Τη φράση «πήραν τα μυαλά του αέρα» τη χρησιμοποιούμε για ανθρώπους ελαφρόμυαλους που μιλούν ή φέρονται υπερφίαλα και αλαζονικά.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τον Τάκη Νατσούλη, η πασίγνωστη αυτή φράση συνδέεται με ένα «υπερόπλο» των Βυζαντινών, μόνο που τότε η έκφραση σήμαινε κάτι διαφορετικό.
Ο λόγος για το «υγρόν πυρ», μια απόκρυφη εφεύρεση που καθώς λένε έφερε στο Βυζάντιο, τον 7ο αιώνα, ένας καλόγερος από τη Συρία, ο Καλλίνικος.
Στην πλώρη κάθε «χελιδονιού», δηλαδή μεγάλου βυζαντινού πλοίου με 4 σειρές κουπιά, ήταν τοποθετημένη σαν προτομή, το κεφάλι ενός λιονταριού ή άλλου θηρίου ή και ανθρώπου ακόμα, καμωμένο από μπρούντζο, που είχε το στόμα του διαρκώς ανοιχτό.
Το στόμα αυτό επικοινωνούσε με κάτι σωλήνες, από τις οποίες χυνόταν το υγρό, που ήταν μαύρο σαν ακάθαρτο πετρέλαιο, ενώ την ίδια στιγμή, από ένα άλλο σωλήνα στελνόταν με ειδικές φυσούνες άφθονος αέρας, ώστε να μπορεί να τινάζεται μακριά το υγρό.
Τους σωλήνες αυτούς, που επικοινωνούσαν απευθείας με το κεφάλι, οι Βυζαντινοί τους ονόμαζαν «μυελούς».
Από το τελευταίο αυτό, λοιπόν, έμεινε ως τα χρόνια μας η πασίγνωστη φράση “πήραν ,τα μυαλά του αέρα».
