Όταν σε ένα μέρος επικρατεί πανικός λόγω της πολυκοσμίας, λέμε πως εκεί «χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα».
Η φράση ξεκινάει και γίνεται γνωστή από ένα τραγούδι, που γράφτηκε για το θρήνο της Πόλης:
«Τ’ απάνω βήμα πάρθηκεν το κάτω ποκοιμάται το μεσακό εστράγγισε, παιδιά, πάρθην η Πόλη. Πήραν την Πόλη πήραν την, πήραν και την Ασία, πήραν και την Άγια Σοφιά, το μέγα μοναστήρι με τετρακόσια σήμαντρα με εξήντα καλογέρους. Κλαμμός, θραμμός, που γένηκε εκείνην την ημέρα έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα».
Όταν έπεφτε μια πόλη, ύστερα από μεγάλη πολιορκία, οι στρατιώτες που έμπαιναν μέσα νικητές λαφυραγωγούσαν (έπαιρναν σαν λάφυρα) αντικείμενα, αλλά και παιδιά και γυναίκες, που τους πουλούσαν και το κέρδος τους ήταν πολύ μεγάλο.
Αλλού μαζεύανε τους άντρες, αλλού τις γυναίκες κι αλλού τα παιδιά, που, κλαίγοντας, φωνάζανε τους γονείς τους.
