Τα «όπλα» του Κατάρ στον πόλεμο των τιμών του φυσικού αερίου

Το Κατάρ υπέγραψε με ναυπηγεία της Ν. Κορέας συμφωνίες για την κατασκευή 100 πλοίων LNG. Έχει ήδη υπογράψει και με κινεζικά ναυπηγεία την κατασκευή άλλων 15 πλοίων LNG, ενώ κατέχει ήδη μέσω της εταιρείας NAKILAT 69 πλοία LNG και επιπλέον 15 σε κοινή ιδιοκτησία μέσω της μικτής εταιρείας με τον Γ. Αγγελικούση, Global Shipping Co Ltd.

Η Παγκόσμια αγορά αναρωτιέται γιατί το Κατάρ επενδύει σε πλοία LNG. Επιθυμούν να γίνουν εφοπλιστές; Ή επιθυμούν απλώς να ελέγξουν το κόστος της μεταφοράς του LNG; Με τις τιμές του LNG να είναι ιδιαίτερα χαμηλές και η πρόβλεψη για αυτές να είναι ότι θα παραμείνουν χαμηλές για αρκετά χρόνια, το μεταφορικό κόστος είναι πλέον εξαιρετικά σημαντικό όταν είναι υψηλό και προστίθεται στις χαμηλές τιμές του LNG.

Με την παραγγελία των 100 πλοίων LNG του Κατάρ, ξεκίνησε ο πόλεμος των τιμών του LNG μεταξύ των παραγωγών. Το Κατάρ κατασκευάζει στην ουσία τους δικούς του «αγωγούς» για την μεταφορά του LNG που παράγει.

Κάνει ότι έκανε η Ρωσία την δεκαετία του ’60, όταν κατασκεύασε τους αγωγούς φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Σήμερα όμως όπως έχει αποδειχθεί η κατασκευή νέων αγωγών έχει ιδιαίτερα υψηλό κόστος επένδυσης το οποίο πληρώνουν οι παραγωγοί με εξίσου υψηλά τέλη διέλευσης για τις χώρες από τις οποίες διέρχονται, παρέχουν δε φυσικό αέριο σε συγκεκριμένους πελάτες στις χώρες αυτές.

Ταυτόχρονα, οι πόλεμοι και η τρομοκρατία, τους καθιστούν μειωμένης ασφάλειας και υψηλού ρίσκου. Αντίθετα τα πλοία LNG παρέχουν ασφάλεια στη μεταφορά, δεν έχουν μία συγκεκριμένη διαδρομή όπως οι αγωγοί και είναι ευέλικτα να παραδίδουν LNG στην Ευρώπη ή Άπω Ανατολή ή όπου αλλού τα καλεί η ζήτηση.

Σύμφωνα με την πρόσφατη ανακοίνωση το Κατάρ θα καταβάλει 18 δισ. δολάρια για 100 πλοία LNG, όταν ένας αγωγός φυσικού αερίου της GAZPROM προς την Κίνα (Power of Siberia) κόστισε 100 δισ. δολάρια.

Το Κατάρ με το στόλο του, των LNG πλοίων του, θα πετύχει να ελέγξει τα ναύλα στην μεταφορά LNG, να επιβαρύνει ανάλογα με την ζήτηση της αγοράς το δικό του LNG προς εξαγωγή προκειμένου να είναι ανταγωνιστική η τιμή του για παράδοση CIF στους πελάτες του.

Τα πλοία, όπως προαναφέραμε, κοστίζουν λιγότερο από τους αγωγούς. Δεν πληρώνουν τέλη διέλευσης (όπως οι αγωγοί από τις χώρες που διέρχονται), ενώ είναι ευέλικτα και πιο ασφαλή από τους αγωγούς.

Το Κατάρ ενδιαφέρεται να μπορεί να πουλά το LNG που παράγει. Αυτός είναι ο στόχος του. Και αν δούμε τη διακύμανση των ναύλων των LNG πλοίων τα τελευταία χρόνια είναι από 120.000 δολάρια μέχρι 30.000 δολάρια τη μέρα. Μέσα σ’ αυτό το φάσμα τιμών το Κατάρ θα έχει την δυνατότητα να επιβαρύνει τον πελάτη του τόσο στα ναύλα, ώστε να είναι η πλέον ανταγωνιστική η τιμή του LNG που θα τον προμηθεύει.