Τη δική του εμπειρία κατέθεσε ένας αυτόπτης μάρτυρας της έκρηξης στην ταβέρνα στην Καλαμάτα όπου έχασαν τη ζωή τους 3 γυναίκες, σε δηλώσεις που έκανε στον τηλεοπτικό σταθμό ANT1, συγκλονισμένος από το τραγικό περιστατικό.

Ο Σωτήρης Αλεξόπουλος επεσήμανε το σοκ που βίωσε, καθώς ο ίδιος και η γυναίκα του έμπαιναν στο μαγαζί λίγο πριν τη στιγμή της έκρηξης.

«Έχουμε περάσει μεγάλο σοκ και ακόμη δεν έχουμε συνέλθει για να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά τους. Εγώ πηγαίνω με τη γυναίκα μου για 17 χρόνια σε αυτό το μαγαζί και τρώμε μας περιποιούνται, είναι πολύ ωραίο το περιβάλλον. Είναι ένα μικρό μαγαζάκι γύρω στα 10 τραπέζια έχει στον κύριο χώρο και στον προθάλαμο άλλα 5. Μόλις μπήκαμε μέσα στα 3 μέτρα κοιτάζω να δω πού είναι ο ιδιοκτήτης να τον χαιρετίσω. Κοιτάζω δεξιά ήταν ένα τραπέζι γύρω στα 8 με 10 άτομα και άλλα 2 άτομα δύο νεαροί γύρω στα 30-35 μπροστά στην είσοδο της κουζίνας. Επειδή καθυστερούσε ο ιδιοκτήτης να φανεί κατευθυνόμουν στο διπλανό τραπέζι από τη μεγάλη παρέα. Ήμουν γύρω στα 3 μέτρα μέσα στο κυρίως μαγαζί. Αμέσως γίνεται η έκρηξη και ακολουθεί η δεύτερη έκρηξη. Η δεύτερη έκρηξη δεν ήταν από άλλη φιάλη υγραερίου, απλώς έγινε σε δύο φάσεις, μικρή και μεγάλη. Πήρε φωτιά όλη η μπουκάλα του υγραερίου».

Ο κ. Αλεξόπουλος περιέγραψε τον πανικό που επικράτησε μετά την έκρηξη:

«Πανικός. Μέσα σε δευτερόλεπτα τι να πρωτοσκεφτείς εκείνη τη στιγμή; Αμέσως λέω στη γυναίκα μου να φύγουμε και με προσπερνάνε στα 3 μέτρα οι δυο νεαροί μέσα στον πανικό τους και αυτοί. Το ωστικό κύμα δεν ήρθε απευθείας πάνω μας, αλλά ήρθε από το ταβάνι. Είχαμε αυτό το πλεονέκτημα. Το ωστικό κύμα εμάς δεν μας χτύπησε καθόλου. Χτύπησε την πόρτα και την έριξε κάτω. Οι δυο νεαροί που με είχαν προσπεράσει εμένα, έσπρωξαν την πόρτα και την άνοιξαν και αμέσως ακολουθήσαμε και εμείς. Εγώ κρατούσα από το χέρι τη γυναίκα μου κοντά μου και βγήκαμε έξω. Όλα αυτά σε δευτερόλεπτα. Αμέσως πήρε διαστάσεις η φωτιά και καταλάβαμε ότι θα γίνει μεγάλο κακό. Είπα ότι στην κουζίνα δεν θα γλιτώσει κανείς και οι άλλοι – τα 8-10 άτομα – που είχαν μείνει δεξιά λίγο πιο μέσα είπα ότι κάηκαν και αυτοί οι άνθρωποι. Αμέσως αρχίσαμε να τρελαινόμαστε. Πρώτη φορά στη ζωή μου άρχισα να κλαίω και να φωνάζω. Δεν προλαβαίνω να κάνω αυτούς τους συλλογισμούς και βλέπω τις πύρινες γλώσσες να βγαίνουν από τις πόρτες και τα παράθυρα και να φτάνουν στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας. Φοβήθηκα ότι θα καούν όλα τα διαμερίσματα. Ευτυχώς φαίνεται όπως εξατμίστηκε το υγραέριο, περιορίστηκε η φωτιά και άρχισε να χαμηλώνει και δεν έφτασε πάνω».

Ανατριχιαστικές ήταν οι περιγραφές για τον θάνατο των τριών γυναικών:

«Η αγωνία μας ήταν να δούμε τι έχει γίνει με τους ανθρώπους. Πόσοι γλίτωσαν πόσοι καταστράφηκαν. Κάποια στιγμή στα 7 με 10 λεπτά, πάνω από 10 δεν ήταν, ήρθε η πυροσβεστική. Περίμενα να δω τον ιδιοκτήτη, δεν φαινόταν πουθενά. Κάποια στιγμή τον βλέπω με μια βαριοπούλα και χτύπαγε τον τοίχο. Μέσα στον πανικό του νόμιζε ότι με το να σπάσει τον τοίχο θα έδινε λύση. Δεν γινόταν αυτό, μια τρύπα στο νερό ήταν. Άνοιξε μια τρυπούλα μικρή εκεί πέρα. Κάποια στιγμή η πυροσβεστική κατάφερε μετά από 10-15 λεπτά περίπου, να φτάσει στην πηγή και άρχισε να βγάζει τα πτώματα των 3 γυναικών. Εκείνη τη στιγμή ακούω τον ιδιοκτήτη να χτυπιέται, να φωνάζει, δίνει μία κουτουλιά στον τοίχο, πέφτει κάτω. Μετά από λίγο ειδοποιήθηκε ο σύζυγος της δεύτερης γυναίκας, που έχει τα τέσσερα παιδιά. Ήρθε ο άντρας της, λιποθύμησε και αυτός. Τι να σας πω, είναι δύσκολο να περιγράψω με λεπτομέρειες».

Ο κ. Αλεξόπουλος επεσήμανε ότι στην τραγική αυτή ιστορία, εκείνος στάθηκε τυχερός:

«Εγώ ήμουν “τυχερός”, κρίμα για αυτούς που χάθηκαν. Εγώ καθυστέρησα λιγάκι να παρκάρω το αυτοκίνητο, γιατί αν πήγαινα νωρίτερα θα καθόμουν στο τραπεζάκι που είναι δίπλα από τη μεγάλη παρέα και θα γινόταν πανικός για το ποιος θα βγει έξω. Ευτυχώς γλίτωσαν οι άλλοι άνθρωποι».