Αντιπαράθεση για την ένταξη μαθητών με ειδικές ανάγκες σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία

Την οργή και την αγανάκτηση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία έχει προκαλέσει αποστροφή του Συνδέσμου Ιδιωτικών Σχολείων, σε υπόμνημά του σχετικά με το νομοσχέδιο «Οργάνωση και λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης, ρυθμίσεις  για την Έρευνα και άλλες διατάξεις», το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα εγγραφής, και φοίτησης στα ιδιωτικά σχολεία, μαθητών «με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, με τους ίδιους όρους, προϋποθέσεις και προσαρμογές που ισχύουν για τα δημόσια σχολεία […]» και τονίζει ότι «απαγορεύεται η άρνηση εγγραφής μαθητών εξ αιτίας της αναπηρίας ή των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών τους».

Η ΕΣΑμεΑ καταλογίζει στον Σύνδεσμο «ακραίο ρατσιστικό λόγο» και «απαράδεκτη αντικοινωνική συμπεριφορά».

Μεταξύ άλλων, ο Σύνδεσμος κάνει λόγο για «αμφίβολης σκοπιμότητας επίδειξη ανθρωπισμού» και καλεί τον υπουργό να πληροφορήσει τα ιδιωτικά σχολεία «πόσους κτηριολογικούς ελέγχους διεξήγαγε ο ΕΟΠΠΕΠ στα δημόσια σχολεία σχετικώς με την ευκολία πρόσβασης σε αυτά μαθητών με αναπηρία, ποια είναι τα ευρήματά του και πώς προτίθενται οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου του να τα αντιμετωπίσουν».

Προσθέτει δε πως «αντί, λοιπόν, να εισάγονται νομοθετικές ρυθμίσεις που δεν επιλύουν πραγματικά προβλήματα, ας προχωρήσει ο κύριος Υπουργός σε τέτοιες αλλαγές που να επιτρέπουν στα σχολεία, δημόσια και ιδιωτικά, να οργανώνουν τα προγράμματά τους και τις τάξεις τους με τρόπο ευέλικτο, παιδαγωγικά ορθό και, εν τέλει, αποτελεσματικό για τη σωστή ένταξη όλων των παιδιών στη σχολική ζωή και την ανάδειξη της δημιουργικότητάς τους.»

«Ανθρωπισμός» η ισότιμη ένταξη όλων των μαθητών στην εκπαίδευση; Μήπως στο τέλος – τέλος και «φιλανθρωπικό έργο»; Διερωτάται με τη σειρά της, στην οργισμένη ανακοίνωσή της, η ΕΣΑμεΑ. «Η δήλωση αυτή καταδεικνύει μόνο τα τεράστια ελλείμματα που έχει ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Σχολείων στον τομέα σεβασμού των ανθρωπίνων και συνταγματικών δικαιωμάτων» προσθέτει, χαρακτηρίζοντας το κείμενο «απαράδεκτο, αντικοινωνικό και ρατσιστικό λόγο που προάγει τη διάκριση».

«Το λιγότερο που μπορεί να πράξει ο ΣΙΣ είναι να αποσύρει το υπόμνημά του και να απολογηθεί δημόσια για την απαράδεκτη συμπεριφορά του» καταλήγει η Συνομοσπονδία.

Η ανακοίνωση της ΕΣΑμεΑ:

Ακραίος ρατσιστικός λόγος από τον Σύνδεσμο Ιδιωτικών Σχολείων

Απαράδεκτη αντικοινωνική συμπεριφορά περί της εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία

Με οργή και αγανάκτηση διαβάσαμε το υπόμνημα του Συνδέσμου Ιδιωτικών Σχολείων αναφορικά με τις διατάξεις του νέου εκπαιδευτικού πολυνομοσχεδίου, στο οποίο ο Σύνδεσμος αντιδρά στη ρύθμιση που εισάγει το νομοσχέδιο για την «εγγραφή μαθητών με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα ιδιωτικά σχολεία με τους ίδιους όρους, προϋποθέσεις και προσαρμογές που ισχύουν για τα δημόσια σχολεία».

Πρόκειται για απαράδεκτο, αντικοινωνικό και ρατσιστικό λόγο που προάγει τη διάκριση και αρθρώνεται στην Ελλάδα χώρα μέλος της ΕΕ, στην Ελλάδα που έχει κυρώσει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και το Προαιρετικό της Πρωτόκολλο, με πλούσιο νομικό πολιτισμό κατά των διακρίσεων.

