«Η πορεία των εξαγωγών στο 11μηνο του 2018 είναι ανοδική. Αλλά δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Δεν υπάρχει οροφή στις εξαγωγές και την εξωστρέφεια. Δυστυχώς, υπήρχε και υπάρχει οροφή στην παραγωγή και αυτό θέλουμε να επαναπροδιορίσουμε με ατμομηχανή τη Βόρεια Ελλάδα και τις ανεξάντλητες παραγωγικές της δυνατότητες».
Με τη φράση αυτή, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων (ΣΕΒΕ), επιχειρηματίας Γεώργιος Κωνσταντόπουλος, απάντησε σήμερα σε ένα ερώτημα με δύο σκέλη: αυτό που αφορά το ποια είναι η προοπτική για τις ελληνικές εξαγωγές, κι εκείνο που έχει να κάνει με τους λόγους που οδήγησαν στη συνεργασία μεταξύ του ΣΕΒΕ και του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), μεταξύ άλλων για την από κοινού διοργάνωση εκδήλωσης στη Θεσσαλονίκη, με την υποστήριξη της Eurobank.
«Βασικός στόχος του ΣΕΒΕ ήταν και είναι πρώτα το ‘παράγω’ και μετά το ‘εξάγω’. Για να εξάγουμε, πρέπει να έχουμε προϊόν να παράξουμε. Η ζήτηση των ελληνικών προϊόντων γίνεται όλο και πιο δυναμική και ανερχόμενη και στις παραδοσιακές και στις νέες αγορές ανά τον κόσμο (…) Το made in Greece ανεβαίνει συνέχεια στο εξωτερικό, ο πολιτισμός, η ιστορία μας, η διατροφική μας κουλτούρα – όλα αυτά συμβάλλουν στην αύξηση (των εξαγωγών).
Αν όμως δεν υπάρχει δυνατό πάντρεμα με τον κόσμο της παραγωγής, αν δεν κοιτάξουμε πάλι το παραγωγικό μοντέλο της χώρας μας, δεν θα έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εν τη ενώσει η ισχύς, οπότε ενώνουμε τις δυνάμεις μας όλοι μαζί για καλύτερες μέρες» είπε χαρακτηριστικά στο περιθώριο της εκδήλωσης ο κ. Κωνσταντόπουλος, ενώ απαντώντας σε σχετικό ερώτημα, τόνισε ότι ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη Βόρεια Ελλάδα, καθώς «η καρδιά των εξαγωγών και της βιομηχανίας χτυπάει στη Βόρεια Ελλάδα και ειδικά εδώ στη Θεσσαλονίκη. Η Θεσαλονίκη αποκτά ξανά τον χαμένο ρόλο της σιγά- σιγά ως πρωταγωνίστρια σε όλη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Αυτό θέλουμε να προωθήσουμε και για αυτό παντρεύουμε την επιχειρηματικότητα, τη βιομηχανία και την εξωστρέφεια, για να δυναμώσουμε ακόμη πιο πολύ τη Θεσσαλονίκη».
Ο πρόεδρος του ΣΕΒΕ υποστήριξε ότι η συρρίκνωση της βιομηχανικής παραγωγής αποτελεί γεγονός, καθώς «οι βιομηχανίες που κάποτε άνθιζαν στην ελληνική περιφέρεια, τείνουν να εξαφανιστούν. Αυτό συμβαίνει καθώς τα αντικίνητρα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις είναι πολλά και οδηγούν στον αφανισμό των επιχειρηματικών και βιομηχανικών πάρκων της χώρας. Χαρακτηριστικά να αναφέρω το υψηλό λειτουργικό κόστος και το υψηλό κόστος απόκτησης γης στις εν λόγω περιοχές, ενώ σημαντικό πρόβλημα αποτελεί και η έλλειψη επενδύσεων σε σχετικές υποδομές.
Ως αποτέλεσμα, το μεγαλύτερο ποσοστό της βιομηχανικής δραστηριότητας πραγματοποιείται εκτός των βιομηχανικών πάρκων, καθότι αυτά κρίνονται ασύμφορα για τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες – γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται και από τις επιχειρήσεις που βρίσκονται εντός των βιομηχανικών περιοχών, οι οποίες αμφισβητούν πλέον τα πλεονεκτήματά τους, δεδομένου του αυξημένου κόστους».
