Οι κεντρικές τράπεζες των αναπτυσσόμενων χωρών πούλησαν 45 δισ. ευρώ το 2012, μειώνοντας κατά 8% τη συμμετοχή του κοινού νομίσματος στα συναλλαγματικά διαθέσιμά τους, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Financial Times που επικαλείται στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).
Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει, σημειώνει το δημοσίευμα, τη ζημιά που έχει προκαλέσει η κρίση χρέους της Ευρώπης στη θέση της στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, καθώς απομακρύνεται η πιθανότητα να αμφισβητηθεί το δολάριο από το ευρώ.
«Το ευρώ θα είναι το νούμερο δύο διεθνές νόμισμα, αλλά δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν προοπτικές να αμφισβητήσει το δολάριο», δήλωσε ο καθηγητής Οικονομικών στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ Τζέφρι Φρένκελ.
Η επιλογή της σύνθεσης των συναλλαγματικών διαθεσίμων των αναπτυσσόμενων χωρών δίνει ένα σαφές μήνυμα σχετικά με τα νομίσματα που αυτές θεωρούν περισσότερο σταθερά, ασφαλή και ρευστά, αναφέρει το δημοσίευμα.
Οι επενδύσεις σε ευρώ αποτελούν τώρα μόνο το 24% των διαθεσίμων των αναπτυσσόμενων χωρών, το χαμηλότερο επίπεδο από το 2002 και πολύ πιο κάτω από το υψηλό επίπεδο του 31% το 2009, ενώ μειώθηκε και η συμμετοχή του ευρώ στα συνολικά παγκόσμια διαθέσιμα.
Η συμμετοχή του δολαρίου στα διαθέσιμα διατηρήθηκε σταθερή σε περίπου 60%.
Οι αναπτυσσόμενες χώρες στράφηκαν σε άλλα νομίσματα, όπως το δολάριο Αυστραλίας και τα νομίσματα άλλων αναδυόμενων αγορών.
Η Κίνα και η Βραζιλία υπέγραψαν την περασμένη εβδομάδα μία συμφωνία ανταλλαγής (swap) ύψους 30 δισ. δολαρίων, ώστε η κάθε μία να μπορεί να δανεισθεί το νόμισμα της άλλης σε περίπτωση αναταραχής στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, παρακάμπτοντας την ανάγκη διατήρησης διαθεσίμων σε δολάρια.
Ο κ. Φρένκελ δήλωσε ότι το μέγεθος της Ευρωζώνης καθιστά ανταγωνιστικό το ευρώ ως αποθεματικό νόμισμα και οι αποδόσεις του δεν είναι χαμηλότερες σε σχέση με τις αποδόσεις των νομισμάτων άλλων μεγάλων οικονομιών.
Ωστόσο, σημειώνει, οι αγορές ομολόγων της Ευρωζώνης δεν είναι πλέον τόσο βαθιές ή ρευστές, λόγω των ανησυχιών για τη φερεγγυότητα της Ισπανίας και της Ιταλίας.
«Ο βαθμός ενοποίησης των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών αγορών έχει υποχωρήσει. Στο επίπεδο αυτό είναι που το ευρώ έχασε έδαφος ως διεθνές νόμισμα», υπογράμμισε ο καθηγητής.
Το ευρώ μπορεί να ξανακερδίσει την αίγλη του, εάν η Ευρώπη κινηθεί προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής ενοποίησης και μίας ενιαίας αγοράς κρατικών ομολόγων.
Ωστόσο, η «ώρα» του μπορεί να έχει περάσει, καθώς οι μεγάλες αλλαγές που σημειώνονται στην παγκόσμια οικονομία προωθούν τα νομίσματα των νέων αναδυόμενων οικονομιών, τα οποία θα είναι ανταγωνιστικά τόσο προς το ευρώ όσο και προς το δολάριο, σημειώνει το δημοσίευμα.