Είναι αδιανόητο να βγαίνουν ιδιώτες που ασκούν επιχειρηματικό έργο επί δημόσιο αγαθό και να ζητούν άνιση μεταχείριση: «Τέλος, σε όλη αυτήν την σοβιετικού τύπου νομοθέτηση δεν μπορούσε να λείψει και η απαραίτητη επίδειξη ανθρωπισμού. Στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου 71 προβλέπεται ότι “στα ιδιωτικά σχολεία δύνανται να εγγράφονται και να φοιτούν μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, με τους ίδιους όρους, προϋποθέσεις και προσαρμογές που ισχύουν για τα δημόσια σχολεία[…]” και ότι “απαγορεύεται η άρνηση εγγραφής μαθητών εξ αιτίας της αναπηρίας ή των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών τους».

«Ανθρωπισμός» η ισότιμη ένταξη όλων των μαθητών στην εκπαίδευση; Μήπως στο τέλος – τέλος και «φιλανθρωπικό έργο»;

Η δήλωση αυτή καταδεικνύει μόνο τα τεράστια ελλείμματα που έχει ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Σχολείων στον τομέα σεβασμού των ανθρωπίνων και συνταγματικών δικαιωμάτων. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. ζητά εδώ και πολλά χρόνια να μην αδειοδοτούνται εξαρχής τα ιδιωτικά σχολεία που δεν τηρούν τους κανόνες προσβασιμότητας. Δεν πρόκειται για θέμα «ανθρωπισμού»: η ισότιμη ένταξη των μαθητών με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που οι οικογένειές τους επιθυμούν να τα εγγράψουν σε ιδιωτικά σχολεία είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, είναι ζήτημα άσκησης οικογενειακής και προσωπικής επιλογής.

Και πράγματι, υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία που εγγράφουν μαθητές με αναπηρία και τηρούν τις εύλογες προσαρμογές.

Το λιγότερο που μπορεί να πράξει ο ΣΙΣ είναι να αποσύρει το υπόμνημά του και να απολογηθεί δημόσια για την απαράδεκτη συμπεριφορά του. Οφείλει ο Σύνδεσμος των Ιδιωτικών Σχολείων να συνεργαστεί με όλους τους παράγοντες της εκπαιδευτικής κοινότητας, το υπουργείο Παιδείας, την ΕΣΑμεΑ, τους εκπαιδευτικούς, ώστε να διαμορφωθεί ένα σωστό πλαίσιο συνθηκών στα ιδιωτικά σχολεία, που θα προάγει την πλήρη ένταξη όλων των μαθητών.

ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ:

Για το Σχέδιο Νόμου «Οργάνωση και λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης, ρυθμίσεις  για την Έρευνα και άλλες διατάξεις»

(άρθρα 70 παρ. 1 α και β και 71 παρ. 2 α, β και 3)

Στο Σχέδιο Νόμου «Οργάνωση και λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης, ρυθμίσεις  για την Έρευνα και άλλες διατάξεις» που θα εισαχθεί στην Ολομέλεια προς συζήτηση την 31η Ιουλίου, ο υπουργός Παιδείας, με το δυσερμήνευτο και αδικαιολόγητο ιδεοληπτικό μένος του κατά των ιδιωτικών σχολείων, περιλαμβάνει και θέματα που τα αφορούν.

Με μία δικονομικά αμφισβητήσιμη και ηθικά έωλη νομοθετική ρύθμιση (άρθρο 71 παρ. 3) και προκειμένου να προκαταλάβει αποφάσεις των τακτικών δικαστηρίων, δίνει αναδρομική ισχύ (από 6-9-2016) σε αποφάσεις υπηρεσιακών συμβουλίων του Δημοσίου, που στήθηκαν ή θα στηθούν για να απορρίψουν προγενέστερες καταγγελίες συμβάσεων εργασίας ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Η αντισυνταγματική αυτή διάταξη διατυπώθηκε αρχικά στην εν λόγω ρύθμιση ως «αληθής έννοια των διατάξεων[…]», βιάζοντας βάναυσα κάθε έννοια λογικής και δικαίου. Στην παρούσα εκδοχή, όμως, η διατύπωση άλλαξε και στις προγενέστερες αυτές αποφάσεις αποδίδεται αναδρομικά «απόλυτη ακυρότητα».

