Πριν από δύο χρόνια το 2009, όταν ήταν κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία προκηρύχτηκε διαγωνισμός για την πρόσληψη περίπου 80 έως 90 πολιτικών υπαλλήλων στην ΕΥΠ. Θα ήταν οι νέοι πράκτορες της υπηρεσίας.
Νέα παιδιά όλοι τους άνδρες και γυναίκες με πτυχία ανώτατων σχολών του εσωτερικού ή εξωτερικού με μάστερ αλλά και διδακτορικά με γνώσεις σε αρκετές ξένες γλώσσες οι περισσότεροι, ήθελαν να εργαστούν στην ΕΥΠ.
Το ενδιαφέρον των περισσοτέρων εστιαζόταν στο παράξενο αλλά και απόκρυφο της υπηρεσίας αυτής που περιβάλλεται από μυστήριο αλλά και δράση εφόσον κάποιος αποφασίσει να εργαστεί σαν πράκτορας σε ξένη χώρα ή ακόμα και στο εσωτερικό.
Βέβαια για την κάλυψη των 90 οργανικών θέσεων εμφανίστηκαν περισσότεροι από 1.000 υποψήφιοι. Άλλωστε η μονιμότητα του δημόσιου υπάλληλου αλλά και οι καλοί μισθοί που λάμβαναν και λαμβάνουν οι εργαζόμενοι στην ΕΥΠ τους έδιναν ελπίδες για καλύτερη ζωή.
Αφού τους πέρασαν από πολλά κόσκινα και έδωσαν εξετάσεις, τους τέθηκε ίσως και η πλέον κρίσιμη ερώτηση: Γιατί θέλεις να γίνεις πράκτορας στην ΕΥΠ;
Άλλοι απάντησαν για μια θέση στο Δημόσιο και άλλοι για να ζήσουν έντονες περιπέτειες. Κάποιοι -ελάχιστοι- απάντησαν για να ακούνε και να μαθαίνουν τα μυστικά των άλλων.
Όσοι τελικά κρίθηκαν ικανοί και μετά από πραγματικά δύσκολες εξετάσεις πέρασαν, ορκίστηκαν πίστη στο Σύνταγμα και την ΕΥΠ. Η ορκωμοσία τους έγινε μια ημερομηνία που πραγματικά… σοκάρει.
Και οι 90 πράκτορες ορκίσθηκαν στις 21 Απριλίου του 2009 και βέβαια προσελήφθησαν αμέσως. Για δύο χρόνια θα εργαζόταν σαν δόκιμοι και βέβαια με τη συμπλήρωση της διετίας θα μονιμοποιούντο.
Φέτος, οι 90 νέοι πράκτορες εξακολουθούν ακόμη να μην έχουν μονιμοποιηθεί. Γιατί γίνεται αυτό;
Γιατί απλούστατα η σημερινή ηγεσία της ΕΥΠ επιδίωξε και πέτυχε με κάθε τρόπο να τους έχει υπό ομηρεία ώστε στις πρόσφατες εκλογές που έγιναν στα δύο Σωματεία της Υπηρεσίας να ψηφίσουν τους αρεστούς της διοίκησης και μόνον αυτούς.
Άλλωστε η σημερινή ηγεσία της ΕΥΠ υπό τον κ. Κωνσταντίνο Μπίκα και τον Α’ υπαρχηγό της τον κ. Φώτη Παπαγεωργίου που είναι ο επιχειρησιακός διοικητής δεν θέλει ανεξάρτητο συνδικαλισμό αλλά πλήρως ελεγχόμενο.
Το πρόβλημα βέβαια είναι η Ομοσπονδία των υπαλλήλων της ΕΥΠ και το ποιος θα την ελέγχει μετά την καρατόμηση του πρώην προέδρου της ομοσπονδίας κ. Κ.Α. τον οποίο φρόντισαν να εξουδετερώσουν.
Βέβαια το μεγάλο ερώτημα για έναν υπάλληλο της ΕΥΠ από τη στιγμή που θα ενταχθεί στον παράξενο αλλά και εν πολλοίς αμαρτωλό αυτό μηχανισμό είναι κατά πόσο γίνεται σωστός πράκτορας ή μετατρέπεται σε άβουλο πιόνι της εκάστοτε διοίκησης.
