Νέες μειώσεις συντάξεων, περιορισμό του εργατικού κόστους στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και ευελιξία στις ομαδικές απολύσεις ζητά η τρόικα από την ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με την έκθεση αξιολόγησης του Μνημονίου που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Για τις συντάξεις η έκθεση αξιολόγησης αναφέρει πως τους επόμενους μήνες θα πραγματοποιηθεί μία βαθιά αναθεώρηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης η οποία θα εστιάζει στην αναθεώρηση των δαπανών κοινωνικής πρόνοιας ώστε να βελτιωθεί η βιωσιμότητα του συστήματος.

Σύμφωνα με την ΕΕ οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευθεί να ενισχυθεί το συνταξιοδοτικό σύστημα ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά του και να ενισχύσουν την προσφορά εργασίας και για αυτό τον σκοπό θα ετοιμάσουν σχέδιο ολοκληρωμένης πρότασης σχετικά με τα κύρια σημεία στην περαιτέρω συγχώνευση των ταμείων και την εναρμόνιση των συνεισφορών με τις διαδικασίες πληρωμών μέχρι τον Ιούνιο του 2014. Το σχέδιο θα συμπληρωθεί στη συνέχεια από αναλογιστική μελέτη του συνολικού συνταξιοδοτικού συστήματος, που θα στηρίξει συγκεκριμένο σχεδιασμό και παραμετρικές βελτιώσεις. Αυτές οι αλλαγές θα νομοθετηθούν ώστε να τεθούν σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου του 2015.

Η τρόικα θεωρεί πως το κύριο συνταξιοδοτικό σύστημα παραμένει ιδιαιτέρως κατακερματισμένο, βασίζεται στην αυξημένη χρηματοδότηση από της κρατικές μεταφορές, ενώ οι κανόνες συνταξιοδότησης διαφέρουν πολύ ανάμεσα στις διαφορετικές κατηγορίες πληθυσμού. Αναφορά γίνεται στην έκθεση και στις επικουρικές συντάξεις για τις οποίες τονίζεται πως οι μεταρρυθμίσεις του 2012 δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί πλήρως, ενώ η μεταρρύθμιση για τα εφάπαξ θα πρέπει να ολοκληρωθεί.

Πολιτικά «ακανθώδης» είναι και οι αλλαγές που ζητά η τρόικα στα εργασιακά. Σύμφωνα με την ΕΕ είναι σημαντικό να υπάρξουν περαιτέρω μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά. Συγκεκριμένα επισημαίνεται πως εάν τα βήματα για τη βελτίωση του συστήματος αναφορικά με τις συλλογικές απολύσεις δεν είναι αποδοτικά τότε το σύστημα θα ευθυγραμμιστεί μέσω νομοθεσίας το φθινόπωρο του 2014. Η έκθεση προαναγγέλλει παρεμβάσεις σε μεταγενέστερο στάδιο στο εργατικό κόστος και στις εργασιακές σχέσεις στη βιομηχανία, κατόπιν διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους.