Το «κίνημα των διοδίων» και οι πιέσεις πολιτών και φορέων που εντείνονται το τελευταίο διάστημα, ίσως αποδώσουν τελικά καρπούς. Σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις μεταξύ του υπουργείου Υποδομών και των κοινοπραξιών που έχουν αναλάβει την κατασκευή των πέντε νέων εθνικών οδών στη χώρα μας για τη μείωση του κόστους των διοδίων με αντάλλαγμα την επέκταση της σύμβασης εκμετάλλευσης.
Όπως ανέφερε σε ξένο ειδησεογραφικό πρακτορείο ο επικεφαλής του τμήματος έργων παραχώρησης της γαλλικής Vinci κ. Louis Roch Βurgard, η εταιρεία του βρίσκεται σε συζητήσεις με την πολιτική ηγεσία για επαναδιαπραγμάτευση των όρων των σχετικών συμβάσεων. Η Vinci συμμετέχει στα υπό κατασκευή τμήματα του εθνικού οδικού δικτύου Ελευσίνα- Τσακώνα (Ολυμπία οδός) και Μαλιακός – Κλειδί (αυτοκινητόδρομος Αιγαίου).
Στη διαπραγμάτευση αναμένεται να μπει ακόμη και σύμβαση παραχώρησης για τη γέφυρα Ρίου- Αντιρρίου, όπου το κόστος θεωρείται υπερβολικό, αφού το τέλος διέλευσης για τα ΙΧ αυτοκίνητα υπερβαίνει τα 12 ευρώ. Οι συμβάσεις παραχώρησης για οδοποιίες που υπεγράφησαν το 2007 με στόχο να αλλάξουν τον οδικό χάρτη της Ελλάδας και να δώσουν ανάπτυξη στην οικονομία έχουν συγκεντρώσει την μήνιν των πολιτών, αφού τα έσοδα από τα διόδια που εκμεταλλεύονται οι ιδιωτικές κοινοπραξίες ώστε και να προχωρούν τα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα και οι τράπεζες να έχουν «κάλυμμα» για να τα στηρίζουν με ενέσεις ρευστότητας θεωρούνται από όλο και περισσότερους συμπολίτες μας υπέρογκα, με αποτέλεσμα να αρνούνται να καταβάλουν το τίμημα.
Για έναν οδηγό το κόστος των διοδίων Αθήνα- Θεσσαλονίκη με επιστροφή χρησιμοποιώντας και την Αττική οδό ξεπερνά τα 50 ευρώ. Υψηλά ποσά πληρώνουν οι οδηγοί και για τους άξονες Αθήνα- Πάτρα (17 ευρώ) ή ΑθήναΤρίπολη (24 ευρώ). Οι επικεφαλής των κοινοπραξιών μιλάνε για παράνομη συμπεριφορά και υπεραμύνονται της πρακτικής των διοδίων, αφού μόνο έτσι σε ένα κράτος με σοβαρά οικονομικά προβλήματα όπως η Ελλάδα θα μπορέσουν να γίνουν έργα υποδομής που θα αλλάξουν στο μέλλον το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, αναφέροντας χαρακτηριστικά τα παραδείγματα του «Ελευθέριος Βενιζέλος», της Αττικής οδού και της γέφυρας ΡίουΑντιρρίου.
Επισημαίνουν ότι η πρακτική του «δεν πληρώνω» θέτει σε κίνδυνο τα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα, αφού η κρίση έχει πλήξει και τη διελευσιμότητα, με αποτέλεσμα τα αρχικά πλάνα να αποκλίνουν και οι τράπεζες να βρίσκονται με το δάχτυλο στη σκανδάλη απειλώντας να σταματήσουν τον δανεισμό. Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν, για κάθε ένα ευρώ που πληρώνει ο χρήστης γίνεται έργο αξίας πέντε ευρώ.
Από την άλλη πλευρά, η προείσπραξη των διοδίων για οδοποιίες που σήμερα είναι καρμανιόλες και ο αποκλεισμός παράπλευρων δρόμων οδήγησαν σε κοινωνική έκρηξη (τελευταίο παράδειγμα η πρωτοβουλία Γκλέτσου στη Στυλίδα), με αποτέλεσμα κυβέρνηση και εργολάβοι να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και με τις «ευλογίες» των τραπεζών να βρουν τη χρυσή τομή ώστε και τα έργα να γίνουν και οι πολίτες να μην επιβαρύνονται υπέρογκα. Πολλοί κατηγορούν το υπουργείο για ολιγωρία στο φλέγον αυτό ζήτημα και επισημαίνουν ότι η ολιγωρία αυτή συνδέεται και με το γεγονός ότι πάνω από το 60% του αντιτίμου του διοδίου επιστρέφεται στο κράτος.
Πηγή: www.tovima.gr
