Υπέρ της άφεσης χρέους της Ελλάδας και άλλων υπερχρεωμένων χωρών τάχθηκε ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (Ifo) του Μονάχου Χανς-Βέρνερ Ζιν, ο οποίος επισήμανε ότι μπορεί με αυτόν τον τρόπο να επιβραβεύεται η εσφαλμένη συμπεριφορά αυτών των χωρών, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος προκειμένου να ανακάμψουν.
Σε δημοσίευμα της Sueddeutsche Zeitung υπό τον τίτλο «Το αγαπά ακόμη», εννοώντας το ευρώ, επισημαίνεται ότι ο κ. Ζιν, ο οποίος έχει ασκήσει δριμεία κριτική για την πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, παρουσιάζοντας το νέο του βιβλίο «The Euro Trap» (Η παγίδα του ευρώ), εμφανίστηκε αφοσιωμένος στο κοινό νόμισμα και στην ευρωπαϊκή ιδέα.
«Θέλω να διατηρηθεί το ευρώ και πιστεύω στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης», δήλωσε ο Γερμανός οικονομολόγος και τάχθηκε υπέρ ενός δραστικού «κουρέματος» του χρέους για την «Ελλάδα και Σία», όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Πρέπει να αφεθούν τα χρέη, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι με αυτό επιβραβεύεται η εσφαλμένη συμπεριφορά τους, τόνισε. Διαφορετικά αυτές οι χώρες δεν έχουν πιθανότητα ανάκαμψης, επισήμανε και, απευθυνόμενος λιγότερο προς τα κράτη και περισσότερο προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, δήλωσε: «Οι τράπεζες θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι πλέον δεν θα τους βγάλουν από την δύσκολη θέση οι φορολογούμενοι», δήλωσε. Στο δημοσίευμα αναφέρεται ακόμη ότι ο κ. Ζιν είναι φανατικός ευρωπαϊστής και παθιασμένος επισκέπτης της Ελλάδας.
Σε διαφορετικό ύφος είναι το βιβλίο του Τόμας Μάιερ, Διευθυντή του Ινστιτούτου «Flossbach von Storch» και πρώην επικεφαλής οικονομολόγου της Deutsche Bank. Σε συνέντευξή του στον ιστότοπο «Deutsche Wirtschaftsnachrichten», με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του, «Η νέα τάξη του χρήματος. Γιατί χρειαζόμαστε νομισματική μεταρρύθμιση», ο κ. Μάιερ υποστηρίζει ότι είτε η Ελλάδα είτε η Γερμανία θα μπορούσαν να βγουν από την Ευρωζώνη. Η Ελλάδα λόγω του ότι δεν τα βγάζει πέρα σε αυτό το πλαίσιο εξαιτίας του μεγάλου χρέους της και η Γερμανία, στην περίπτωση που η Ευρωζώνη προχωρήσει σε πλήρη νομισματοποίηση του χρέους. «Εάν υπάρξει συρρίκνωση της Νομισματικής Ένωσης, θα επανέλθει το ερώτημα, εάν αντί ενός ενιαίου νομίσματος θα ήταν προτιμότερο να έχουμε ένα κοινοτικό νόμισμα, σε συναγωνισμό με άλλα νομίσματα», επισημαίνει και ως μοντέλο για το πώς θα έπρεπε να λειτουργεί η Ευρώπη και η ΕΚΤ φέρνει τις ΗΠΑ.