Πέντε από τους άγνωστους μικρούς «ήρωες» του Αιγαίου συνάντησε σήμερα κατά την επίσκεψη του στη Μυτιλήνη ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν που μαζί με άλλους προσκόπους ενήλικες και ανήλικους γράφουν τη δική τους άγνωστη στους πολλούς σελίδα στην ιστορία της αλληλεγγύης, στη μεγάλη ανθρωπιστική προσφυγική κρίση που ζει το νησί τους η Λέσβος, η Ελλάδα, η Ευρώπη, ο κόσμος όλος τους τελευταίους 15 μήνες.
Ο Ξενοφών, ο Στρατής, ο Γιάννης, ο άλλος ο Γιάννης και ο Μιχάλης υποδέχθηκαν το γενικό γραμματέα στον πρώτο σταθμό της περιοδείας του στο νησί. Τον χαιρέτησαν και του χάρισαν το πολύτιμο για αυτούς προσκοπικό μαντήλι. «Παγκόσμια είπαν ένδειξη πίστης στο καθήκον προς τον συνάνθρωπο». Κι ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ έσπευσε να φορέσει το προσκοπικό αυτό μαντήλι, να τους χαιρετήσει έναν προς έναν και να ζητήσει να φωτογραφηθεί μαζί τους. Χωριστά από τους άλλους εθελοντές που ήταν εκεί. «Γιατί έτσι έπρεπε» ειπώθηκε από τους ανθρώπους του Γενικού Γραμματέα, «γιατί έτσι πρέπει» απάντησαν τα παιδιά όταν ρωτήθηκαν γιατί κάνουν ότι κάνουν.
Ήταν τα ίδια παιδιά που παρακάθισαν στο γεύμα με το γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ. Τους ζητήθηκε να καθίσουν όμως δίπλα στο Γενικό Γραμματέα, πολύ πιο κοντά του από άλλα «θηρία» των μη Κυβερνητικών και άλλων εθελοντικών οργανώσεων, ανώτατα στελέχη των διωκτικών αρχών και της πολιτικής ζωής, ανάμεσα τους και δυο Έλληνες Υπουργούς.
Οι Ανιχνευτές Πρόσκοποι της Μυτιλήνης εκπροσώπησαν πολλά εκατομμύρια Προσκόπους από όλον τον κόσμο. όλους όσοι δίνουν καθημερινά τη μάχη τους για να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος.
Εδώ και τρία χρόνια, οι Πρόσκοποι στη Λέσβο, παράλληλα με την υλοποίηση του τακτικού τους προσκοπικού προγράμματος συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων από τις ροές προσφύγων στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα τους τελευταίους 15 μήνες με την άφιξη περισσοτέρων από 800.000 ανθρώπων στο νησί τα ανήλικα μέλη της Κίνησης μαζί με τα ενήλικα στελέχη βοήθησαν αθόρυβα παντού. Πιστοί στην υπόσχεση τους, αλλά και στις παραδόσεις τους, στέκονται δίπλα στους πρόσφυγες.
Οι Πρόσκοποι της Λέσβου, πολλοί από τους οποίους παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα των προσφύγων προσκόπων του 1922. «Βοηθούν κάθε άνθρωπο, σε κάθε περίσταση…». Ανιχνευτές και βαθμοφόροι στην πρώτη γραμμή τη περίοδο της άφιξης των λεμβών. Στους καταυλισμούς, στήνοντας σκηνές, συγκεντρώνοντας τρόφιμα για τις ανάγκες εστίασης, μοιράζοντας φαγητό. Παίζοντας ώρες ατέλειωτες με τα παιδιά πρόσφυγες. Ταυτόχρονα συνδράμουν όπου μπορούν την τοπική κοινωνία και τους φορείς της στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης. Αναδεικνύουν τις αρχές του Προσκοπισμού, τις πραγματικές αρχές της Ευρώπης.
