Ένα δάνειο που δεν πρόκειται να αποπληρωθεί, το χαρακτηρίζουμε λαϊκά ως «θαλασσοδάνειο», πρόκειται δηλαδή για «δανεικά κι αγύριστα» ή δάνειο της απελπισίας.
Προέρχεται από τον όρο «ναυτικό δάνειο».
Το ναυτοδάνειο το χορηγούσαν στον πλοιοκτήτη ή τον πλοίαρχο με πολύ μεγάλο τόκο, επειδή ο δανειστής συμμετείχε στον κίνδυνο να χάσει τα χρήματά του σε περίπτωση που θα ναυαγούσε το καράβι ή αβαρίας κλπ.
Ο θεσμός των ναυτοδανείων είχε εφαρμογή από τους αρχαίους και διατηρήθηκε και μετά και προπαντός το Μεσαίωνα και μπήκε και σε μας ο θεσμός (Ναυτικό Δίκαιο).
Τα ναυτοδάνεια ήταν πρόδρομος της «θαλασσασφάλειας».
