Οι επιχειρήσεις στην Ιταλία συνεχίζουν να πλήττονται από την ύφεση και να κατεβάζουν σε πολλές περιπτώσεις ρολά, παρά τις προβλέψεις της κυβέρνησης της Ρώμης για επιστροφή στην οικονομική ανάκαμψη εντός των πρώτων μηνών του 2014.
Όπως υπογραμμίζει ο Τύπος, η προσφυγή στο έκτακτο ταμείο ανεργίας παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, κάτι το οποίο σημαίνει μεγάλη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού και μάλιστα χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα αλλαγή πορείας.
«Τους τελευταίους δυο μήνες, χάθηκαν άλλες 5.000 θέσεις εργασίας λόγω της διακοπής της λειτουργίας ντόπιων και (θυγατρικών) ξένων επιχειρήσεων σε όλη την χώρα», έγραψε η εφημερίδα της Ρώμης Λα Ρεπούμπλικα.
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, ενδεικτικά, αναφέρονται τα ονόματα των εταιριών εμφιαλωμένου νερού Sangemini, των παιδικών τροφών Plasmon, τα χαλυβουργεία Beltrame και της αυτοκινητοβιομηχανίας Mercedes-Benz, που ανακοίνωσαν μειώσεις προσωπικού.
Παράλληλα απολύσεις έχουν ανακοινώσει οι Ideal Standard, η οποία παράγει είδη υγιεινής, ο κολοσσός των τηλεπικοινωνιών Alcatel , ενώ σε ότι αφορά την επιχείρηση Electrolux επιχειρείται η μετακίνηση διακοσίων εργαζομένων, που κρίθηκαν υπεράριθμοι, σε νέες εταιρίες.
Στην Σαρδηνία -την περιοχή της Ιταλίας που πλήττεται πιθανότατα σφοδρότερα από κάθε άλλη από την οικονομική κρίση- η μόνη ομάδα η οποία ακόμη αντέχει στην ύφεση, είναι εκείνη των δημοσίων υπαλλήλων.
Όπως αναφέρει η ιταλική δημόσια τηλεόραση Rai, σε σειρά αναλυτικών ρεπορτάζ της, «η επιχειρηματικότητα στην περιοχή αυτή είναι ουσιαστικά νεκρή». Εμβληματική θεωρείται η περίπτωση της εταιρίας παραγωγής αλουμινίου Alcoa: οι τριακόσιοι εργαζόμενοί της, αν εξευρεθούν οι αναγκαίοι πόροι πρόκειται να παραμείνουν για δεύτερη συνεχή χρονιά σε ταμείο ανεργίας.
Τις περασμένες ημέρες οι άνεργοι αυτοί απέκλεισαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας την οδική αρτηρία Αουρέλια, η οποία συνδέει την Ρώμη με την βόρειο Ιταλία, ενώ πραγματοποίησαν διαδήλωση μπροστά από το υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης.
Σε συνάντηση της κυβέρνησης του Ενρίκο Λέτα με την εργοδοσία συζητήθηκε ένα γενικό πλαίσιο βάσει του οποίου θα μπορούσε να γίνει η διαπραγμάτευση για την επαναλειτουργία της Alcoa, η οποία βρίσκεται στην περιοχή Σούλτσις της Σαρδηνίας, μια από τις φτωχότερες της Ιταλίας.