Φυσικά η ρύθμιση αυτή είναι το έλασσον, όταν έχει ήδη νομοθετηθεί (παρ. 9 του άρθρου 30 του ν. 682/1977, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 9 του άρθρου 56 του ν. 4472/2017 και ισχύει) η σύσταση κατ’ όνομα «ανεξάρτητης επιτροπής», αποτελούμενης από τακτικούς δικαστές (Πρωτοδίκες) και αρμοδιότητα τον έλεγχο νομιμότητας και καταχρηστικότητας καταγγελιών συμβάσεων εργασίας.

Η επιτροπή αυτή ήδη συστάθηκε με την ΥΑ υπ’ αριθμ. 101482/Ν1/16-6-2017 και παρά την επίφαση αντικειμενικότητας στη σύστασή της, αφήνει πολλά ερωτήματα να πλανώνται αναπάντητα. Ενδεικτικώς αναφέρουμε: Προς τι η θεσμοθέτηση ενός μηχανισμού «παρα-Δικαιοσύνης», αφού τα αρμόδια τακτικά δικαστήρια υπάρχουν και λειτουργούν σωστά (εκτός αν υπάρχει αμφισβήτηση επ’ αυτού από τον υπουργό Παιδείας); Τι περισσότερο θα εισφέρουν στην απόδοση δικαιοσύνης τα μέλη της επιτροπής με τις αποφάσεις τους πλην του a priori επηρεασμού της τακτικής Δικαιοσύνης και της αποθάρρυνσης προσφυγής σε αυτήν;

Τέλος, σε όλη αυτήν την σοβιετικού τύπου νομοθέτηση δεν μπορούσε να λείψει και μια αμφίβολης σκοπιμότητας επίδειξη ανθρωπισμού. Στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου 71 προβλέπεται ότι «στα ιδιωτικά σχολεία δύνανται να εγγράφονται και να φοιτούν μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, με τους ίδιους όρους, προϋποθέσεις και προσαρμογές που ισχύουν για τα δημόσια σχολεία […]» και ότι «απαγορεύεται η άρνηση εγγραφής μαθητών εξ αιτίας της αναπηρίας ή των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών τους.»

Ας μας πληροφορήσει ο κύριος υπουργός πόσους κτηριολογικούς ελέγχους διεξήγαγε ο ΕΟΠΠΕΠ στα δημόσια σχολεία σχετικώς με την ευκολία πρόσβασης σε αυτά μαθητών με αναπηρία, ποια είναι τα ευρήματά του και πώς προτίθενται οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου του να τα αντιμετωπίσουν.

Έχει, επίσης, αντιληφθεί ο κύριος Υπουργός ότι το ισχύον εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αναλυτικό και ωρολόγιο, και η συγκρότηση των τμημάτων τάξεων, έτσι όπως είναι αυστηρά υπερ-ρυθμισμένα και άκαμπτα, δεν βοηθούν παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις την ομαλή ένταξη των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες; Αντί, λοιπόν, να εισάγονται νομοθετικές ρυθμίσεις που δεν επιλύουν πραγματικά προβλήματα, ας προχωρήσει ο κύριος Υπουργός σε τέτοιες αλλαγές που να επιτρέπουν στα σχολεία, δημόσια και ιδιωτικά, να οργανώνουν τα προγράμματά τους και τις τάξεις τους με τρόπο ευέλικτο, παιδαγωγικά ορθό και, εν τέλει, αποτελεσματικό για τη σωστή ένταξη όλων των παιδιών στη σχολική ζωή και την ανάδειξη της δημιουργικότητάς τους.

Τέλος, σχετικώς με το ζήτημα του χαρακτηρισμού της διαγωγής των μαθητών (άρθρο 70 παρ. 1 α και β) θα συμφωνούσαμε ότι πρόκειται για αναχρονιστικό κατάλοιπο που έχει χάσει τη σημασία του. Ωστόσο, επειδή μιλούμε για την διαπαιδαγώγηση ανήλικων μαθητών, επισημαίνουμε ότι η κατάργησή της διαγωγής οφείλει να αντικατασταθεί από Κανονισμό Λειτουργίας, όπου η κάθε σχολική μονάδα, δημόσια ή ιδιωτική, θα ορίζει το πλαίσιο αρχών και κανόνων που θα διέπουν τη λειτουργία της σχολικής κοινότητας, ώστε να τους γνωρίζουν οι μαθητές και οι γονείς τους.