Σε καθεστώς τεχνικής χρεοκοπίας οδηγείται η Αργεντινή, καθώς έχει στη διάθεσή της μια «περίοδο χάριτος» 30 ημερών για την πληρωμή των κερδοσκοπικών funds, τα οποία κέρδισαν τη δικαστική διαμάχη και δεν υποχρεώνονται να αποδεχτούν ένα «κούρεμα» ομολόγων από την κυβέρνηση. Το Μπουένος Άιρες δίνει τώρα μάχη με τον χρόνο που μετρά αντίστροφα για τη δεύτερη στάση πληρωμών μέσα σε 12 χρόνια.
Μέχρι χθες το Μπουένος Άιρες έπρεπε να καταβάλει 1,5 δισ. δολάρια σε κερδοσκοπικά funds, όμως η κυβέρνηση Κίρχνερ αρνήθηκε να αποδεχθεί τον εκβιασμό αυτό και πρέπει μέχρι τις 30 Ιουλίου να πετύχει συμφωνία με τους πιστωτές της. Το κόστος δανεισμού σε δολάρια για την Αργεντινή ξεπέρασε, χθες, το 10%, ενώ ο Merval στο χρηματιστήριο του Μπουένος Άιρες κατέγραψε μικρές απώλειες.
Το «κοράκι» Πολ Σίνγκερ
Πίσω από αυτή την καλά ενορχηστρωμένη προσπάθεια να μην αποδεχθούν τα hedge funds την αναδιάρθρωση του χρέους και να δικαιωθούν από δικαστήριο της Νέας Υόρκης ζητώντας την αποπληρωμή τους στο ακέραιο, βρίσκεται ένας άνθρωπος… Ο λόγος για τον Πολ Σίνγκερ του fund NML που ηγήθηκε της δικαστικής διαμάχης, κέρδισε και έκανε μια χώρα να γονατίσει.
Είναι ο άνθρωπος που καθοδηγεί την ομάδα των hedge funds στην προσπάθειά τους να λάβουν το 100% της αξίας των ομολόγων της Αργεντινής, όπου άλλοι επενδυτές έχουν δεχτεί ένα κούρεμα 70% για την αποπληρωμή τους. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει αυτό. Στην πραγματικότητα είναι ο βασιλιάς αυτής της στρατηγικής.
Σύμφωνα με το Business Insider, το 1995 αγόρασε τραπεζικό χρέος 20 εκατ. δολαρίων στο Περού και στη συνέχεια μήνυσε τις εν λόγω τράπεζες μέχρι που πήρε περί τα 58 εκατ. δολάρια.
Το 2002 και το 2003 ο Σίνγκερ έλαβε πάνω από 100 εκατ. δολάρια μόνο από την αγορά 30 εκατ. δολαρίων χρέους που άνηκε στο Κονγκό-Μπραζαβίλ. Η περίπτωση της Αργεντινής ήταν μια ακόμα ευκαιρία. Ο Σίνγκερ μήνυσε τη χώρα, επικαλούμενος τη ρήτρα pari passu. Η ρήτρα pari passu ουσιαστικά σημαίνει ότι ο δανειζόμενος δεν μπορεί να πληρώσει μερικούς μόνο ομολογιούχους.
Για να πάρει τα λεφτά του ο Σίνγκερ κυνήγησε τα περιουσιακά στοιχεία της Αργεντινής σε όλο τον κόσμο, υποστηρίζοντας ότι ακόμη και αν ο ίδιος δεν μπορούσε να τα διεκδικήσει με βάση τη δικαστική δικαιοδοσία των ΗΠΑ, θα μπορούσε να προσπαθήσει να μηνύσει τη χώρα όταν εκείνη έβρισκε τα χρήματά της. Η Αργεντινή διαφώνησε με όλα αυτά και οδήγησε το θέμα μέχρι και το Ανώτατο Δικαστήριο, αλλά έχασε.
Ενώ όλα αυτά συνέβαιναν και ο Σίνγκερ έδειχνε τη δύναμή του, η Αργεντινή συνέχισε να αγνοεί τη διεθνή κοινότητα και επέλεξε μερικούς νόμους να τους τηρήσει και άλλους να τους αγνοήσει.
Game over…
Εάν η Αργεντινή δεν έλθει σε συμφωνία με τους πιστωτές της έως τις 30 Ιουλίου θα οδηγηθεί σε χρεοκοπία.
Εάν χρεοκοπήσει, οι επενδυτές θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της χώρας να εξυπηρετήσει τα ομόλογα, καθώς η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να τυπώσει χρήματα για να πληρώσει τους πιστωτές της.
Εάν η Αργεντινή δεν πληρώσει τα hedge funds, τα 1,3 δισ. δολάρια, τότε θα ανοίξει το δρόμο για αγωγές από άλλους επενδυτές, οι οποίοι κατέχουν επίσης τα ομόλογα, εξέλιξη που μπορεί να κοστίσει στη χώρα έως και 15 δισ. δολάρια.
