Η δομή της διοίκησης του υπουργείου Παιδείας από το 1976 που ψηφίστηκε ο πρώτος σχετικός νόμος μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει. Είναι εξαιρετικά διογκωμένη και δυσλειτουργική, ενώ λειτουργούν περίπου 1.000 τμήματα και γραφεία, πολλά από τα οποία ανεξάρτητα. Αυτή η ανάγκη υπαγόρευσε στο υπουργείο Παιδείας να καταρτίσει πρόταση για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα θέματα διοίκησης της Εκπαίδευσης, την οποία κατέθεσε στο πλαίσιο της συνολικής Μεταρρύθμισης της Δημόσιας Διοίκησης και των οργανισμών των υπουργείων.
Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά σε ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας, η αλλαγή αυτή είναι επιβεβλημένη, ώστε η διοίκηση 15.500 σχολικών μονάδων (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια), 41 ΑΕΙ και 60 ερευνητικών κέντρων, εκατοντάδων δομών ιδιωτικής Εκπαίδευσης και διά βίου μάθησης, αλλά και η εποπτεία εκατοντάδων ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ, καθώς και η διοίκηση 230.000 μονίμων δημοσίων υπαλλήλων που υπάγονται άμεσα στο υπουργείο Παιδείας να προσαρμοστεί στο σύγχρονο περιβάλλον διακυβέρνησης και να γίνει πιο αποτελεσματική και πιο αποδοτική.
H διαδικασία αναδιάρθρωσης των δομών της κεντρικής υπηρεσίας και των περιφερειακών υπηρεσιών Εκπαίδευσης ξεκίνησε πριν από 16 μήνες. Το σχέδιο νόμου που υποβλήθηκε στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης προβλέπει την πλήρη αναδόμηση των κεντρικών υπηρεσιών με την ένταξη στην κεντρική δομή του υπουργείου τριών αυτοτελών Γενικών Γραμματειών. Επίσης, προβλέπει την κατάργηση των 2 από τις 4 Ειδικές Γραμματείες, ενώ περιορίζονται δραστικά οι διευθύνσεις από 59 σε 30, τα τμήματα από 212 σε 126 και τα ανεξάρτητα γραφεία μειώνονται σε 3 από 16.
Έτσι, στις νέες υπηρεσίες θα περιλαμβάνονται:
– Η ενιαία Γενική Διεύθυνση Διοικητικών- Οικονομικών Υπηρεσιών που αναλαμβάνει και το συντονισμό των διαδικασιών κατάρτισης του προϋπολογισμού του υπουργείου με έμφαση στη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση.
– Η Διεύθυνση Στρατηγικού Σχεδιασμού και Συντονισμού, για την εκπόνηση στοχοθεσίας και την ενδυνάμωση του ρόλου και της συνεργασίας των υπηρεσιών.
– Το Αυτοτελές Τμήμα Εσωτερικού Ελέγχου, για την ενίσχυση του ελεγκτικού ρόλου του υπουργείου σε διαδικασίες και λειτουργίες.
– Το Τμήμα Τεκμηρίωσης Πολιτικών σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις για την υποστήριξη του σχεδιασμού δράσεων και πολιτικών, βάσει δεδομένων (evidence based policy).
– Το Γραφείο Νομοθετικής Πρωτοβουλίας για την ενίσχυση του ρυθμιστικού ρόλου του υπουργείου με την ενσωμάτωση των αρχών και εργαλείων της Καλής Νομοθέτησης.