«Έχουμε ένα δώρο για εσάς…», είπε η φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής. Και ήταν πράγματι το πιο σημαντικό δώρο που θα μπορούσε να δεχθεί ένας άνθρωπος. Ήταν η δυνατότητα να σώσει μια ανθρώπινη ζωή. Και το έκανε. Του ανταποκριτή μας από το patrisnews.com στην Ηλεία Χάρη στην ύψιστη αλτρουστική πράξη της δότριας μυελού των οστών από την περιοχή της Ζαχάρως, ένα μικρό παιδί, έχει και πάλι μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Βρίσκεται ανάμεσα μας, παίζει και χαμογελά, όπως θα έπρεπε να κάνουν όλα τα παιδιά του κόσμου. Αν αυτό δεν είναι δώρο ζωής, τότε τι είναι; Όλα ξεκίνησαν την Κυριακή 1η Ιουνίου 2014, στην εκδήλωση ευαισθητοποίησης που διοργάνωσε το κατάστημα ΑΒ Food Market Ζαχάρως του Αναστάσιου Κάππου (σ.σ και προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου σήμερα) στο πλαίσιο των κοινωνικών δράσεων για την «Ημέρα Εθελοντισμού ΑΒ», με την πολύτιμη συνδρομή και συνεργασία του Συλλόγου «Ποδηλάτες Ζαχάρως» και του Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας», με την καταγόμενη από την περιοχή Πρωταθλήτρια Ελλάδας στην Ξιφασκία με αμαξίδιο, Έφη Βλάμη, που έγινε ο «σύνδεσμος» με τους ανθρώπους της περιοχής της. Σ’ εκείνη την εκδήλωση, έγινε ενημέρωση για τη μεταμόσχευση μυελού των οστών – η οποία αποτελεί την ενδεδειγμένη θεραπεία για τους ασθενείς με αιματολογικές νεοπλασματικές και γενετικές ασθένειες – αλλά και τη λειτουργία της Τράπεζα Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών του Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας». Εκείνη την ημέρα, η Τράπεζα έγινε «πλουσιότερη», καθώς όλοι οι συμμετέχοντες, χωρίς δεύτερη σκέψη, έγιναν εθελοντές, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες εξεύρεσης ιστοσυμβατού δότη για τους ανθρώπους που, μόνη τους ελπίδα σωτηρίας, είναι αυτή. Αν και οι πιθανότητες είναι μικρές, πάντα υπάρχει η ελπίδα… 
«Η ζωή ενός ανθρώπου, ήταν στα δικά μου χέρια»
Δυο χρόνια μετά, το… θαύμα είχε γίνει. Μια από τις δότριες μυελού των οστών από εκείνη την εκδήλωση, είχε βρεθεί συμβατή μ’ ένα μικρό παιδί που αντιμετώπιζε σοβαρό αιματολογικό νόσημα και η μεταμόσχευση μυελού των οστών, ήταν η μόνη θεραπεία. Η δότρια – μιας και το Πρωτόκολλο δεν επιτρέπει να γνωστοποιούνται τα στοιχεία των δοτών και ληπτών – ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα της εφημερίδας «Πατρίς», θέλησε να «μιλήσει» για την ευκαιρία που της δόθηκε να σώσει μια ανθρώπινη ζωή. Μίλησε – μέσω της επιστολής της και των μελών του Συλλόγου «Ποδηλάτες Ζαχάρως», του προέδρου Μίλτου Θάνου, της γραμματέως Σπυριδούλας Αλεξανδροπούλου και του μέλους Κωστούλας Χριστοδουλοπούλου, για τον αρχικό προβληματισμό, την απόφαση, την απλή διαδικασία (σ.σ με συλλογή αιμοποιητικών κυττάρων από το αίμα) και το αίσθημα πληρότητας και ευτυχίας, αφού ξέρει ότι έκανε αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι για τον συνάνθρωπό μας. «Όλα ξεκίνησαν από ένα τηλεφώνημα που δέχθηκα από το Όραμα Ελπίδας, λέγοντάς μου ότι είχαν ένα δώρο για μένα. «Είσαι πιθανός συμβατός δότης μ’ έναν ασθενή», μου είπαν. Αυτό ήταν το δώρο μου… Όταν έκλεισα το τηλέφωνο, τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Από τη μια ο τεράστιος φόβος για τον εαυτό μου και την υγεία μου – καθώς δεν ήξερα τι ακριβώς θα ακολουθούσε – κι από την άλλη, η ζωή ενός ανθρώπου που ήταν στα δικά μου χέρια…», γράφει η δότρια στην επιστολή της, που πολύ γρήγορα, αφού μίλησε με δικούς ανθρώπους – τους οποίους και ευχαριστεί στην επιστολή για την βοήθεια και στήριξή τους σε όλη την διαδικασία – αλλά και γιατρούς που τη διαβεβαίωσαν για την ασφάλεια της διαδικασίας, αποφάσισε να κάνει το σωστό «…Είπα ναι, θα το κάνω, σκεπτόμενη πως, σ’ αυτή τη θέση θα μπορούσε να είναι ένας δικός μου άνθρωπος». Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν γεμάτες χαρά, αγωνία και λίγο φόβο. «Η διαδικασία είναι πολύ απλή, αρκεί να έχεις τη χαρά και την θέληση να αφιερώσεις λίγες ώρες από την καθημερινότητά σου», εξηγεί η ίδια και, σήμερα, που η διαδικασία έχει ολοκληρωθεί με επιτυχία, μιλά για το πραγματικό δώρο που της προσφέρθηκε. «…σήμερα, που όλα έχουν τελειώσει, θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τον άνθρωπο – ασθενή, που ήρθε τόσο ξαφνικά στη ζωή μου και μου έδωσε την ευκαιρία να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Αισθάνομαι τυχερή γιατί του έδωσα με αγάπη την ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΖΩΗ και εύχομαι ο Θεός να τον βοηθήσει να ξεπεράσει αυτή τη δυσκολία. Νιώθω υπέροχα, είμαι χαρούμενη και ευτυχισμένη που μπόρεσα να νικήσω τους φόβους και την ανασφάλειά μου. Είναι πραγματικά ένα δώρο που έκανα στον εαυτό μου».
