«Φρένο» στην αναγνώριση ως ισότιμων με ελληνικά των πτυχίων που αποκτήθηκαν σε ξένο ΑΕΙ αφού προηγήθηκε τμήμα σπουδών στην Ελλάδα σε μη ελληνικά ΑΕΙ (αλλά παράρτημα ξένου), βάζει για μία ακόμα φορά η ελληνική δικαιοσύνη, παραπέμποντας ωστόσο το επίμαχο συνταγματικό ζήτημα σε μείζονα σύνθεση, λόγω σπουδαιότητας.

Η υπόθεση που απασχολεί το Συμβούλιο της Επικρατείας αφορά προσφυγή μιας απόφοιτης γαλλικού πανεπιστημίου, που ζήτησε από τον ΔΟΑΤΑΠ (Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης) να της αναγνωρίσει ως ισότιμο του ελληνικού ΑΕΙ τον τίτλο σπουδών που απέκτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Σεντ Ετιέν.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «’Έθνος του Σαββάτου», ο ΔΟΑΤΑΠ αρνήθηκε την αναγνώριση της ισοτιμίας, κρίνοντας ότι μπορούσε να καταταγεί στο 3ο εξάμηνο σπουδών της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών ή στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στην κατεύθυνση «Ζωγραφική» με συμπληρωματική εξέταση μαθημάτων του πρώτου έτους.

Κομβικό σημείο για την απόρριψη του αιτήματος της σπουδάστριας ήταν για τον ΔΟΑΤΑΠ το γεγονός ότι ο τίτλος σπουδών της αποκτήθηκε με παρακολούθηση του προγράμματος σπουδών του γαλλικού πανεπιστημίου, τα τρία πρώτα χρόνια στους χώρους του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης και τα δύο τελευταία στους χώρους του πανεπιστημίου στη Γαλλία. Η φοιτήτρια υποστηρίζει ότι αποτελεί εξωτερικό πτυχίο (που προβλέπεται από τους Ν. 3328 και 3369/05), ότι το πρόγραμμα καταρτίστηκε αποκλειστικά από το γαλλικό πανεπιστήμιο που είχε την αποκλειστική ευθύνη της εκτέλεσής του, χωρίς συμμετοχή στα ζητήματα αυτά του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, το οποίο απλά παραχώρησε τις εγκαταστάσεις του για την πραγματοποίηση των σπουδών στην Ελλάδα.

Το ΣτΕ, ερμηνεύοντας τη σχετική νομοθεσία σε συνδυασμό με το άρθρο 16 του Συντάγματος, συμφώνησε κατ’ αρχήν με τις απόψεις του ΔΟΑΤΑΠ κρίνοντας ότι δεν είναι βάσιμοι οι ισχυρισμοί της σπουδάστριας.

Το ανώτατο δικαστήριο δέχθηκε ότι, κατά την έννοια των διατάξεων του Ν. 3328/05 που ερμηνεύονται υπό το φως του άρθρου 16 του Συντάγματος για την ανώτατη εκπαίδευση, δεν θεωρούνται εξωτερικά πτυχία που μπορούν να αναγνωριστούν ως ισότιμα με τα απονεμόμενα από τα ελληνικά ΑΕΙ τα πτυχία που χορηγούνται από αλλοδαπό πανεπιστήμιο, όταν για τη χορήγησή τους έχει ληφθεί υπόψη χρόνος σπουδών που πραγματοποιήθηκε με επιτόπια παρακολούθηση του προγράμματος σπουδών στην Ελλάδα, σε μη ελληνικό ΑΕΙ.

Ανοικτό το ζήτημα
Ωστόσο, το ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι λόγω μείζονος σπουδαιότητος, τα κρίσιμα νομικά ζητήματα που τίθενται πρέπει να ερευνηθούν από μείζονα σύνθεση, στην οποία και παρέπεμψε την υπόθεση, αποφεύγοντας έτσι να απορρίψει ως αβάσιμη τη σχετική προσφυγή και αφήνοντας ουσιαστικά ανοικτό το όλο ζήτημα.

Στην προσφυγή της η σπουδάστρια επικαλείτο τις ρυθμίσεις του Ν. 3328/05 (που προβλέπει εξαιρέσεις για θέματα ανοικτών πανεπιστημίων, σπουδών εξ αποστάσεως κ.λπ.) και υποστήριξε ότι η υλοποίηση του προγράμματος τόσο στο πανεπιστήμιο στη Γαλλία, όσο και στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, υπέκειτο στο ίδιο διοικητικό και παιδαγωγικό καθεστώς, οι δε απαιτήσεις για την επιτυχία στις εξετάσεις, που διενεργούνταν υπό την αιγίδα της παιδαγωγικής ομάδας του Πανεπιστημίου, ήταν οι ίδιες για όλους τους φοιτητές.

Τον τελικό λόγο για την ισοτιμία θα έχει η μείζων σύνθεση του ανωτάτου δικαστηρίου.