Γνωστή είναι η λαϊκή παροιμιώδης έκφραση «κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε», που θέλει να πει ότι πριν κάνεις το οτιδήποτε, να παίρνεις τις προφυλάξεις σου και να μετράς τις ικανότητες σου, διαφορετικά θα πάθεις μεγάλη ζημιά.
Ο Τάκης Νατσουλής φαίνεται πως επινόησε μια ιστορία για το πώς ο θυμόσοφος λαός έβγαλε την παροιμία. Η ιστορία είναι η εξής:
«Ο γερο-θυμόσοφος βλέπει τον συμπέθερό του που τρέχει δεξιά και αριστερά ψάχνοντας να βρει το γάιδαρό του. Κάθεται κάτω κάτω στον ίσκιο μιας βελανιδιάς και έχει προσέξει ότι ο συμπέθερός του είχε ξεσαμαρώσει τον γάιδαρο και μόλις του έβαλε σε ένα κουρούπι πίτουρο και σε ένα άλλο νερό, έφυγε αφήνοντάς τον εκεί .
Ο γέρος, όμως, είχε παρατηρήσει όμως και κάτι ακόμη: ότι το ζώο ήταν λυτό, ότι ανέμιζε την ουρά του, και ότι, άμα η αλογόμυγα, τού χώθηκε στο ρουθούνι, άρχισε τις κλοτσιές και το έβαλε στα πόδια. Και την ώρα που ο απελπισμένος συμπέθερος ζυγώνει το γέρο και τον ρωτάει: «Μπας και είδες, συμπέθερε, κατά πού έκανε ο γάιδαρός μου;»»
Ο γέρος, αντί για άλλη απάντηση, του λέει και μάλιστα έμμετρα: «Κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε».
