Την «πρόοδο» που έχει γίνει στη διαχείριση του προσφυγικής κρίσης στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, επεσήμανε ο εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (UNHCR) στην Ελλάδα, Philippe Leclerc, μιλώντας στο Thessaloniki Regional Forum 2019.
«Πέντε χρόνια πριν υπήρχαν μόνο χίλιες θέσεις προσωρινής φιλοξενίας των προσφύγων» είπε ο κ. Leclerc και πρόσθεσε: «Τώρα, υπάρχουν είκοσι επτά χιλιάδες σε διαμερίσματα και είκοσι χιλιάδες θέσεις περίπου στους καταυλισμούς, όχι αρκετές, γιατί άνθρωποι έρχονται, άνθρωποι από τη Σάμο, τη Λέσβο που είναι πολλοί και προωθούνται στο εσωτερικό της χώρας – άρα, πρέπει να έχουμε πρόσθετες δυνατότητες – και επίσης έχει γίνει πρόοδος στις συνθήκες διαβίωσης σε σχέση με αυτές που υπήρχαν πριν πέντε χρόνια».
Ο κ. Leclerc επεσήμανε ότι η Ελλάδα μπορεί να βοηθήσει με την εμπειρία της και τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες, που προς το παρόν είναι χώρες διέλευσης και όχι προσωρινής υποδοχής, να «χτίσουν τα συστήματά τους» στον τομέα αυτό, με την υποστήριξη και της ΕΕ, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Φυσικά, αυτές οι χώρες δεν είναι ακόμη μέλη της Ε.Ε. έχουν λάβει κάποια βοήθεια, αλλά όχι τόση όση έχει λάβει η Ελλάδα» είπε ο κ. Leclerc και συνέχισε: «Είναι σημαντικό, κάθε χώρα, να έχει ένα μερίδιο ανταπόκρισης στην προσφυγική κρίση, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που παλαιότερα ήταν χώρες προέλευσης προσφύγων και τώρα υποδέχονται πρόσφυγες από άλλες χώρες».
Ο κ. Leclerc ανέφερε μάλιστα ότι ιδιαίτερα τα Βαλκάνια ήταν παλαιότερα χώρος προέλευσης προσφύγων και πρόσθεσε: «Το ζήτημα της προσφυγιάς (από χώρες της Βαλκανικής) είναι πλέον ένα θέμα του παρελθόντος. Τώρα, οι βαλκανικές χώρες προσφέρουν φιλοξενία στους πρόσφυγες. Αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή».
Τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί μετά την αραβική άνοιξη στη μεσογειακή λεκάνη και έχουν επιπτώσεις και σε εμπορικό και ανθρωπιστικό επίπεδο, με αποτέλεσμα την ενίσχυση των μεταναστευτικών – προσφυγικών ροών από χώρες που μέχρι πριν ήταν σχετικά σταθερές, επεσήμανε, σε παρέμβαση του, ο περιφερειακός συντονιστής του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής στη Β. Ελλάδα και στην ‘Ήπειρο, Νίκος Φράγκος. Υπογράμμισε, ότι αυτή η έλλειψη οικονομικών και αναπτυξιακών ευκαιριών στις χώρες τους καθιστά ακόμη πιο δύσκολη, ακόμη και μετά τη λήξη των πολέμων, την επιστροφή των ανθρώπων αυτών στις πατρίδες τους, ενώ έθιξε και ζήτημα της πολιτικής εκμετάλλευσης του προσφυγικού από ακραίους στην Ευρώπη, οι οποίοι με την καλλιέργεια κλίματος «μισαλλοδοξίας και ξενοφοβίας» αποβλέπουν σε οφέλη από την ανθρωπιστική κρίση.
«Το 2018 είχαμε περίπου δώδεκα χιλιάδες πρόσφυγες, όχι τόσους πολλούς όσους το 2015, η Σερβία είναι χώρα διέλευσης, όχι χώρα υποδοχής» τόνισε η επιστημονική συνεργάτης ομάδας αναπτυξιακής πρωτοβουλίας του SeConS, Jovana Obradovic και πρόσθεσε: «Μπορούμε να δούμε το προσφυγικό, ως πρόβλημα, ή ως πρόκληση».
Στο πρόβλημα των προσφυγικών ροών αναφέρθηκε ο ερευνητής επικοινωνίας του, CEPS (Center for European Policy Studies) στις Βρυξέλλες, Toby Vogel και τόνισε ότι κρίσιμο ζήτημα είναι ο χρόνος «ανταπόκρισης», ενώ έκανε αναφορά και στις επιδράσεις της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας για τη διαχείριση των προσφύγων.
Στις εμπειρίες από το προσφυγικό σε χώρες και περιοχές των Βαλκανίων και στις εικόνες προσφύγων «με τα χαρτιά στα χέρια», που ήθελαν να διασχίσουν τα σύνορα, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων ο εκτελεστικός διευθυντής του Balkan Policy Research Group, Naim Rashiti, τονίζοντας την ανάγκη εκπόνησης σχεδιασμού και στις χώρες μη μέλη της Ε.Ε. των Δ. Βαλκανίων για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης.