«Μαζί, μπορούμε να κάνουμε πολλά…»
Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από τον Τάσο Κάππο και η συνεργασία με τους Ποδηλάτες Ζαχάρως, ήταν αυτή που διασφάλισε τη συνέχιση της δράσης, που κάθε χρόνο, μέσα από την ποδηλατική εκδήλωση «Δρόμος της Φωτιάς», γίνεται λήψη δειγμάτων από νέους εθελοντές δότες μυελού των οστών, με τη συνεργασία του Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας». «Οι Ποδηλάτες Ζαχάρως, είναι Σύλλογος Εθελοντισμού Δράσης και Άθλησης, με τις κοινωνικές δράσεις να αποτελούν ένα σημαντικό κεφάλαιο στον σύλλογο, αφού κάθε χρόνο, προσπαθούμε να αναπτύξουμε δράσεις με στόχο το κοινό καλό και αποδέκτες τους συνανθρώπους μας», σχολιάζει η Σπυριδουλα Αλεξανδροπούλου, εξηγώντας πως, η ενίσχυση – κάθε χρόνο – της Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, είναι μια από τις σημαντικότερες προσπάθειες που κάνει ο Σύλλογος, μετά την πρώτη εκδήλωση με τον Τάσο Κάππο. «Το δουλέψαμε με όλη την καρδιά και την ψυχή μας και, η αλήθεια είναι, πως, δεν περιμέναμε ότι θα είναι αποτέλεσμα και μάλιστα τόσο γρήγορα. Το να χαρίσεις ζωή, συνειδητά, είναι κάτι πολύ σημαντικό. Είναι ότι καλύτερο έχει κάνει ο Σύλλογος και θέλουμε να συνεχίσουμε…», συμπλήρωσε η κα Αλεξανδρόπουλου, που από την πρώτη στιγμή, μαζί με όλα τα μέλη του Δ.Σ των Ποδηλατών Ζαχάρως, ήταν στο πλευρό της δότριας, στηρίζοντας στην ψυχολογικά και ενθαρρύνοντάς τη. «Οι πιθανότητες είναι μικρές, αλλά, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι ακατόρθωτο. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι σώθηκε μια ζωή», καταλήγει η Σπυριδούλα Αλεξανδροπούλου. Το να μπορέσεις να σώσεις μια ζωή – συμπληρώνει ο Τάσος Κάππος – αποτελεί την κορυφαία πράξη εθελοντισμού και προσφοράς, αναφερόμενος στην απόφασή του να οργανώσουν μαζί με τους «Ποδηλάτες Ζαχάρως» την σημαντική αυτή δράση. Και όπως αποδεικνύεται, δεν έκανε λάθος, αφού οι «Ποδηλάτες Ζαχάρως», με τη σημαντική δράση και προσφορά την τοπική κοινωνία, το συνεχίζουν. «Όταν ξεκίνησαν όλα αυτά, δεν πιστεύαμε ότι μπορούμε να φτάσουμε στη σημερινή σημαντική ημέρα. Το ηθικό δίδαγμα λοιπόν είναι πως, όταν ενώνονται πολλοί άνθρωποι μαζί, μπορούν να κάνουν σημαντικά πράγματα», λέει ο κ.Κάππος, σημειώνοντας τέλος ότι, η διαδικασία αυτή, την οποία «έζησαν» δίπλα στη συμπατριώτισσά τους, ξεδιάλυνε κάθε φόβο που μπορεί να υπήρχε.
«Να μην πάρουμε πίσω την ελπίδα…»
Η Κωστούλα Χριστοδουλοπούλου, μέλος του Δ.Σ των Ποδηλατών Ζαχάρως και εθελόντρια δότρια μυελού των οστών και η ίδια, ήταν αυτή που ανέλαβε να μεταφέρει στην εφημ. «Πατρίς» τις σκέψεις και τα συναισθήματα της δότριας, για τη σημαντική αυτή πράξη. «Η απόφαση να γίνεις δότης μυελού των οστών, πρέπει να είναι συνειδητή και υπεύθυνη. Δεν μπορείς να πεις σε κάποιον ασθενή ότι υπάρχει κάπου ένας συνάνθρωπος του που μπορεί να τον βοηθήσει, να έχει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, κι εσύ, να αρνηθείς, αν και έχεις βρεθεί συμβατός. Δεν μπορείς να πάρεις πίσω την ελπίδα», λέει η κα Χριστοδουλοπούλου, μεταφέροντας τη χαρά και τη συγκίνηση της δότριας, αφού κατάφερε να κάνει μια τόσο σημαντική πράξη, χωρίς κανένα κόστος, αλλά με τεράστιο όφελος για την ίδια. Και εκτός από τις ευχαριστίες προς τον άνθρωπο που της έδωσε την ευκαιρία γι’ αυτό το «δώρο», μετέφερε και τις ευχαριστίες της προς όλους εκείνους που την στήριξαν σε αυτή την προσπάθεια.
6ος Δρόμος της Φωτιάς… με Όραμα Ελπίδας
