Προβλήματα υποβαθμισμένης ποιότητας του πόσιμου νερού αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της υδρολογικής λεκάνης του Αξιού, η οποία διοικητικά βρίσκεται ανάμεσα στους νομούς Θεσσαλονίκης, Πέλλας, Κιλκίς και Ημαθίας. Η αιτία είναι η συγκέντρωση σιδήρου, μαγγανίου, αρσενικού και αμμωνίας σε μια λεκάνη απορροής ποταμών, όπου, λόγω της γεωλογικής ιδιομορφίας του τόπου, τα παραπάνω στοιχεία συσσωρεύονται στα υπόγεια ύδατα και μεταφέρονται από τις γεωτρήσεις στις βρύσες των σπιτιών.
Οι ειδικοί διευκρινίζουν ότι η κατάσταση αυτή, όσον αφορά στην παρουσία των παραπάνω στοιχείων, δεν εγκυμονεί ιδιαίτερους κινδύνους για τη δημόσια υγεία, αλλά αφορά κυρίως τα αισθητικά χαρακτηριστικά του νερού, καθώς αυτό μυρίζει και θολώνει ενώ μεταφέρεται από σωλήνες που φθείρονται λόγω των μετάλλων που περιέχει το νερό. Τονίζουν δε ότι η λύση στο πρόβλημα είναι η δημιουργία εγκαταστάσεων επεξεργασίας του νερού, σε συνδυασμό πάντα με μια ορθολογική χρήση του από τους κατοίκους των περιοχών.
«Η λεκάνη του Αξιού περιέχει νερά με χαμηλή στάθμη οξυγόνου με αποτέλεσμα τη συσσώρευση σιδήρου, μαγγανίου, αρσενικού και αμμωνίας, γεγονός που επηρεάζει την ποιότητα του νερού στις περισσότερες περιπτώσεις από άποψη αισθητικής και όχι από πλευρά επιπτώσεων στην υγεία», εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο επίκουρος καθηγητής του τμήματος Χημικών Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Μανασσής Μήτρακας, που θα μιλήσει απόψε για το θέμα σε εκδήλωση του Δήμου Βέροιας για την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος. Αποδίδει δε το γεγονός αυτό στο γεωλογικό περιβάλλον της περιοχής που σχηματίστηκε με προσχώσεις και ιζήματα των ποταμών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση των πρώην δήμων Μελίκης και Αντιγονιδών που ανήκουν σήμερα στο Δήμο Αλεξάνδρειας Ημαθίας και υδρεύονται αποκλειστικά από γεωτρήσεις. Εκεί κατά καιρούς οι κάτοικοι ειδοποιούνται από το Δήμο να μην καταναλώνουν το νερό της βρύσης ενώ γίνονται διαρκώς προσπάθειες για ανόρυξη νέων γετρήσεων, προς αναζήτηση καλύτερης ποιότητας πόσιμου νερού.
Οι προσπάθειες των Δήμων, από την άλλη πλευρά, πρέπει να εστιάζονται στην δημιουργία έργων και εγκαταστάσεων επεξεργασίας του νερού ώστε να καταλήγει απόλυτα καθαρό στους δημότες. Τέτοιες εγκαταστάσεις υπάρχουν στα Κύμινα, τα Μάλγαρα και τη Βραχιά ενώ ειδικά φίλτρα τοποθετούνται αυτή τη στιγμή στο Πλατύ Ημαθίας. Σύμφωνα δε με τον αντιδήμαρχο Αλεξάνδρειας, Νίκο Γκαβαρδίνα, γίνεται προσπάθεια για την ένταξη σε χρηματοδοτικά προγράμματα αντίστοιχων έργων και για τις δημοτικές ενότητες Μελίκης και Αντιγονιδών. Στο απώτερο μέλλον, στόχος είναι η υδροδότηση όλων των περιοχών του Δήμου από τις πηγές του Βερμίου, από όπου μέχρι στιγμής πίνουν νερό η πόλη της Αλεξάνδρειας και ορισμένα μόνο χωριά.
Το θέμα όμως, σύμφωνα με τον κ. Μήτρακα δεν είναι απλώς να αλλάζουν θέση οι γεωτρήσεις ή να γίνονται εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού. «Εκείνο που είναι απαραίτητο είναι η ορθολογική κατανάλωση του νερού. Ο κόσμος στην περιοχή του κάμπου έχει μάθει να ξοδεύει αλόγιστα νερό και μια μονάδα που θα επεξεργάζεται τεράστιες ποσότητες υδάτων θα είναι αρκετά δαπανηρή, όσον αφορά το κόστος κατασκευής και το κόστος λειτουργίας. Συνεπώς θα πρέπει και οι ίδιοι οι κάτοικοι να περιορίζουν την κατανάλωση στα διεθνή πρότυπα για την οικιακή κατανάλωση νερού που την προσδιορίζουν στα 200 λίτρα την ημέρα για κάθε άνθρωπο» σημειώνει χαρακτηριστικά. Δεν παραλείπει, άλλωστε να υπογραμμίσει την ανάγκη τοποθέτησης υδρομέτρων από τους Δήμους, σε κάθε οικισμό. «Πρέπει να αποδεχτούμε ότι αν θέλουμε καλή ποιότητα νερού πρέπει να έχουμε και ορθολογική διαχείριση» προσθέτει.
Πηγή: ΑΜΠΕ
