Τα πρώτα του βήματα στο μπάσκετ τα έκανε στην Μπουντούτσνοστ. Στη συνέχεια φόρεσε τη φανέλα της Παρτιζάν και παρέα με τους Βλάντε Ντίβατς και Σάσα Τζόρτζεβιτς, κατέκτησε το Κύπελλο Κόρατς, το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας.

Το 1988 με συμπαίκτη του τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς συμμετείχε στο Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας στη Γάνδη. Κατέκτησαν τότε την 3η θέση.

Τον Ιούλιο του 1989 χωρίς να έχει επιλεγεί ως ντραφτ, υπέγραψε στους Σαν Αντόνιο Σπερς. Η θητεία του στο NBA ήταν σύντομη και χωρίς επιτυχία.

Η επόμενη σεζόν τον βρήκε πίσω στην πατρίδα του και την Παρτιζάν. Κέρδισε τη θέση του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος. Η ομάδα του όμως μπορεί να έφτασε μέχρι τον τελικό αλλά δεν κατάφερε να τα βάλει με την ισχυρή Γιουγκοπλάστικα.

Το 1991 τον απέκτησε ο Ολυμπιακός. Την πρώτη του σεζόν με τους «ερυθρόλευκους», έχοντας τη φανέλα με το νούμερο «8», τερμάτισε στην πρώτη θέση των σκόρερ και με προπονητή από τον πάγκο τον Γιάννη Ιωαννίδη, οδήγησε τον Ολυμπιακό στον τελικό του πρωταθλήματος. Εκεί όμως τους σταμάτησε ο ΠΑΟΚ.

Ο πρώτος τίτλος του Ζάρκο στην Ελλάδα ήρθε την επόμενη σεζόν, όταν η ομάδα του Πειραιά κατέκτησε το πρωτάθλημα απέναντι στον Παναθηναϊκό των Γκάλη, Κόμαζετς, κ.ά.

Στην Ευρώπη, ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από τη Λιμόζ ένα βήμα πριν το Φάιναλ-Φορ της Αθήνας, σε ένα παιχνίδι που έμεινε στην ιστορία. Στον τρίτο αγώνα της σειράς των προημιτελικών στο «Μοντ Μπλαν», ο Φορτέ αστοχεί σε ένα τρίποντο και ο Ολυμπιακός με το σκορ ισόπαλο έχει όλο το χρόνο στη διάθεσή του για να πετύχει καλάθι. Ο Πάσπαλι όμως πάτησε τη γραμμή του άουτ και έδωσε τη μπάλα στους Γάλλους.

Η επόμενη σεζόν (1993-1994) είναι αυτή που τον στιγμάτισε. Έχοντας τα ηνία της ομάδας, έφτασε τον Ολυμπιακό στο Φάιναλ-Φορ της Ευρωλίγκας στο Τελ Αβίβ. Παρά τη νίκη τους επί του Παναθηναϊκού στον ημιτελικό της διοργάνωσης, οι ερυθρόλευκοι ηττήθηκαν στον τελικό από την ισπανική Μπανταλόνα με τον Πάσπαλι να αστοχεί στις βολές και να δηλώνει αργότερα: «Ήμουν σίγουρος ότι θα τη χάσω με τόση πίεση που ένιωθα».

Μετά την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό, αποχαιρέτησε την ομάδα του Πειραιά παίρνοντας μεταγραφή για τον «αιώνιο» αντίπαλο, Παναθηναϊκό. Η μετακίνησή του εκεί τον έκανε… κόκκινο πανί για τους οπαδούς των ερυθρολεύκων με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη ένταση μεταξύ τους στα παιχνίδια.

Στη μοναδική του σεζόν με τη φανέλα του «τριφυλλιού» δεν κατέκτησε τίτλους. Η επιστροφή του στο ΣΕΦ στο παιχνίδι του πρωταθλήματος το Φεβρουάριο του 1995 ήταν επεισοδιακή αφού οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού τον αποκαλούσαν «προδότη» σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Εκείνος όμως κατάφερε ώστε ο ΠΑΟ να πάρει τη νίκη και να κάνει μία δήλωση με αποδέκτη τον Γιάννη Ιωαννίδη.

Στην Ευρωλίγκα, οι «πράσινοι» έφτασαν μέχρι το Φάιναλ-Φορ της Σαραγόσα αλλά ηττήθηκαν στον ημιτελικό από τον αιώνιο αντίπαλό τους.

