Αποκαλυπτικό των τουρκικών προθέσεων είναι το βιβλίο της Ακαδημίας Ιστορίας της γείτονος, που κυκλοφόρησε το 2004 με τίτλο «Οι ζώνες του Λυκόφωτος στο Αιγαίο-Τα μη Λησμονημένα Τουρκικά Νησιά». Τι προκύπτει μεταξύ άλλων; Ότι οι Τούρκοι δεν αμφισβητούν μόνο βραχονησίδες κοντά στα τουρκικά παράλια, αλλά και νησίδες στη… μέση του Αιγαίου πελάγους.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της Καθημερινής, το βασικό επιχείρημα που παρουσιάζει το βιβλίο είναι ότι οι νησίδες που δεν κατονομάζονται αλλά αναφέρονται στις συνθήκες ως «εξαρτώμενες» ή «παρακείμενες» των μεγάλων νησιών δεν έχουν μεταβιβαστεί ποτέ στην Ελλάδα.
Με αυτό το επιχείρημα στο βιβλίο αμφισβητούνται όχι μόνο ακατοίκητες βραχονησίδες που σήμερα χρησιμοποιούν Έλληνες βοσκοί, όπως η νήσος Αστακίδα στα βόρεια της Κάσου, αλλά και κατοικημένα μεγάλα νησιά, όπως η Ψέριμος.
Στο βιβλίο γράφουν ότι «τα πιο γνωστά αμφισβητούμενα νησιά είναι: Αρκοί, Φαρμακονήσι, Ψέριμος, Λέβητα, Κίνναρος, Λιάδι, Κανδελιούσσα, Αδέλφια, Σύρνα, Πλακίδα, Σοφράνα και Αστακίδα».
