Ανήμερα της Παγκόσμιας ημέρας πρόληψης κατά του καρκίνου του μαστού, η Νατάσα Παζαΐτη, σε μία σπάνια τηλεοπτική συνέντευξη, μίλησε στο Happy Day και τη Σταματίνα Τσιμτσιλή για την κινητήριο δύναμη που την οδήγησε στην ιατρική, τις ιστορίες με ασθενείς της που την συγκλόνισαν και βέβαια για την πρόληψη.
«Όταν πήγα στην ιατρική και έφτασα στις κλινικές, με ενέπνευσαν οι ασθενείς. Τότε αποφάσισα να γίνω γιατρός. Κατά τη διάρκεια της πρακτικής, μια γυναίκα με έβαλε σε χειρουργείο και είδα τη μαγεία να επεμβαίνεις στο σώμα ενός ανθρώπου με τα χέρια σου. Πήρα μέρος σε ένα χειρουργείο μαστεκτομής.
Δεν θα ξεχάσω το βλέμμα της γυναίκας, όταν ξύπνησε και έβαλε τα χέρια της στο στήθος της. Δεν θα ξεχάσω τα δάκρυά της. Είπα ότι δεν μπορεί μια γυναίκα να χάσει τον μαστό της από τον καρκίνο. Εντάχθηκα αμέσως στο ιατρείο μαστού. Μια γυναίκα θα πρέπει να αποκαθιστά τον μαστό της. Σήμερα έχουμε στα χέρια μας πολλές διαφορετικές τεχνικές και έχουν εξελιχθεί τα υλικά για τις μαστεκτομές», δήλωσε αρχικά η Νατάσα Παζαΐτη.
«Ο καρκίνος είναι μία νόσος φθοράς. Ο οργανισμός είναι ένα πολύπλοκο μηχάνημα. Ακούμε για περισσότερους καρκίνους γιατί γίνονται περισσότερες εξετάσεις. Ο καρκίνος δημιουργείται όταν ένα κύτταρο παύει να λειτουργεί φυσιολογικά. Μπορεί να είναι η κληρονομικότητα, η οποία ευθύνεται σε πολύ μικρό ποσοστό για τον καρκίνο του μαστού. Κάθε γυναίκα από τα 30 πρέπει να υποβάλλεται σε ετήσιο προληπτικό έλεγχο. Από την ηλικία των 40, επιβάλλεται η μαστογραφία», ξεκαθάρισε.
«Το πρώτο πράγμα που ρωτά μια γυναίκα είναι “πόσο χρόνο έχω;”. Νομίζουν ότι η διάγνωση συνδέεται και με το τέλος της ζωής. Ο καρκίνος αυτός θεραπεύεται πλήρως, ειδικά όταν βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο. Η δεύτερη ερώτηση είναι “τι θα πω στα παιδιά μου”. Είναι δύσκολο να ανακοινώσεις σε μια γυναίκα ότι πάσχει από καρκίνο του μαστού. Όμως σαν γυναίκα γιατρός κατανοώ βαθιά τις αγωνίες της», πρόσθεσε.
Για το άρθρο που είχε δημοσιευτεί από κάποια που υπέγραφε ως «Νατάσσα Καραμανλή» και μιλούσε για τη δική της περιπέτεια με τον καρκίνο του μαστού, η Νατάσα Παζαΐτη ξεκαθάρισε ότι δεν κρυβόταν η ίδια πίσω από αυτό.
«Δεν ήμουν εγώ. Δεν θα είχα κανέναν πρόβλημα να το πω και να κάνω τον εαυτό μου σημαία για να ενθαρρύνω τις γυναίκες. Δεν ισχύει ότι ήμουν εγώ».
Η Νατάσα Παζαΐτη, σε ερώτηση για το γεγονός ότι αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας, απάντησε: «Δεν έχω επιλέξει τον δρόμο της σιωπής. Επικοινωνώ με τον κόσμο, είμαι αφοσιωμένη στην επιστήμη μου. Επικοινωνώ και μέσα από τα social. Δεν με ενδιαφέρει κάτι άλλο, δεν χρειάζομαι κάτι άλλο. Δεν χρειάζομαι τη δημοσιότητα που έχει να κάνει με την οικογένειά μου».
Για τα παιδιά της: «Η πιο δύσκολη περίοδος ήταν αυτή της ειδικότητάς μου, όταν τα παιδιά ήταν μικρά και έχασα στιγμές μαζί τους. Με ρωτούσαν πότε θα γυρίσω σπίτι γιατί έλειπα πολλές ώρες. Μου το καταλόγιζαν πολλά χρόνια, τώρα όμως που έχουν μεγαλώσει, άλλαξαν. Θυμούνται όλες τις θυσίες που έχω κάνει για τη δουλειά μου και το θαυμάζουν. Είμαι καλό παράδειγμα, μου το έχουν συγχωρήσει».
