Με μελανά χρώματα περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα ο Δημήτρης Μητροπάνος ενώ κάνει σκοτεινές σκέψεις για το μέλλον. Αν και τέσσερις και πλέον δεκαετίες επιτυχημένης καριέρας επιτρέπουν να μην ανησυχεί όσο οι περισσότεροι, το άχτι απέναντι στο άδικο, το νιώθει όπως όλοι. «Οταν βλέπω τον Βενιζέλο, έναν πολιτικό με τέτοια ευφράδεια, να χάνει τα λόγια του ανακοινώνοντας τα οικονομικά μέτρα, καταλαβαίνω ότι είμαστε ακόμη στην αρχή», λέει ο Δημήτρης Μητροπάνος.
Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Καθημερινή», ο Δημήτρης Μητροπάνος εκφράζει την άποψη ότι θα γυρίσουμε στα μετεμφυλιακά χρόνια και ότι θα καταντήσουμε να σφαζόμαστε εξαιτίας της πείνας των ξένων.
– Λένε πως θα γυρίσουμε δεκαετίες πίσω, στα χρόνια του ’60.
– Νομίζω ότι θα γυρίσουμε σε μια μετεμφυλιακή Ελλάδα, που θα είναι χειρότερη κι από εκείνα τα χρόνια. Η ανέχεια θα κάνει τον κόσμο να καρφώνει ο ένας τον άλλον. Λένε μερικοί: «Υπάρχει πια μεγάλος ανταγωνισμός». Ο ανταγωνισμός είναι σταράτη συμπεριφορά. Το κάρφωμα και η ρουφιανιά θα είναι τα καθημερινά πρόσωπα της επιβίωσης.
– Πολύ μαύρα τα περιγράφετε.
– Σε λίγο δεν θα βγαίνουμε έξω. Όχι γιατί θα λείπουν τα χρήματα, ο κόσμος αυτό το ξέρει, αλλά επειδή υπάρχει μια απίστευτη ασυδοσία στο κέντρο της Αθήνας και κανείς από τους υπευθύνους δεν κάνει κάτι να το αλλάξει. Αν τώρα έχουμε ορισμένα περιστατικά στην πλατεία Βικτωρίας, στο Μεταξουργείο ή στην Αχαρνών, σε λίγους μήνες εξ αιτίας της πείνας των ξένων θα σφαζόμαστε από το πρωί. Στην Αχαρνών έμενα κι εγώ όταν πρωτοήρθα στην Αθήνα από τα Τρίκαλα. Τότε ήταν θέρετρο και η Φιλαδέλφεια η εξοχή της πόλης. Τώρα δεν μπορείς να πλησιάσεις τον Άγιο Παντελεήμονα.
Όταν η συζήτηση πηγαίνει στο θέμα ενδεχόμενων εκλογών, ο Δημήτρης Μητροπάνος σχολιάζει:
«Λένε για εκλογές. Μα, αυτό είναι που χρειαζόμαστε; Δηλαδή, θα βγει ο Αντώνης Σαμαράς να πει με τη σειρά του, τι; Λες και δεν γνωρίζει τι γινόταν στη δική του κυβέρνηση. Μερικοί επιμένουν: να τα βρουν τα κόμματα. Τι να βρουν; Πόσα έκλεψε ο καθένας; Δεν νομίζω ότι η πολιτική καθαρίζει στην Ελλάδα. Αφήσαμε τη Βουλή να γίνει αυτό που βλέπουμε σήμερα». Η φωνή του ανεβαίνει, αν και όλη την ώρα μιλάει σιγά, τα χέρια του ξεσπούν όταν μιλάει για «ένα κράτος δικαίου». «Αν ο πολίτης φάει λεφτά και τιμωρηθεί με 10 χρόνια, αυτοί που είναι εξουσία να φάνε τα διπλάσια. Και κυρίως να παρουσιάζουν τα περιουσιακά τους στοιχεία όταν μπαίνουν κι όταν βγαίνουν από την πολιτική».
– Λέτε πολλά για τους μεγάλους, αλλά γι’ αυτούς που πιστέψατε, την Αριστερά, δεν μου είπατε τι ευθύνη έχει.
– Η Αριστερά μια ζωή ήταν διασπασμένη. Τώρα θυμήθηκε να τιμήσει τον Ζαχαριάδη. Σε αυτόν το χώρο είμαι, αλλά θυμώνω, είναι γελοίο.
– Πώς σας φαίνεται η πρόσκληση του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ για αντίδραση, για ανυπακοή στους νέους φόρους, σε οτιδήποτε επιβάλλεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Πού οδηγεί αυτό;
– Οταν ζητάς την ανυπακοή, πρέπει να έχεις και πρόταση. Το ΚΚΕ θα μπορούσε να έχει ποσοστά σήμερα, ακόμη και 20%. Για να έχεις όμως τέτοιο νούμερο απαιτείται πρόταση. Αντίθετα, βγαίνει ο Καρατζαφέρης και έχει θέσεις και προτάσεις. Το «δεν πληρώνω» δεν είναι λύση. Ενα κράτος για να στηριχτεί πρέπει να έχει τους φόρους, τα έσοδά του. Αλλά να πληρώνουμε όλοι. Υπάρχει καναλάρχης που χρωστάει ένα δισ. ευρώ. Κανείς δεν τον αγγίζει, όμως όλοι τον ξέρουν. Η κυβέρνηση, ωστόσο, ψάχνοντας ένα δισ. έκοψε τη σύνταξη χιλιάδων ασφαλισμένων και τους μισθούς εργαζομένων. Είναι να τρελαίνεσαι. Πού ακούστηκε να ομολογείς την ενοχή σου και να μη σε πειράζουν; Ο Μαντέλης, ο πρώην υπουργός, παραδέχτηκε ότι «τα πήρε», τον καταδίκασαν τρία χρόνια και βγήκε με αναστολή. Μήπως είναι δικαιοσύνη να αφήνεις ελεύθερο τον Μάκη Ψωμιάδη; Αυτός έχει τους δικούς του νόμους.
– Με την κρίση, τι συμβουλεύετε τις κόρες σας;
– Δεν θέλω να συμβουλεύω. Προτιμώ τον αντίλογο και να ακούω τις σκέψεις τους. Είναι διαφορετικά παιδιά. Η Αναστασία πάει σε πορείες, στο Σύνταγμα, ενώ η Μυρσίνη, η μικρότερη, είναι καλλιτεχνική φύση, αφοσιωμένη στο πιάνο. Ο, τι κι αν κάνουν στη ζωή τους θέλω να υπερασπίζονται τις απόψεις τους, να ατσαλώσουν.