Η επόμενη χρονιά τον βρήκε στον Πανιώνιο και για εκείνες τις στιγμές εκείνος δήλωσε ότι ήταν μια από τις ωραιότερες εποχές του στην Ελλάδα. Οι καλές του εμφανίσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το καλοκαίρι του 1996 έκανε την ομάδα των Ατλάντα Χοκς να δείξει ενδιαφέρον προς το πρόσωπό του. Τον κάλεσαν να συμμετάσχει σε καμπ προετοιμασίας αλλά για μία ακόμη φορά το αμερικανικό όνειρο δεν του βγήκε. Έτσι, βρήκε καταφύγιο στη γαλλική Ρασίνγκ Παρί, την οποία βοήθησε να κατακτήσει το πρωτάθλημα έπειτα από 43 χρόνια.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1997 για να αγωνιστεί με τη φανέλα του Άρη.

Τερμάτισε την καριέρα του άδοξα. Κι αυτό διότι η κατάχρησή του στο τσιγάρο οδήγησε την Κίντερ Μπολόνια στο να τον αποδεσμεύσει στο μέσο της σεζόν έπειτα από μια σειρά κακών εμφανίσεων.

Το τσιγάρο του προκάλεσε πολλά προβλήματα στην καριέρα αλλά και την υγεία του. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Μάρτιο του 2001 κι ενώ έπαιζε ποδόσφαιρο 5×5, υπέστη καρδιακό επεισόδιο και νοσηλεύτηκε για αρκετές εβδομάδες. Δύο σχεδόν μήνες αργότερα, ακολούθησε νέα καρδιακή προσβολή που τον οδήγησε στο χειρουργείο και τον κράτησε για αρκετό καιρό στο νοσοκομείο. Μέχρι σήμερα έχει υποστεί τέσσερις καρδιακές προσβολές.

Παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, όπως λέει στο newsbeast.gr, οι γιατροί του έχουν συστήσει να κάνει μία κατά πολύ πιο ισορροπημένη ζωή και να κόψει τελείως το τσιγάρο. Εκείνος όμως το έχει ελαττώσει αρκετά.
«Δεν παίζω καθόλου μπάσκετ. Μακάρι να μπορούσα να παίξω έστω και στον ελεύθερό μου χρόνο αλλά δεν μου επιτρέπεται», αναφέρει χαρακτηριστικά. Και τονίζει: «Οι γιατροί μου έχουν πει να είμαι τελείως ήρεμος, να μην αγχώνομαι καθόλου γιατί πάντοτε υπάρχει κίνδυνος για το παραμικρό».

Παρά το γεγονός ότι υπεραγαπά την Ελλάδα και την έχει σαν δεύτερη πατρίδα του, έχει να έρθει στη χώρα μας περίπου ενάμιση χρόνο. «Ζητώ συγνώμη που δεν έχω έρθει. Είχαμε υποχρεώσεις με τους Ολυμπιακούς και δεν κατάφερα τελικά να σας επισκεφθώ», αναφέρει.

Ο Ζάρκο Πάσπαλι έμεινε πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Και γι’ αυτό απέκτησε πολλούς φίλους, όχι μόνο, όπως σημειώνει, από το χώρο του αθλητισμού. «Έχω αρκετούς φίλους εκεί και μην υποθέτετε ότι προέρχονται όλοι από το μπάσκετ. Υπάρχουν αθλητές που αν τους δω για παράδειγμα θα θυμηθούμε τα παλιά», συνεχίζει.

Ο παλαίμαχος μπασκτετμπολίστας σε καμία περίπτωση δεν θα επέλεγε να γίνει προπονητής. «Μπορεί το μπάσκετ να μου άρεσε, να ήταν το όνειρό μου και η ζωή μου αλλά δεν με ενδιέφερε ποτέ η θέση του προπονητή. Γι’ αυτό και δεν το επεδίωξα. Αφήστε που πρέπει να έχω πολύ ήρεμη ζωή».

Το 2004 ανέλαβε τη θέση του team manager στην Εθνική Σερβίας-Μαυροβουνίου. Ήταν δηλαδή ο σύνδεσμος προπονητή-παικτών ενώ είχε και την ευθύνη της εξομάλυνσης των διαταραγμένων σχέσεων μεταξύ των σταρ της ομάδας. Παραιτήθηκε το 2005 για να μην αντιμετωπίζει προβλήματα στην υγεία του. Έτσι, από το 2009 είναι αντιπρόεδρος της Σερβικής Ολυμπιακής Επιτροπής και, όπως λέει, αυτό είναι κάτι που τον ενδιαφέρει αρκετά.

Δείτε εδώ όλα τα πρόσωπα της στήλης «Πού βρίσκεται σήμερα;».