τα άλλα κανάλια δεν έχουν πόρους να κάνουν τίποτα. Και τα σίριαλ που έχουν γίνει, τα 2-3, δεν μπορούν να τα πληρώσουν. Αφού δεν έχουν διαφήμιση παίρνουν ό,τι πιο φθηνό πρόγραμμα υπάρχει. Δεν περιμένω πια από την τηλεόραση να σώσει τον κόσμο. Μπορούμε να βρούμε και πράγματα εκτός τηλεόρασης».

-Αν έπρεπε να κρατήσεις έναν μουσικό, έναν ποιητή, ένα τραγούδι και ένα θεατρικό έργο, τι θα επέλεγες;
«Μουσικός: Χατζιδάκις. Ο άνθρωπος ήταν ό,τι πιο σπουδαίο έχει γεννήσει αυτός ο αιώνας στην Ελλάδα από πολλές απόψεις, και ως μουσικός και ως μυαλό.
Ποιητής: Καβάφης.
Τραγούδι: Η σωτηρία της ψυχής. Του Κραουνάκη. Μου αρέσει και είναι και κάτι που μου δίνει και αισιοδοξία. Πως, όταν όλα χαθούν, υπάρχει αυτό. Να σώσεις την ψυχή σου.
Θεατρικό έργο: Ορέστεια. Ένα δείγμα ύψιστου ελληνικού Πολιτισμού και είναι ένα από τα πιο ολοκληρωμένα έργα».

–Αισιόδοξη ή απαισιόδοξη;
«Αισιόδοξη σαν φύση, αυτήν την εποχή θέση απαισιόδοξη, αλλά φύση αισιόδοξη. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Με το μυαλό μου δε πιστεύω ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, αλλά το σώμα μου και η φύση μου με κάνουν και αισιοδοξώ».

-Με τα social media τι επαφή έχεις;
«Καμία. Δεν έχω ούτε facebook, ούτε twitter, ούτε θέλω. Δεν θέλω να ανοίγω διάλογο με κανέναν πέραν των φίλων μου. Δεν θέλω να με βρει κανένας που με έχει χάσει στη ζωή, γιατί αφού χάθηκε ήταν να χαθεί. Ούτε εγώ να βρω κανέναν που ήθελε να χαθεί. Ούτε θέλω να λέω διάφορες φράσεις στο twitter, για να μου απαντάει κάποιος άλλος. Το βρίσκω ανούσιο, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Δεν θέλω να κάνω και καθόλου γνωριμίες. Δεν ψάχνω γκόμενο, δεν θέλω φίλους καινούριους…».