Σαν σήμερα, στις 23 Νοεμβρίου 1994, το Κακουργιοδικείο της Κορίνθου επιβάλλει ισόβια συν 21 χρόνια στον Μανώλη Δουρή, για το βιασμό και τη δολοφονία του 6χρονου γιου του.
Ήταν Πρωτοχρονιά του 1994 όταν ο 40χρονος ελαιοχρωματιστής Μανώλης Δουρής, πατέρας επτά παιδιών, δηλώνει στην αστυνομία την εξαφάνιση του 6χρονου γιου του Νίκου. Τρεις μέρες αργότερα ο ίδιος ο πατέρας βρήκε το άψυχο κορμί του παιδιού λίγα μόλις μέτρα μακριά από το σπίτι της οικογένειάς του στην Ερμιόνη Αργολίδας. Δράστης του αποτρόπαιου εγκλήματος θεωρήθηκε ο πατέρας του παιδιού, ο 40χρονος τότε Mανώλης Δουρής, που οδηγήθηκε στις φυλακές κατηγορούμενος για την άγρια δολοφονία του.
Το πανελλήνιο «παγώνει» στο άκουσμα της είδησης. Τα σενάρια γύρω από το αποτρόπαιο έγκλημα είναι πολλά. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αρχικά ομολόγησε την ενοχή του, λέγοντας ότι υπέφερε από μία ασθένεια που του προκαλούσε κρίσεις και θόλωνε το μυαλό του και ότι στη συνέχεια απέσυρε την αρχική κατάθεσή του. Άλλοι πάλι ότι δεν δεν ήταν εκείνος ο δράστης αλλά πήρε πάνω του την ενοχή.
Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, το παιδί πέθανε από ασφυξία, αφού ο δράστης του έφραξε τις αεροφόρους οδούς, δηλαδή του έκλεισε τη μύτη και το στόμα.
Η είδηση του φρικτού θανάτου του παιδιού συγκλόνισε και την κοινωνία των φυλακών Τριπόλεως, όπου οδηγήθηκε ο πατέρας. Οι συγκρατούμενοί του τον φώναζαν βιαστή-παιδοκτόνο.
Σχεδόν δυο χρόνια αργότερα στις 25 Φεβρουαρίου του 1996, πέφτει και η αυλαία της ιστορίας. Ο Μανώλης Δουρής αυτοκτόνησε με το καλώδιο της κεραίας της τηλεόρασης. Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι βρήκαν το σώμα του να αιωρείται μέσα στο κελί του στις φυλακές της Τρίπολης.