Για να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό θα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα τελευταία χρόνια στην ΕΥΠ ακολουθήθηκε έντονη αποστρατιωτικοποίηση και στροφή στο μόνιμο πολιτικό προσωπικό.
Έτσι πολλοί στρατιωτικοί αποχώρησαν και τις θέσεις τους κατέλαβαν πολιτικοί υπάλληλοι. Εξαίρεση αποτελεί το λεγόμενο Τμήμα Ασφαλείας της ΕΥΠ το οποίο στελεχώνεται από την εκάστοτε κυβέρνηση από αστυνομικούς πολιτικά προσκείμενους σε αυτήν.
Στην ουσία η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών έχει σαν κύριο καθήκον της τόσο την Κατασκοπεία σε άλλα κράτη πχ Τουρκία, Αλβανία, Σκόπια, Κόσσοβο, χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αλλού αλλά κυρίως την Αντικατασκοπεία που διεξάγεται στο εσωτερικό της χώρας.
Και βέβαια η Αντικατασκοπεία έχει σαν κύριο μέλημα τον έλεγχο και τη δράση των ξένων πρακτόρων μέσα στην Ελλάδα άσχετα αν οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες οργιάζουν στη Μακεδονία και τη Θράκη.
Τα τελευταία χρόνια η ΕΥΠ γνωρίζει μια δίχως προηγούμενο απαξίωση με αποτέλεσμα και το πολυποίκιλο προσωπικό της, αστυνομικοί, στρατιωτικοί και πολιτικοί υπάλληλοι αφενός να μην μπορούν να εργασθούν και αφετέρου να έχει αλλάξει ο χαρακτήρας της.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ειδική σχολή εκπαίδευσης των πολιτικών υπαλλήλων της ΕΥΠ εκτός από μερικά σεμινάρια.
Οι περισσότεροι εκπαιδεύονται από τους παλιότερους ενώ δεν οπλοφορούν εκτός αν εργάζονται σε ειδικές υπηρεσίες.
Εκεί που πάσχει η ΕΥΠ σήμερα είναι στο κύριο σημείο της κατασκοπείας. Ελάχιστα δίκτυα στο εξωτερικό λειτουργούν με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πολλές πληροφορίες για αξιοποίηση.
Τι γίνεται όμως όταν κάποιος επιθυμεί να φύγει από την υπηρεσία;
Ο νέος που κατατάσσεται με διαγωνισμό στην ΕΥΠ και εφόσον υπηρετήσει για αρκετό χρονικό διάστημα δεν μπορεί εύκολα να μετατεθεί σε άλλη δημόσια υπηρεσία δεδομένου ότι γνωρίζει πολλά απόρρητα υπηρεσιακά θέματα.
Αν όμως υποβάλει παραίτηση από την υπηρεσία του για να πάει στον ιδιωτικό τομέα -πράγμα σπάνιο- τότε δεσμεύεται ότι για τουλάχιστον αρκετά χρόνια θα κρατά το στόμα του κλειστό.
Στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στις ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία και Ρωσία οι υπάλληλοι που προσλαμβάνονται στις εκεί μυστικές υπηρεσίες περνάνε από ειδικές σχολές και φυσικά δίνουν ανάλογες εξετάσεις.
Μιλάμε όμως για χώρες που διαθέτουν χιλιάδες πράκτορες για τη στελέχωση των δικών τους μυστικών υπηρεσιών. Στην Ελλάδα σήμερα ολόκληρη η ΕΥΠ δεν ξεπερνά τους 1.500 υπαλλήλους ανάμεσα στους οποίους είναι πολίτες, αστυνομικοί και στρατιωτικοί.
Επειδή στη χώρα μας δεν υπάρχουν συγκεκριμένες σχολές για την εκπαίδευση των πολιτών που προσλαμβάνονται σαν πράκτορες στην ΕΥΠ λειτουργούν πολλά σεμινάρια ενώ οργανώνονται και τα λεγόμενα σχολεία εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης των πρακτόρων για ενημέρωση μόρφωση και επιμόρφωση στο αντικείμενό τους.
