Για κάποιον που είναι έτοιμος να τσακωθεί λέμε πως «ξύνει» ή «τρίβει τα νύχια του για καυγά».
Σύμφωνα με μια εκδοχή, αυτή η φράση προέρχεται από μια κρητική πρόληψη, κατά την οποία όταν θέλει κάποιος να εξαναγκάσει αυτούς που μαλώνουν, να συνεχίσουν τον καυγά τους, δεν έχει παρά να τρίβει τα νύχια του.
Στη Ρόδο μεταχειρίζονται τη φράση «στου φίλου σου κόψε μαλλιά και στου εχθρού σου νύχια».
Στον Πόντο, πάλι, πιστεύουν ότι δυναμώνει κανείς τη φιλονικία αυτών που τσακώνονται, αν τρίψει ένα κομμάτι υφασμάτινο σάλι. Έτσι, έχουμε τη φράση «τρίψον σαλ»
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η φράση ρίζες της στη ρωμαϊκή εποχή και τους παλαιστές, οι οποίοι μπορούσαν να κάνουν όποια λαβή ήθελαν και να χτυπήσουν τον αντίπαλο με όποια κίνηση επέλεγαν, ακόμη και με πνίξιμο. Το μόνο που απαγορευόταν αυστηρά ήταν οι γρατσουνιές με τα νύχια. Ωστόσο, ο κανόνας ήταν δύσκολο να τηρηθεί, καθώς οι παλαιστές που συχνά ήταν σκλάβοι, ήταν συνηθισμένοι σε βαριές δουλειές και είχαν σκληρά και αιχμηρά νύχια. Για να μην παραβιάσουν λοιπόν τον κανόνα και αποκλειστούν, συνήθιζαν είτε να τρώνε τα νύχια, είτε να τα κόβουν, είτε να τα ξύνουν σε τραχιές επιφάνειες.
Από τη συνήθεια αυτή βγήκε και η γνωστή φράση.
