Έχουν πάρει σύνταξη αλλά συνεχίζουν να εργάζονται εθελοντικά. Η αλήθεια είναι πως αυτή η δουλειά είναι μεν κουραστική, αλλά την κάνουν με μεγαλύτερη ευχαρίστηση και χωρίς να δυσανασχετούν. Άλλωστε, αυτό προστάζει και η οικονομική κρίση.

Συνταξιούχοι αναλαμβάνουν ενεργά δράση ως παππούδες και γιαγιάδες, προκειμένου να διευκολύνουν στην ανατροφή των εγγονών τους αλλά και να βοηθήσουν τα παιδιά τους να τα βγάλουν οικονομικά πέρα.

Στις χτυπημένες από την κρίση οικονομίες της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, η δύναμη στην οποία θα πρέπει να υπολογίζουν δεν είναι άλλη από τον στρατό των παππούδων. Αυτοί θα αποτελέσουν δίχτυ ασφαλείας για τα παιδιά και τα εγγόνια τους ώστε να αντεπεξέρθουν τη δύσκολη οικονομική κατάσταση.

Πηγαίνουν και παίρνουν τα εγγόνια από το σχολείο, μαγειρεύουν για να βρουν φαγητό οι οικογένειες των παιδιών τους, όταν προλαβαίνουν πιάνουν και το ξεσκονόπανο για να καθαρίσουν το σπίτι της κόρης ή του γιου τους: αυτή είναι, πλέον, η καθημερινότητα για αρκετούς συνταξιούχους.

Είναι ενδεικτικό πως, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, στην Ισπανία ένας στους δύο παππούδες και γιαγιάδες φροντίζει τα εγγόνια του σχεδόν καθημερινά ενώ το 68% των παιδιών κάτω των 10 ετών στην Ιταλία μένουν στον παππού ή τη γιαγιά όταν δεν είναι στο σχολείο ή με τους γονείς τους.

 Από την άλλη, το 2010, βάσει στοιχείων της Διεύθυνσης Απογραφής, μόλις το 19% των παιδιών προσχολικής ηλικίας στις ΗΠΑ φρόντιζαν ο παππούς ή γιαγιά όταν η μητέρα εργαζόταν. Για τους Αμερικανούς, πάντως, η παρατεταμένη βοήθεια από τους γονείς τους είναι κάτι ντροπιαστικό.

Όταν γεννήθηκε η πρώτη της εγγονή, βγήκε νωρίτερα στη σύνταξη για να μπορέσει να βοηθήσει στο μεγάλωμά της. Η συνταξιούχος εκπαιδευτικός Ελένη Καραγκούνη από τότε έχει συμβάλει στην ανατροφή άλλων δύο εγγονών της ενώ τώρα φροντίζει τον τέταρτο, ηλικίας δυόμισι ετών. «Τα παιδιά μας εργάζονται, οπότε εμείς έχουμε αναλάβει να κρατάμε τα εγγόνια.

Τον μικρό τον έχουμε από μωρό, από τότε που ήταν 40 ημερών και η μητέρα του γύρισε στη δουλειά. Είναι μεγάλη βοήθεια για τις κόρες μου, όχι τόσο οικονομική, όσο ότι αισθάνονται ηρεμία και ασφάλεια, επειδή τα παιδιά τους είναι με ανθρώπους που τους ξέρουν».

Γιαγιά και εγγονός κάνουν μαζί από τις δουλειές του σπιτιού μέχρι ζωγραφική, διάβασμα – «ξαπλώνω και κάνω ακόμη και το ποδήλατο» λέει στην εφημερίδα τα Νέα- και προσθέτει πως μπορεί να υπάρχει σωματική κούραση, όσο τα χρόνια περνάνε, «ωστόσο, όταν είσαι με μικρά παιδιά, γίνεσαι κι εσύ παιδί. Είναι μεγάλη αναζωογόνηση να είσαι με τα εγγόνια σου». Οσο για τον παππού της οικογένειας, αυτός έχει αναλάβει ρόλο… μεταφορέα αφού πηγαινοφέρνει τα μεγαλύτερα εγγόνια στο σχολείο, στο φροντιστήρια ή το μπαλέτο.

Οπως εξηγεί η ψυχολόγος και γηραγωγός, μέλος της επιστημονικής ομάδας της ΜΚΟ 50plus Ελλάς, Μυρτώ – Μαρία Ράγγα, στη χώρα μας μόλις το 4-9% των άνω των 60 ετών ασχολείται με το κομμάτι του εθελοντισμού, εκτός από την οικογένεια.